Categorie: erger
berichten zonder categorie of over gematerialiseerde ellende of over literatuur of erger
De Bitcoin is de toekomst, zo hoor ik overal.
Of de Ethereum, of Reddcoin of Faircoin of Watalniet want elke dag komt er wel weer een nieuwe cryptomunt op de markt. De toekomst blijft vooralsnog onbekend dus aan dat soort uitspraak heb je niet zoveel. Waar kunnen we wel wat aan hebben?
De Geldruimte
We leven in een Geldruimte, zoveel is zeker. Het heelal en alles wat wij kennen en wij erbij gehoorzamen aan de wetten van de Tijd en de Ruimte. En aan die van het Geld, want ook het Kapitaal is zo’n natuurwet. Alles is mogelijk maar slechts in die mate dat het betaalbaar is. Dat is onze maatstaf, van God Zelve gekregen, zo lijkt het wel.
Tijd is Geld, uiteindelijk want als je tijd te kort komt en je hebt nog Geld, dan koop je gewoon tijd.
Hetzelfde geldt voor Plaats: de afstand tussen Antwerpen en Amsterdam (167 km) druk je beter niet uit in km, want dat is een variabele. Nuttiger om weten is hoeveel het kost om van Antwerpen in Amsterdam te geraken. Want de afstand tussen Antwerpen en het plaatsje Acremont in Belgisch Luxemburg is net zo ver in kilometer, maar geraak daar maar ’s in minder dan drie uur! Je zal betalen! Antwerpen – Amsterdam is minimaal €36, Antwerpen-Acremont sowieso een veelvoud daarvan…
Laten we wel wezen: als er iets moet gekwantificeerd worden, is onze richteenheid onze munt, hoe we ‘het’ kunnen betalen. De rest is bijzaak.
Dus ja, inderdaad: onze toekomst zal wel ergens iets met munten te maken hebben, dat is zeker! Maar wat?
Het Bitcoinprobleem
Nu, het probleem met al die nieuwsoortige cryptomunten is tweevoudig.
Ten eerste: de aanmaak van die munten vreet gewoon energie. U beseft het misschien niet, maar onlangs is nog eens berekend dat elke transactie in Bitcoin, dus elke ‘mijningsoperatie’ die benodigd is om met voldoende processorkracht de encryptie van de nieuwe schakel in de publieke blockchain aan te maken, zo 1 unieke ‘onvoorspelbare’ code in hash – een nonce zoals men het noemt – aanmaken kost ongeveer een maandverbruik aan energie van een gemiddeld westers gezin!
In een woord: we minen ons de afgrond in. De Bitcoin mag het winnen en de globale munt worden, veel te betalen zal er niet meer over zijn…
Ten tweede: (dit heb ik van mijn euh, FB-vriend de financieel expert, filosoof en theoreticus Elie Ayache) het kan best zijn en het zal ook zo zijn dat uiteindelijk de beste munt wint, dat is logisch en het beantwoordt aan de Natuurwet van het Kapitalisme: de meest efficiënte en dus meest betaalbare optie zal het uiteindelijk halen, maar waar blijft dan het waarde-concept in de hele geldhandel? De Bitcoin (of een van de andere munten) is heer en meester in de wereld, maar wat is zijn waarde ten opzichte van wat?
Wat er nu gebeurt en meer en meer zal gebeuren, is dat iedereen zijn gewone ‘centen’ opgeeft t.v.v. een machinaal ‘gedolven’ munt. Maar dat is maar metaforische quatch van dezelfde orde als die van het ‘Bureaublad’ op een desktop computer die Windows draait: het heeft geen enkele grond, het is flauwe zever die mensen wat voorspiegelt zogezegd om het hun ‘makkelijk’ te maken. Elk waardebesef is immers uit de Bitcoin als valuta verdwenen. Oude munten hebben hun bindingen met het land en uiteindelijk het goud dat een land bezit, hoe ze hun munt kunnen ‘hard’ maken.
Het resultaat van probleem twee is dat het systeem wel perfect werkt en blijft werken, op voorwaarde dat je al die lastige mensen met hun irrationele waarde-hechtingen uit de rekensom haalt. Want daar komt het op neer: de Bitcoin is de ideale munt voor een wereld die ons mensen niet meer nodig heeft.
Ik wil hier niet de boeman spelen maar men vraagt zich vaak af ‘allemaal goed en wel, maar wat is nu het nut van die blockchain?’. Die vraag wordt dan wel ’s het probleem van de blockchain genoemd, maar voor de blockchain-toepassingen zelf is dat alles behalve een probleem.
Het antwoord op die vraag is even evident als dat ze ontstellend is: blockchain-toepassingen maken menselijk vertrouwen en meteen ook heel de mens in de transacties totaal overbodig. En zonder mensen is het goedkoper, dus…
De oplossing: de LYRIEK
Vandaar dat ik voorstel (het is maar een voorstel è) om de LYRIEK te steunen als nieuwe cryptomunt van de toekomst. De LYRIEK gebruikt mensen als methode om de encryptie te verzorgen. Elke LYRIEK die op de markt wordt gebracht is zo in één keer (Derrida: à la même fois) geruggesteund door een harde materiële basis, namelijk een collage of ander kunstwerkje van een lid van Platformplee of soortgelijke platformen. Dat maakt van de LYRIEK gewoon de Uitvinding der Uitvindingen.
De totale energieconsumptie bij de productie van een collage is … een koekje? Natuurlijk komt er bij het inscannen en online zetten wel wat stroom aan te pas, maar niets in de grootte van wat eender welke andere cryptocoin kost aan energie…
De LYRIEK-Encryptie (LRE) is vanaf heden ook niet meer te kraken, want zo’n collage, zal je zeggen, dat kan je toch makkelijk namaken en wie gaat dan zeggen welke er echt is en welke niet? Wel vanaf heden 19-1-2018 om 14:14 is dat probleem van de baan. Op dat ogenblik sneed ik mij immers tijdens het afwassen aan een glas dat was stukgegaan en zo kwam ik op het lumineuze idee om de collages van de LYRIEK voortaan te ondertekenen met een druppel bloed.
Mijn bloed bevat uiteraard ook mijn unieke DNA, probeer dat maar ’s na te maken zonder mijn haar te komen uittrekken. Het heeft bovendien geen zin om dat te proberen want a) waar gaat ge nog haar vinden op mijn geschoren hoofd en b) alle collages worden publiekelijk gelanceerd en een collage ’telt’ enkel als LYRIEK als ze te zien is op LYRIEK.blogspot.be. Als ge de ontwikkeling van de LYRIEK goed gevolgd hebt, weet ge ook dat het systeem expansief en wel tot het de gehele mensheid omvat. Ja ja, ge leest het goed : heel de mensheid, geen uitzonderingen*.
De LYRIEK : de cryptomunt voor en door MENSEN!
Voila la viola, mensheid gered en bovendien op termijn een gegarandeerd basisinkomen voor alle kunstenaars want alleen kunstenaars kunnen LYRIEKcollages maken natuurlijk. Ge moogt daarbij wel de eerste wet van Joseph Beuys niet vergeten: “Elke mens is kunstenaar”!
Ikzelf vraag in return voor deze uitvinding alleen maar dat ik hetzelfde basisinkomen mag ontvangen als iedereen en verder dat men mij begot met rust laat en verder laat werken, want het redden van de mensheid is maar een hobby è, ik heb ook nog serieuze dingen te doen…
dv@CKU, Drieslinter 19/01/2018 @ 15:32
* ’t Zal niet schoon zijn maar zelfs een Theo Francken of een Geert Wilders kan een collageke ineengeflanst krijgen…
Categorieën
in een verlichte wereld
De bekende wereld is een verlichte wereld en in een verlichte wereld is geen plaats voor duisternis. Vooruitgangsdrift drijft de verlichting voort terwijl het duister van de onbekende wereld terugdeinst voor het stralend licht. Teruggekropen in een donker hol maakt de duisternis zich klein en houdt zich stil. Hoe feller het licht hoe ondraaglijker het duister. Het samengeperste donker verdicht en wordt zwaar. Concentraties van duisternis worden peilloos diep en zwart. Er ontstaan zwaartepunten van opééngehoopte duisternis die niet meer luisteren naar de wetten van het licht en al het licht opzuigen en mee de diepte in sleuren.
Zo op het oog lijkt alles evenwel verlicht. Waar verschanst de duisternis zich dan? Waar anders dan in uzelf! Achter uw oog, dat alleen het verlichte ziet, heeft het dichte duister zich genesteld. Daar is het onzichtbaar buiten het bereik van uw blikveld. De duistenis waar het licht geen vat op heeft, ontsnapt aan het oog door zich erachter te verschuilen.
Het donker dat u zo zwaar belast, is bij u binnengedrongen toen u alles zonodig moest verlichten. Wanneer uw last u zwaar valt en u uzelf wilt verlichten, waar kunt u dan nog heen met al uw zwart dat het daglicht niet verdragen kan?
Uw duisternis is zwaar en afschuwelijk. Uw last is uw geheim en wanneer u de deksel wilt oplichten om donker uit te stralen zullen alle ogen u afschuwelijk vinden en wee uw gebeente mochten zij iets zien. Afstand nemen van duisternis bestaat niet waneer het donker niet bestaan mag. Iedere poging is dan ook een kwelling, een aanslag op uw geweten en een smet op uw schone schijn. Denk ook niet dat alsmaar meer licht deze duisternis kan verlichten, het zal haar slechts dieper maken en versterken tot uw hart ervan scheurt.
Verschrikkelijk is het een last te moeten torsen op een verlichte weg die u geen zicht geeft op uw duister. Op deze weg kunt u uwzelf slechts verblinden, u bent immers op weg naar het licht. Tenslotte valt er in al dat oogverblindend licht niets te onderscheiden. Dit intense licht werpt slechts zwarte sluiers over uw schaduwzijde en het donker zal alleen nog zwarter in u branden. Beter kunt u het verlichte pad verlaten, de ogen sluiten om ze te laten wennen aan het donker. Zo, nu kunt u uw duister waarnemen, de contouren worden langzaam duidelijk. Aan uw schaduwzijde is het koel en kalm, in dit donker kan het onbekende lichter ademen.
Categorieën
Heibel en Trammelant
Zij kondigen zich aan als eerstgedienden
‘Heibel en trammelant: voor ieder nieuw begin’
Een angstknauw laat hen oudvertrouwd binnen
Wulps heupwiegend volgt Vernieuwzucht in hun spoor
Daar gaan we weer denk ik, en ja hoor!
Zij voeren hoog in hun vaandel:
De toekomst!
Heibel ziet grote veranderingen en
Trammelant zegt dat daar haast bij is
Zij laten met trompetgeschal Vernieuwzucht
Van zijn beste kant klinken klanken zo weemakend die ik hoor
Ik sputter wat over nu geen ommezwaai meer aan mijn hoofd
Maak weloverwogen zwierende armbewegingen alsof ik dans
Trap onverwacht Heibel en Trammelant recht in het kruis
Mompel binnensmonds ‘hier een koekje van eigen deeg, my dear’
Hoor hoge piepstemmetjes kermen in koor
Harmen doet aan vernielzucht, hoor!
Voor Vernieuwzucht heb ik wat beters in petto
Ik ga naar de kelder en haal Traditie tevoorschijn
Leg hem alles kort uit; hij knikt gretig vol begrip
Traditie weet dat dit zijn moment is:
Is er helemaal klaar voor en top fit!
Ik zal jullie vertellen hoe het afliep, Lieverds.
Wees bij de les:
Witheet en niet te houden
Vliegt Traditie Vernieuwzucht naar de strot
Vernieuwzucht schrikt zich helemaal het apeloetje
Met spastische kattensprongen stiefelt ie er vandoor!
Op oudkrakende botten maar nog jong van geest
Dendert Traditie er achteraan en
Werpt zich met een snoekduik op Vernieuwzucht
Traditie is zijn ultieme gruwel!
Vernieuwzucht spartelt tevergeefs
Knijpt zijn billen saam, krijgt acuut kippenvel
Koud zweet gutst tussen zijn schouderbladen en hij weet
Traditie is groter, de Dwarsligger is groter!
De grote Dwarsligger is groter, Traditie is groter!
Met twee handen links en rechts gelijk beukt Traditie
Vernieuwzucht ongenadig lelijk op de kaken
Traditie doet een pas naar achter, wel zo gepast
Ziet gelukzalig wat hij aangericht heeft:
Een dun rillend stroompje bloed
verlaat de neus Van Vernieuwzucht
Ook veel tranend snot nu
Nu moet je boos worden, echt
Nu moeten jullie echt heel boos worden
Nu moet je echt heel boos worden
Echt, jullie zijn immers onze gruwel!
Je lacht lachend een schaterlach!
Ja lach maar, lach maar hard een schaterlach!
Maar onthoudt hun namen: Heibel en Trammelant
Voor ieder nieuw begin.
uit zienerlied-entartet, opgenomen in rekonstruktie/konstruktie, een verzamelbundel van 3 werken, uitgegeven door uitgeverij crU.
bokluben – jaar oud boksstation!
U bent op zoek naar een brief van het voorgaande jaar
jaar in het graf
graven en vragen
Database Indexer Index Ondersteuning
gemberwortel
het lijdt misselijkheid
versterkt snufs en kleinschalige ruzies
1 eetlepel snel geraspt boven bevroren water
U hebt nodig: 1 uur dunne plakjes
Schil magesjau gewichtsverlies in de zomer
verscheurd in stukjes wild beest
het buitenste team wint de trofee
wrijf je beste dame in met bier
ongeraffineerd frame zout
aangenaam zoet met immune operazang
da capo
5 scènes in elke grafkamer
geserveerd met zeewier en moedervlek
Je reist naar India en smokkelt diamanten
beste jongen met een geip zo lang
oostelijk toten ferry
rollers
Europa opnieuw
pistes
zo lange tektonische platen
Ik had nog steeds littekens
van de grote tijden
waar was je vorig jaar?
vorig jaar was ik in de vangst
waar wil je dieren?
in angst schoot ik
greskt
dus ze baadt
niet mijn honden
niet je ogen
—
bokluben – årest boksenasjon!
du leter etter et brev fra forrige år
år i graven
grave og spør
databasegraver index-støtter
ingefær-rot
den kveler kvalmen
styrker snufs og småsyk krangel
1 ss revet rask over frosset vann
du trenger: 1 times tid i tynne skiver
skrell magesjau vekttap om sommeren
rives i biter av ville beist
det ytterste laget vinner pokal
gni your best lady inn med øl
uraffinert ramsalt
gunstig søt med immun operasang
da capo
5 scener i hvert gravkammer
serveres med tang og fødselsmerke
du reiser til india og smugler diamanter
best boy med en geip så lang
østretotenferja
veivalsen
europa igjen
skiløyper
so long tectonic plates
jeg hadde fortsatt skrivekrampe
fra storhetstiden
hvor var du i fjor?
i fjor var jeg i fangst
hvor ville du med dyr?
i angst jeg skjøt
greskt
så henne bade
ikke mine hunder
ikke dine øyne
Ik ben voor 24u geschorst op een sociaal netwerk vanwege het posten van naakt of andere onbetamelijkheden.
Het ging vermoedelijk om het prentje bij de post ‘Poem’ van Adriaan Krabbendam op 11/01/2018 op dit wordpress-platform.
Het moge ons enkel sterken in de overtuiging dat we echt een platform nodig hebben dat geheel onafhankelijk is en werkt buiten de door dit soort bedrijven gemonopoliseerde laag van ‘sociale netwerken’ op internet. Een normale, gezonde creatieve beleving is onmogelijk binnen deze netwerken, zij zijn enkel gericht op de commerciële exploitatie van ons als individu. Onze meest intieme gevoelens zijn meer dan welkom op deze ‘podia’, we worden op 1001 manieren aangemoedigd om onszelf ‘prijs’ te geven, maar het menselijk lichaam heeft er geen plaats, niet ons op morele grond, maar gewoon omdat het storend is in de efficiënte exploitatie van onze data…
De boodschap voor mij is duidelijk: “we gotta get out of this place, even if it’s the last thing we ever do.”
Geen overgave evenwel maar een omkering van de rollen: exploiteer de exploitant.
Maak op alle mogelijk wijzen MISBRUIK van de ‘mogelijkheden’ van deze ‘sociale netwerken’.
Maak mest maar maak ‘slimme’ mest die onze activiteiten erbuiten ten goede komen.
Dat vereist wat denkwerk en wel overwogen strategie, maar wij zijn dan ook niet het soort breindode zombies waar die verstikkende algoritmes ons voor houden.
Leve de Vrije Lyriek!
Ruist gij Zwarte Zeilen van de Tijd!
| 1. De barbaar is altijd een mens
voor hij toeslaat. Laat hem toeslaan op rabarber, desnoods op een rubberboom. Toch niet op een ander.
Toch slaat hij vooral toe op een ander. Zijn hoofd is op hol geslagen, zijn hoofd is hol,
recht uit de hel waar de duivel hem inblaast en uitraast.
2. Naast de mens de kameel staat netjes in geel. Ver daarboven het blauw, waarnaar we reiken zo gauw
we kunnen, het ons gunnen.
Het is al kommer en zand dat in het kader spant. We springen er niet uit, we springen er gewoon in. |
1. Le barbare est d’abord humain
avant qu’il ne frappe. Laisse-le frapper la rhubarbe, l’arbre à caoutchouc s’il le faut. Mais pas autrui.
Et voilà qu’il frappe surtout autrui. Il a la tête au galop, la tête creusée,
venant droit de l’enfer, où le diable expire et l’inspire.
2. À côté de l’homme, voici le chameau, au jaune loin de l’eau. Le bleu les surplombe, avant de creuser notre tombe
dans le sable du diable.
Il n’y a pas que souci suspendu dans ce cadre-ci. On n’y sort pas, on y fait un saut.
|
Categorieën
Kein Himmel zu hoch
Kein Himmel zu hoch
Het is de kater die het dolle lichaam terug zijn hok in stuurt
Iedere avond weer stijgt de geest jubelend op
Verheft zich klinkend boven alle mensen
En verlicht de waan als nooit tevoren
Diep in de nacht slaat de droom te pletter tegen de angst
In een oogwenk omcirkelt de duisternis zijn beven
Dwingt hem onbarmhartig op de knieën
De adem trilt, gilt en stokt, omdat hij moet zwijgen
En blaft wild de nacht aan flarden
De overgave van de waan, die ‘kein himmel zu hoch’ wou
Verwordt tot braaksel dat ‘zum kotzen’ is
De Duitse geest capituleert
En weet dat niets in de haak was
Alles leek te kunnen immers en iedere dag nog
Raast hij blind en tegen beter weten in
Als een zwerm ontembare bromvliegen
Hoog boven alle mensen uit
Categorieën
Tripolaire evening
Tripolaire evening
Vandaag kreeg ik het woord evening voor ogen en struikelde.
Benoemde wederom met terugwerkende kracht
het huiveringwekkend zwart van het heelal
achter het hemelblauw dat Van Gogh zag in Arles.
(Eenmaal gezien kan de geest niet meer ontsnappen aan angst!)
Verklaarde dat absint een plantje is
dat op mijn dak staat te woekeren
en mensen gek maakte in de negentiende eeuw.
Het verboden kruid dat groeit als onkruid ligt onvermoed
bij mijn Marokkaanse slager in de winter als winterthee.
Zo komt onbekommerd het achtergebleven alsem van Franse
kolonisatie uitgezaaid in het zand van het verlaten strijdperk
via taalomwegen mijn keuken binnen zonder dat
iemand precies meer weet wat absint met van Gogh deed
iemand werkelijk het zwart ziet achter het hemelblauw
iemand nog de herkomst kent van het Marokkaanse bittere kruid.
Dafne
2 Volle dagen deed ik over 200 meter plinten afkitten
Vloer en muur kwamen zo na maanden werk eindelijk samen
Mijn rug is gebroken en voelt stram vandaag
Onder verwarmingsbuizen langs afkitten is lastig
Dat kost geduld, eindeloos veel geduld
Je moet dat allemaal op je hurken doen, babe
Zoals jij in je startblok lijkt vastgemetseld
Om er als een kogel uit los te breken
Maar op z’n Harmens gaat het niet zo snel hier, ja!
Onder verwarmingsbuizen langs afkitten is echt lastig
Dat kost geduld, eindeloos veel geduld.
Had ik al verteld hoe smerig ik er uit zie na al dat gekit?
Waar smeer jij je overtollige klodders?
Ik had vannacht spierpijn in mijn laatste kootje van mijn wijsvinger
Vanmorgen nog voelde hij gezwollen aan
Weinigen weten hoe belangrijk de plint is voor muur en vloer
Hoe die afgewerkt dient te worden
Plinten zijn parels voor de zwijnen, Dafne
Run baby, run
troostvogel / treastfûgel / consolation bird
In de vogelwereld, bij een groep trekvogels vaak vliegt ook een vogel van een andere soort mee.
‘Tijdens de trek reist in vrijwel iedere vlucht wilsters een andere soort vogel mee. Hij vliegt mee als troostvogel. Pake zegt dat jeop een lange trek met veel ontberingen niet zonder troost kunt.’
In the bird-world, often a bird of a different species flies with a group of migratory birds.
He flies along as a consolation bird. They say that you can not travel a long distance full of hardships without consolation.
uit de gele boeken/zout, opgenomen in rekonstruktie/konstruktie, een verzamelbundel van 3 werken, uitgegeven door uitgeverij crU.
vorige uit rekonstruktie/konstruktie
zie ook: het boek zelf
Sta stil bij de rivier of alles wordt een pot nat
Ieder kunstwerk is een nieuw tijdsgewricht, een scharnierpunt in de tijd, dat het voorgaande en het komende van elkaar scheidt en weer verbindt. Serieuze kunst doorbreekt de stomme, onbeduidende rechtlijnigheid van de alsmaar voortschrijdende tijd, geeft haar souplesse en buigzaamheid, soms met een lichte knik dan weer met een forse knak. Serieuze kunst gebiedt de tijd stil te staan en biedt de mogelijkheid tot contemplatie, de gedachtestroom moet onderbroken worden met ijkpunten waarmee men zich kan verhouden.
De tijd is een rivier die voorbijglijdt. De rivier stroomt altijd naar het niemandsland, kalm en gestaag of, versnellend wild en bruusk met gevaarlijke draaikolken en onderstromen. Zij is ten alle tijden indrukwekkend. Soms doet zij ons dobberend mijmeren, dan weer weet zij ons hevig te beroeren. De rivier is een gedachtestroom: sta stil bij deze rivier of alles wordt één pot nat.
Bezie haar van de kant; zie de rivier en zie hen die zich laten meesleuren in haar maalstroom, want de meeste van ons wensen slechts onderdeel te zijn van de rivier. Zij gaan plompverloren te water, denken zich te kunnen laven of zich aan haar over te geven, denken dat meegaan met de stroom verlichting brengt en verfrist. Zij dompelen zich onder, wagen zich in het diepe, zij spatten elkaar nat onder het slaken van vreugdekreetjes en prijzen de superieure rivier, haar waterkwaliteit en temperatuur, om uiteindelijk kopje onder te gaan in de eeuwigheid. Zij willen één worden met de rivier, maar die maalt daar niet om. Mijn advies is: houdt u zich bij pootje baden! Ga in ieder geval nooit verder dan uw middel de rivier in. Beter nog, houdt gepaste afstand; dat geeft overzicht en inzicht.
Geeft uw ogen de kost en weet dat indrukken uitgedrukt moeten worden om niet alles onopgemerkt voorbij te laten gaan. Indrukken zijn er immers niet om te onderdrukken en weet ook dat in verlichte tijden – wij leven in een hel overgoten verlichte tijd, waar alles schijnbaar zonneklaar is – de duisternis zich alleen maar klein houdt en zich balt in zijn donker hol. Vrees daarom de critische massa van de duisternis; onderdrukking van indrukken betekent gevaar. Weet dat onder het sprankelend, licht tintelende oppervlak van de rivier de duisternis heerst. Weet dat, hoe meer mensen zich overgeven aan de rivier, hoe woester de kolkende massa wordt. Het feestgedruis in de rivier is slechts schijn. Weet dat alles begint met een vraagteken; waar zijn de vraagtekens gebleven?
Nu iets wat me werkelijk dwars zit: weet u, er is nu sprake van een verregaande debilisering. De kleine geesten, voor wie het zeker weten lijkt te zijn uitgevonden, ridiculiseren de grote geesten. De grote geesten, met hun weifelend, alomvattend onzeker weten, die de beschaving denken te vertegenwoordigen, worden nu door de kleine geesten in de maling genomen zonder dat ze het door hebben. Als het aan de kleine geesten ligt, en zover is het al, kunnen de hoge geesten hoog of laag springen: zij gaan hoedanook vroeg of laat de boom in.
Hoe uitdrukkelijk moet je zijn tegen hen die van indrukken aan elkaar hangen? In stabiele tijden worden indrukken uitgedrukt. We leven echter in andere tijden; de tijd is nu vol, hectisch en complex en overladen, voor ieder zwaar. De tijd dringt zich op en éénieder verdrinkt in de tijd. De rivier is inmiddels aangezwollen tot een niets ontziende modderstroom. En, wie wenst er meegesleurd te worden in een modderstroom?
Luide knal geregistreerd
– een postolympische dip –
wintervlindervrouwtjes kunnen niet vliegen
maar misschien ben ik ook wel raar hoor
geen idee
een schol is een kookplaat immers
een mislukt pretpark
verbitterd zijn ze
ze hebben geen vleugels
de man in de blauwe badjas
en fluffy huissokken
een roze veulen
de papierversnipperaar
werd haar beste vriend
de bidsprinkhaankreeft
beschikt over superzicht en
een gemene linkse
soms raakt een mannetje
tijdens de paring
zo opgetogen dat
hij even opvliegt
in de halflege Grote Zaal
het cynisme van de kersverse echtgenoot
met rauwe woorden
november is hun toptijd
onschuld
blijf: geheel van jou blijf ik.
jouw vlindervleugelspeld
doorboort mijn lijf, de bitterte
verettert. jij zwijgt
maar gapend gooit jouw zwart mijn varen
in kolken en klippen.
jouw bleke tover brak de nar
jouw oker bleek vol schaamte rood.
jij bergt de vlakte van jouw dood.
onschuld vliedt daders
die de tijd geen daden bood.
| volgende woestenij ⇒ |
geld maakt ziek, geneest en koopt LYRIEK
(achter iedere god
een ithyfallisch vers staat)
visioenen van de absolute kut, solide
maar droog.
jouw stokslagen mijn duizend engelen, waarmee ik de
werelden bevecht
(meer list dan twijg in beth, dat bod, onverplaatsbaar.
Brandend en dreunend vernietigt sadà\exposadà de taal, in zwart en rood op wit, door erin af te dalen
Een tot mislukken gedoemd project glorieert in het snijvlak van wat de taal scheidt van het sprakeloze,
het bedrukte wit,
een prachtig procedé waarin de poging het onuitspreekbare tot spreken te dwingen prevaleert
De lust omgezet in de lust voor het oog, taal en symbool en typografie graven in het wit van de pagina naar de fecoliet van de gestolde erotiek
Een twijg wordt uiteengetrokken tot t w i j g
:
Dompel je onder
in de zaal van taal waar de aars
versmelt met de b van beth
heb ik dan geen kritiek?
jawel, de ℵ – de alef – is geen os, maar de kop van een potente stier, de maangod Minotaur die dit boek met verve bespringt
ENGLISH:
Platformplee calls for mail art!
NO THEME – NO PRIZES – NO RULES – NO RETURNS
just sent your contributions
to the address in the picture above BEFORE May 1st 2018
all contributions will be shown online from https://platformplee.nl/mailart
so please include / make clear how you want the AUTHOR’s NAME and the TITLE to appear there
(we will also look for a place to have an exhibition of the pieces that arrive somewhere after 5/1/2018)
please spread this call 🙂 thanks!
NEDERLANDS
het gaat van kwaad naar ERGER:
PLATFORMPLEE.nl wil nu ook uw materiële bijdrage per harde POST ontvangen! Alsof er bij de post nog niet genoeg ELLENDE is!
niks
GEEN REGELS – GEEN PRIJZEN – GEEN THEMA
en alles wat ge opstuurt zijt ge ook effectief KWIJT
GE ZIJT ER VAN AF! VOORGOED! HET KOMT NIET TERUG!
zeg nu nog ’s dat onze vaderlandsche literaire elite niet begaan zou zijn met de brede diepe en schier onoverkomelijke problemen van onze samenleving! ha!
zelf noem ik het (hoogwaardig creatief)
AFVAL en BROL
maar wie ben ik è, de meesten onder ons spreken over KOENST…
Stuur dus vòòr 1 Mei 2018 al uw POSTKOENST naar het adres in het prentje hierboven en weet uzelve met uw
POSTKOENSTWERK bijgeschreven in de
PLEE-ANNALEN!
Geef nu toe: had gij nu verwacht pakweg een jaar geleden dat ge het woord PLEE-ANNALEN ergens zou kunnen gebruiken en dat zulk een woord dan ook nog betekenis zou hebben? Niet in het Chinees ofzo maar in het NEDERLANDS?
HA! de
PLEE-ANNALEN
met platformplee zit alles mee!
zelfs het onmogelijke! het ondenkbare!
Categorieën
dagerade horizonten
〉 Circus The Swarm 〈
proudly presents!
Enter Mister Bullshead, all balanced potency, as Reverend Moondance!
A warm applause for Sister Homy, holding the Secret Pomegranate
Both will be
Assisted by Lady Camel, who is about to conceive with their full consent:
Boy Dalet, happily produced by the former threesome, aka Mr.Matter Hatter!
* Circus The Swarm opens its Curtains! *
With the lovely Missis Hook, on either side flanked by
Sir Sword Swallow & The Doors of Perception
Who bravely support both Trickster Knossos as well as Houdini Gatekeeper
All under the auspices of
The Fickle Finger of Fate!
*
* *
* * *
* * * *
sponsored by ♥♠♦♣™
Number Nine Love Potion™
Numes™
Categorieën
rekonstruktie/konstruktie
Auteur: sadà\exposadà
ISBN: 978-90-79993-18-5
NUR: 306
Datum: 3 januari 2018
Prijs paperback: € 30,00
Pagina’s: 150
Bestel uw exemplaar hier.
Over het boek:
rekonstruktie/konstruktie bevat de drie boeken die voorafgaan aan de grote middag en de zaal van baards!, te weten: zienerlied-entartet, ON- en de gele boeken/zout. Voor de lezers van het eerdere werk van sadà\exposadà vormt dit boek een onmisbare completering. Voor de eerdere maar zeker voor nieuwe lezers heeft sadà een inleiding geschreven die een goede ingang geven tot het geheel van dit corpus.
Bladzijde uit het boek:
Categorieën
Uitnodiging expositie “TIJD STA STIL”.
Graag nodig ik jullie uit voor de groeps expositie TIJD STA STIL in Galerie B53
Adres Broerenstraat te Arnhem.
Ik zal er met een aantal foto’s uit mijn project “City Reflecties” te zien zijn.
Deelnemende kunstenaars;
Arno Arts | Lobke Burgers | Walter van der Cruijsen | Camilia Dallali | Lin Gerritse | Jeroen Huisman | Reinier de Huu | Elisabeth Kristensen | Gerard Koek | Edith Meijering | Mariana Murta | Pier Pennings | Zep Pietersen | Astrid van Rijn | Marij Roex | Lieke Schoot | Baukje Spaltro | Judith Stolker | Maria Strik | Leon Tebbe | Bart Verburg | Gijs Verhoofstad | Roeland Verouden | Gijs Verschoor
Work in progress – notes for a presentation on electronic literature as a kernel or locus, no canon and not a genre –
Some preliminary (application notes):
‘Gamespace’ is defined as a rule-governed domain; the term
applies to anything from a chessboard to a school community.
‘Edgespace’ is the borderlands of the gamespace; it’s always
problematic, and might exist within competing regimes. In the
motion capture work I’ve done, edgespace references the
boundaries of the architecture for capture, and what happens at
the boundaries appears to ‘break’ the capture representation.
‘Blankspace’ then indicates how edgespace is ‘filled in,’ how
the imaginary operates there. I use the terms in considerations
of Arctic and Antarctic mappings, virtual worlds, and so forth.
Finally, the semiotics of splatter considers splatter as
world-breaking and fast-forward tendencies towards mobile
boundary closures; this leads to splatter semiotics, where the
terms form a field that remains always already ruptured. This is
the semiosis of the overloaded or hacked network, the network of
fake news and fake apps, the explosive and turbulent behavior of
the mediasphere itself.
I see this field as a form of politicized digital literature,
where words lose meaning, become puncta (Barthes) or tokens,
where language splays.”
===
Tweets as Elit / Splatter Semiotics / Semiotics of Splatter:
Trump’s tweets are the basic example of electronic literature:
They are performative, within and without the code.
They are fast-forward in presentation and absorption.
They disappear into the cybersphere; they are always traces.
They wreak havoc on the phenomenology and reception of
traditional media.
===
Examples:
Why is the United States Post Office, which is losing many
billions of dollars a year, while charging Amazon and others so
little to deliver their packages, making Amazon richer and the
Post Office dumber and poorer? Should be charging MUCH MORE!
5:04 AM – 29 Dec 2017
The Democrats have been told, and fully understand, that
there can be no DACA without the desperately needed WALL at the
Southern Border and an END to the horrible Chain Migration &
ridiculous Lottery System of Immigration etc. We must protect
our Country at all cost!
Donald J. Trump (@realDonaldTrump) December 29, 2017
In the East, it could be the COLDEST New Years Eve on
record. Perhaps we could use a little bit of that good old
Global Warming that our Country, but not other countries, was
going to pay TRILLIONS OF DOLLARS to protect against. Bundle up!
Donald J. Trump (@realDonaldTrump) December 29, 2017
Caught RED HANDED – very disappointed that China is allowing oil
to go into North Korea. There will never be a friendly solution
to the North Korea problem if this continues to happen!
8:24 AM – 28 Dec 2017
Donald J. TrumpVerified account @realDonaldTrump
===
Then thinking through this skeleton (filled out in a forthcoming
talk):
Trump tweets are characterized by their timing and placement, by
a ready-made audience of followers, detractors, and
interpreters.
Timing is based on several factors –
1. response to a crisis, attack, or other positive or negative
provocation;
2. temporal relation to previous tweets (i.e. how far apart are
they; how is the provocation managed);
3. relation to cable- and other news-outlets, i.e. what is on
where at the moment;
4. Trump’s personal/internal time clock – sleeping, waking,
etc.;
5. the desire to confuse the critical listener and news ’talking
heads / critiques;
6. the desire to ‘win’ by any means possible;
7. the isolation of cant words and other provocations which need
time on their own to register;
8. and time in relation to politics, political agenda,
congressional votes, and so forth.
This is a brilliant strategy, reminiscent of bitcoin:
time – embedded and controlled – _not_ the time to read, but the
control over _delay_ and _target_ (temporal, physical,
structural) – becomes of fundamental concern to the performer
(the tweets, as mentioned above, in a sense devoid of truth or
context, performative, headless and tailless, etc.) – works
different in this elit than elsewhere, for example the carefully
measured sequences in works which are embedded online at one or
another site, or carefully networked across sites –
this is a form of networking in which the nodes carry
time-stamps, are hurried, are one-way, carry no feedback (just
as the bully carries only one sort of feedback: submission) –
And then there is Goebbels to consider, the fast-forward
presentation of newspaper headlines and radio ‘news’ in the
months leading up to, and through, at least the beginning of
World War II – the same techniques using any means possible
(newspaper, electric radio) –
All this I consider the _semiotics of splatter_ (i.e.
traditional semiotics, stable, taking the phenomenology of the
splatter cloud, fractal roiling, into consideration) leading to
_splatter semiotics_ (i.e. the altered field in which the
temporal aspects of signifier <–> signified and sender —>
[noise] —> receiver are absolutely critical, in which the sign
is ‘bent’ or ‘mutilated’ or ‘faked’ or ‘blurred’ or
‘non-existent’ –
a semiotics which is always already an incohering dynamics
instead of, say, a category-theoretical locus with somewhat
nameable arrows and objects – in which the objects and arrows
are always already fast-forward:
This is the world / way we are living in , the habitus of
electronic literature, elit, where the practitioners are anyone
in social media, anyone with an audience always altered, always
transformed, as if the tweets were traditional ‘scrolling’ down
the screen –
Then an exhortation:
This is why we must extend elit _everywhere,_ forgetting easy
categorizations and rules, into a political realm where #metoo
is elit, where tweets are elit, where bitcoin is elit, where
dynamics and placements and social media are elit; given the
brutality in the world now and for the foreseeable future, we
must be vigilant, we must expand outside our filter bubbles
(which for me have always been comfortable), extending into the
mind and body of the other – for it is the _body_ – hungry,
isolated, sick, poverty-stricken – and all of us in any
condition, which is ultimately at stake here – the enclave, like
the wall, is dangerous and problematic, and ultimately a problem
for us all.
===
At the centre of the 21er Haus exhibition Duet with Artist – Participation as Artistic Principle lie the audience and its role in the creation of a work of art. Historical and contemporary positions show how artists activate others and call them to action. To think of art as an essential part of life in which “everyone” can participate is not only fundamental to the understanding of art of the 20th and 21st centuries but is one of the fundamental democratic values of our society. The exhibition addresses the active participation of visitors and encourages a critical and creative attitude. In some situations, the viewers perform an artistic act or become an art object themselves. Thus, evoked ideas can become the work of art, as can the execution of instructions or the collaboration with others. The exhibition expands upon the institution of the museum by calling for social action and creating space for encounters. A cooperation between the 21er Haus and the Morsbroich Museum in Leverkusen, Germany. Curated by Axel Köhne. Sep 27th, 2017 to Feb 04th, 2018.
With works by Vito Acconci, Robert Barry, Joseph Beuys, stanley brouwn, Angela Bulloch, John Cage, Claus Föttinger, Rodney Graham, Hans Haacke, Christine Hill, David Horvitz, Pierre Huyghe, Yves Klein, Tomas Kleiner, Krüger & Pardeller, Mischa Kuball, Dieter Meier, Bruce Nauman, Yoko Ono, OPAVIVARÁ!, David Shrigley, Gabriel Sierra, Juergen Staack, Rirkrit Tiravanija, Wolf Vostell, Franz West and Erwin Wurm.
Categorieën
Levenslied
ik ben van hardhout,
rubberboom
een modderpoel
tas van stevig linnen
gevuld met
kostelijk vermaak
ik ben van gras en het waait
de pissebed onder een steen
ik ben de lijn in het verhaal
het open einde
pijn die niet te stillen valt
ik ben het levenslied,
de jankende gitaar
rap zonder rijm
Ik ben het
zijpad, het drielandenpunt
de berg omlaag
trapleer met een kleurtje
ik ben godsgruwelijk levend
Astrid
Categorieën
