Categorieën
erger meta tekst

“dit is geen manifest”

dit is geen manifest [deze tekst zal konstant onteigend worden, het blijft een tekst in wording, hij zal nooit verlaten worden, uitgebreid door middel van kommentaren, op verschillende media, de aantasting van een tekst is tijdloos. verdere uitwerking zal met de stokslagen van de tijd gaan.]

ik weet het, het is verre van origineel. heidegängerisch zal ik dan verder moeten gaan; duidelik, schuldig. manifesteren; aanwijzen (fr.), tonen (fr.), bekend maken (fr.), openbaren (chr. l.). openlik (l.).

waarom als “citaat”, met een duidelikke, openbare allusie naar magritte. ik laat dat aan foucault over. het gaat immer om de wijsvinger, die zonder duim, moet grijpen.
het is openbaar. een openbaring.

poep” is een klankwoord, en als “citaat”?

P.L.e.E! platform voor de marginalen! in de marge gebeurt het! de kolk is de marge, in het sentrum van de kolk staat het stil! de kolk is de beweging!

een slagorde! geen verdediging!

verspil je werk!

beweeg gij ellendelingen!

en daar gaat de openbaring. het woord “citaat” heeft als o.a. als oorsprong een getuige oproepen, vandaar dat ik het woord “citaat” immer met dubbele aantekens schrijf.
een manifest zal nooit de Eis kunnen openbaren, dat wat de aleph eist.
te veel zijn voor iemand, ongevallig zijn, Verveel!

het woord POEP is van groter belang dan de poëzie zelf (i.e. poëzie in absolute zin, filosofie, hee), want een klankwoord, dat zich heeft uitgestrekt in betekenissen.

een meta-manifest? origineel betekent meta, ná, nachträglich zou sigmund freud zeggen. altijd te laat, als een tribunaal, want de taal is een juridische strijd, het wil namelik een casus, een gebeurtenis vastleggen, een plaats geven. ay! ay! die klichees. lieu, daarin zit plaats en gebeurtenis tegelijkertijd in verweven. de taal heeft een doel; een oordeel.
wat men tegenwoordig alles met meta-, aanduid, is niets anders dan het modernisme terug in zijn wieg gelegd; wat de definitie is van j.-f. lyotard van het postmoderne, de populistische opvatting en gebruik van de term postmodernisme heeft niets te maken met de teksten die de zgn. postmodernistische filosofen geschreven hebben. en ja, zeker, alles kan onteigend worden, voor eigen gebruik aangewend; geroofd. de triomf van de roofkunst. dat is de macht van de taal; i.e. de lezer, die immers ook zelf spreekt. schrijft de lezer tevens?

de terugkeer naar de bron, de oorsprong is een Eis, maar tegelijkertijd, is de Roof evenzeer een Eis. ik richt hier geen dichotomie op, maar draai aan een rad, een ontbergrad; een kringloop.

de toe-eigening, altijd fataal, gebrekkig, de roep tot oprechtheid dwingt tot falen. elke toe-eigening faalt, want er waart een geest rond in het huis van ik.
het woord heimlich betekent uiteindelik hetzelfde als zijn tegenstelling; unheimlich. want een huis beschermt, maar tegelijkertijd is het een krypte, verbergt het iets. oikos (huis, familie)  – oikèsis (graf). schrijft de lezer heimelik?

dit is een deiktische term, een verwijzing naar een objekt, ding. is, het werkwoord zijn, het begon bij de grieken (en waarschijnlik hebben zij het weer van andere kulturen geroofd, men vergeet graag dat de griekse kultuur, de klassieke oudheid, het hellenistische hoogtepunt, een geroofde verzameling was van kulturen; oorlog, handel brengen kultuur voort, evenals technologie, zij drijven het op de kultuur, en kultuur is niets anders dan; cultūra ‘verzorging, bebouwing, veldbouw, vorming, veredeling’)

deze GRAMMATIKALE roep! het werkwoord zijn, en al zijn afgeleiden, Zijn, zijnde, het Niets. de dader is het woord, zelf.

GRAMMATIkale POEP! zo manifest als mogelik is!

schrijven is een akt, aktie, een aanval. een aantijging; een tekst tijgt aan; zegt, toont, beschuldigt, de lezer is tevens de aangeklaagde en de getuige zelf. de lezer is de Macht, maar vergeet de Eis. Eisvergetelheid,  de lezer vergeet dat z/hij aangeklaagde is en getuige. “alle woorden lijken inwisselbaar“, re-aktie. retaliatie zelfs. dát! er is immers altijd een konflikt tussen tekst en lezer! maar waarom grijpen, zonder die duim, naar een wapen dat de ONmacht toont, en niet de scherpte verkrijgt, die de tekst verlangt. de tekst verlangt zelf niets, zelfs niet de absolute tekst, de tekst zelf; deze is onkodeerbaar, Absoluut, en kent geen voorstelling, slechts… KONFLIKT…. dát is de Eis, een tekst kent geen diepgang of gelaagdheid, het is louter oppervlakte, effekt. een effekt dat een konflikt teweegbrengt, in zijn scherpte, stijl (en ik doel hier op alle mogelikke stijlen) is de oneindige spits die de lezer doorboren wil.

waarom wordt hier dan geschreven dat de tekst verlangt, zelfs scherpte verlangt? dat is het schijnbeeld; de tekst is een schijnbeeld van de lezer en de lezer is een schijnbeeld van de tekst. een innerlik konflikt? dat lijkt psychologie, maar we hebben het over de psyche, de adem, de wind. pneuma. wat verlangt er? dát er iets verlangt wordt, dat is duidelik, maar wat verlangt niet. dát is de Eis zelf. dit dat.. dat POEP is; de Eis. de akt van de lezer, is de wil tot toe-eigening, in Eisvergetelheid. het ongemak wordt gemak, en een gemak heeft POEP nodig. het gemak is niet de P.Le.E., de P.L.e.E. is ONgemak. de kolk van de GRAMMATIkale POEP! de lezer wordt opgeroepen als getuige, “geciteerd”, in de tekst zelf, wanneer de lezer zich niet als schijnbeeld van de tekst herkent en slechts de tekst als schijnbeeld ziet en het gemak wordt gebruikt als een uitroep: “alle woorden lijken inwisselbaar“. alsof de lezer de aangeklaagde is! in deze uitroep zit dus toch dát verborgen, de aanwezigheid in verborgenheid de Eisvergetelheid, als bijna de angst, angst voor aangeklaagd te worden verschijnt. het woord “inwisselbaar”, dat ik oproep als getuige, is de eerste stap naar het konflikt; de lezer merkt op, dat z/hij zelf inwisselbaar is; schijnbeeld van de tekst en de tekst schijnbeeld van hem of haar. het is een angstig woord, ik zou het haast een ongemak willen noemen, in het gemak zit het ONgemak al verborgen, evenals in het woord heimlich. de aanklager ziet zichzelf niet als aangeklaagde. nog niet. maar bemerkt de Eisvergetelheid, en het konflikt is er al in het gemak zelf.. de aanklager ziet zichzelf niet als aangeklaagde, maar reageert wel als aangeklaagde, als schijnbeeld van de aanklager. aangeklaagde en aanklager zijn elkaars schijnbeelden. daarom is metafoor, de overdracht, een illusie. overdracht en tegenoverdracht niet. de metafoor wentelt samen met de lezer op het ontbergrad.

de kultivering van de POEP begint met het gemak waarmee het ONgemak als een vlieg wordt weggeslagen. de tekst is stront, de vlieg zal altijd terugkeren.

het schrijven is een akt, een handeling, een verrichting, verwant met actum, ‘dat wat gedaan is’ (en van daaruit is akte ontstaan), het meervoud acta betekende ‘handelingen, openbare verhandelingen, notulen’. allemaal afgeleid van agere, ‘doen, verrichten’, evenals actus, ‘voordracht, opvoering, bedrijf, akte’. (bron: van dale etymologisch woordenboek.) waarvan akte! aktie! een daad of handeling is tegelijkertijd juridisch, en praxis, i.e. ethiek. dat er verricht wordt is duidelik, of beter dat het gedaan is, de verrichting. de tekst ligt. uitgelegd? maar wie verricht of handelt en wat betekent dat? is het gegeven? en aan wie? wie is de afzender en wie is de adressant? een grote vraag, die haast theologisch is of zelfs theologisch kan zijn. maar hier wijken we, er is altijd een derde, theologie, het woord zelf is al een antinomie. theo en logie zijn geen maatjes, al worden ze, betwijfelbaar overigens, het grieks is onduidelijk, samen gebracht in “In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God“. het griekse woord logos, is een woord met veel betekenissen, ze hangen met elkaar samen, maar het onderscheid, krinein (eveneens een grieks woord; schiften; onderscheiden) is van belang. dus of logos hier met woord te vertalen valt, is een kwestie van diskussie, een diskussie die ik niet volg.

is er iets gegeven? we spreken over het gegevene, de zintuiglikke prikkeling. we spreken over gegevens. wat meer verwant lijkt met dat wat gedaan is. gegevens zijn te bewerken, het gegevene wordt bewerkt. bewerking. kultivatie. wie of wat wordt hier en nu (ruimte en tijd) bewerkt?

het schrijven is een akt, een handeling, een bewerking van het gegevene, ereignis. maar is de zintuiglikke prikkeling werkelik gegeven en/of is de zintuiglikke prikkeling werkelik aan óns gegeven. we worden doorboord, dat moet duidelik zijn, maar die wie of wat, of waarom?

er is een theorie dat het schrift is ontstaan uit handel en administratie, gegevensopslag. geen vreemd idee, een werkzaam idee, buitenom of dit werkelik de grond is. de afgrond is eigenlikker dan de grond, dus elke vorm van grond, buiten de aarde om, is niet grondig genoeg om de werking van de taal, de schrijver en de lezer, de sociologie van het verdwijnen of het ineens opduiken van teksten te verklaren, laat staan te verstehen. ja, gadamer. maar die laten we snel achter ons.

In den beginne was de Poep, en de Poep was bij God, en de Poep was God

de betekenisvelden van het woord poep zijn groot, en kunnen louter vergroot worden, er zullen betekenissen archaïsch worden, maar het schrift is gegevensopslag, dus ook die zullen bewaard blijven.

zeg ik nu dat het schrift gegevensopslag is? dan komen we bij de dialoog faidros van plato uit. daar komen we later op terug, er is altijd een derde, pharmakon.

wanneer schrift louter tot gegevensopslag wordt gereduceerd, wordt uitlezing van deze gegevensopslag niet probleemloos, integendeel, het vergroot het probleem wat het schrift is; taal, spreken, schriftuur.

het lost het probleem van het teken niet op, dat volgens de saussure, altijd een derde heeft. een teken bestaat uit 3 delen. dit is niet dialektisch. hier laat ik de lezer vrij, voorlopig, de lezer kan zelf de saussure opzoeken, of lezen over de faidros. want ik wil hier niet de Eisvergetelheid stimuleren. nog niet.

Categorieën
beeld erger expo meta publi tekst

Pain killers killen Amerika.

Categorieën
beeld erger expo meta publi tekst

Er hangt hier een lucht boven de stad.

Categorieën
code erger meta

Waarom de LYRIEK ons redden kan…

 

De Bitcoin is de toekomst, zo hoor ik overal.

Of de Ethereum, of Reddcoin of Faircoin of Watalniet want elke dag komt er  wel weer een nieuwe cryptomunt op de markt. De toekomst blijft vooralsnog onbekend dus aan dat soort uitspraak heb je niet zoveel. Waar kunnen we wel wat aan hebben?

De Geldruimte

We leven in een Geldruimte, zoveel is zeker. Het heelal en alles wat wij kennen en wij erbij gehoorzamen aan de wetten van de Tijd en de Ruimte. En aan die van het Geld, want ook het Kapitaal is zo’n natuurwet. Alles is mogelijk maar slechts in die mate dat het betaalbaar is. Dat is onze maatstaf, van God Zelve gekregen, zo lijkt het wel.
Tijd is Geld, uiteindelijk want als je tijd te kort komt en je hebt nog Geld, dan koop je gewoon tijd.

Hetzelfde geldt voor Plaats: de afstand tussen Antwerpen en Amsterdam (167 km) druk je beter niet uit in km, want dat is een variabele. Nuttiger om weten is hoeveel het kost om van Antwerpen in Amsterdam te geraken.  Want de afstand tussen Antwerpen en het plaatsje Acremont in Belgisch Luxemburg is net zo ver in kilometer, maar geraak daar maar ’s in minder dan drie uur! Je zal betalen! Antwerpen – Amsterdam is minimaal €36, Antwerpen-Acremont sowieso een veelvoud daarvan…

Antwerpen-Acremont : even ver als Antwerpen-Amsterdam maar voor alle practische doeleinden: onbetaalbaar ver…

Laten we wel wezen: als er iets moet gekwantificeerd worden, is onze richteenheid onze munt, hoe we ‘het’ kunnen betalen. De rest is bijzaak.

Dus ja, inderdaad: onze toekomst zal wel ergens iets met munten te maken hebben, dat is zeker! Maar wat?

Het Bitcoinprobleem

Nu, het probleem met al die nieuwsoortige cryptomunten is tweevoudig.

Ten eerste: de aanmaak van die munten vreet gewoon energie. U beseft het misschien niet, maar onlangs is nog eens berekend dat elke transactie in Bitcoin, dus elke ‘mijningsoperatie’ die benodigd is om met voldoende processorkracht de encryptie van de nieuwe schakel in de publieke blockchain aan te maken, zo 1 unieke ‘onvoorspelbare’ code in hash – een nonce zoals men het noemt –  aanmaken kost ongeveer een maandverbruik aan energie van een gemiddeld westers gezin!

In een woord: we minen ons de afgrond in. De Bitcoin mag het winnen en de globale munt worden, veel te betalen zal er niet meer over zijn…

Ten tweede: (dit heb ik van mijn euh, FB-vriend de financieel expert, filosoof en theoreticus Elie Ayache) het kan best zijn en het zal ook zo zijn dat uiteindelijk de beste munt wint, dat is logisch en het beantwoordt aan de Natuurwet van het Kapitalisme: de meest efficiënte en dus meest betaalbare optie zal het uiteindelijk halen, maar waar blijft dan het waarde-concept in de hele geldhandel? De Bitcoin (of een van de andere munten) is heer en meester in de wereld, maar wat is zijn waarde ten opzichte van wat?

Wat er nu gebeurt en meer en meer zal gebeuren, is dat iedereen zijn gewone ‘centen’ opgeeft t.v.v. een machinaal ‘gedolven’ munt. Maar dat is maar metaforische quatch van dezelfde orde als die van het ‘Bureaublad’ op een desktop computer die Windows draait: het heeft geen enkele grond, het is flauwe zever die mensen wat voorspiegelt zogezegd om het hun ‘makkelijk’ te maken. Elk waardebesef is immers uit de Bitcoin als valuta verdwenen. Oude munten hebben hun bindingen met het land en uiteindelijk het goud dat een land bezit, hoe ze hun munt kunnen ‘hard’ maken.

Het resultaat van probleem twee is dat het systeem wel perfect werkt en blijft werken, op voorwaarde dat je al die lastige mensen met hun irrationele waarde-hechtingen uit de rekensom haalt. Want daar komt het op neer: de Bitcoin is de ideale munt voor een wereld die ons mensen niet meer nodig heeft.
Ik wil hier niet de boeman spelen maar men vraagt zich vaak af ‘allemaal goed en wel, maar wat is nu het nut van die blockchain?’. Die vraag wordt dan wel ’s het probleem van de blockchain genoemd, maar voor de blockchain-toepassingen zelf is dat alles behalve een probleem.

Het antwoord op die vraag is even evident als dat ze ontstellend is: blockchain-toepassingen maken menselijk vertrouwen en meteen ook heel de mens in de transacties totaal overbodig. En zonder mensen is het goedkoper, dus…

 

De oplossing: de LYRIEK

Vandaar dat ik voorstel (het is maar een voorstel è) om de LYRIEK te steunen als nieuwe cryptomunt van de toekomst. De LYRIEK gebruikt mensen als methode om de encryptie te verzorgen. Elke LYRIEK die op de markt wordt gebracht is zo in één keer (Derrida: à la même fois) geruggesteund door een harde materiële basis, namelijk een collage of ander kunstwerkje van een lid van Platformplee of soortgelijke platformen. Dat maakt van de LYRIEK gewoon de Uitvinding der Uitvindingen.

De totale energieconsumptie bij de productie van een collage is … een koekje? Natuurlijk komt er bij het inscannen en online zetten wel wat stroom aan te pas, maar niets in de grootte van wat eender welke andere cryptocoin kost aan energie…

De LYRIEK-Encryptie (LRE) is vanaf heden ook niet meer te kraken, want zo’n collage, zal je zeggen, dat kan je toch makkelijk namaken en wie gaat dan zeggen welke er echt is en welke niet? Wel vanaf heden 19-1-2018  om 14:14 is dat probleem van de baan. Op dat ogenblik sneed ik mij immers tijdens het afwassen aan een glas dat was stukgegaan en zo kwam ik op het lumineuze idee om de collages van de LYRIEK voortaan te ondertekenen met een druppel bloed.

Eerste collage van de zgn L-serie met een druppel authentiek dv-bloed er op

Mijn bloed bevat uiteraard ook mijn unieke DNA, probeer dat maar ’s na te maken zonder mijn haar te komen uittrekken. Het heeft bovendien geen zin om dat te proberen want a) waar gaat ge nog haar vinden op mijn geschoren hoofd  en b) alle collages worden publiekelijk gelanceerd en een collage ’telt’ enkel als LYRIEK als ze te zien is op LYRIEK.blogspot.be. Als ge de ontwikkeling van de LYRIEK goed gevolgd hebt, weet ge ook dat het systeem expansief en wel tot het de gehele mensheid omvat. Ja ja, ge leest het goed : heel de mensheid, geen uitzonderingen*.

De LYRIEK : de cryptomunt voor en door MENSEN!

 

Close-up van het dv-bloed op de collage hierboven…

Voila la viola, mensheid gered en bovendien op termijn een gegarandeerd basisinkomen voor alle kunstenaars want alleen kunstenaars kunnen LYRIEKcollages maken natuurlijk. Ge moogt daarbij wel de eerste wet van Joseph Beuys niet vergeten: “Elke mens is kunstenaar”!

Ikzelf vraag in return voor deze uitvinding alleen maar dat ik hetzelfde basisinkomen mag ontvangen als iedereen en verder dat men mij begot met rust laat en verder laat werken, want het redden van de mensheid is maar een hobby è, ik heb ook nog serieuze dingen te doen…

dv@CKU, Drieslinter 19/01/2018 @ 15:32

 

 


* ’t Zal niet schoon zijn maar zelfs een Theo Francken of  een Geert Wilders kan een collageke ineengeflanst krijgen…

Categorieën
erger meta

‘social death’ en wat er aan te doen

Ik ben voor 24u geschorst op een sociaal netwerk vanwege het posten van naakt of andere onbetamelijkheden.
Het ging vermoedelijk om het prentje bij de post ‘Poem’ van Adriaan Krabbendam op 11/01/2018 op dit wordpress-platform.

Het moge ons enkel sterken in de overtuiging dat we echt een platform nodig hebben dat geheel onafhankelijk is en werkt buiten de door dit soort bedrijven gemonopoliseerde laag van ‘sociale netwerken’ op internet. Een normale, gezonde creatieve beleving is onmogelijk binnen deze netwerken, zij zijn enkel gericht op de commerciële exploitatie van ons als individu. Onze meest intieme gevoelens zijn meer dan welkom op deze ‘podia’, we worden op 1001 manieren aangemoedigd om onszelf ‘prijs’ te geven, maar het menselijk lichaam heeft er geen plaats, niet ons op morele grond, maar gewoon omdat het storend is in de efficiënte exploitatie van onze data…

De boodschap voor mij is duidelijk: “we gotta get out of this place, even if it’s the last thing we ever do.”

Geen overgave evenwel maar een omkering van de rollen: exploiteer de exploitant.
Maak op alle mogelijk wijzen MISBRUIK van de ‘mogelijkheden’ van deze ‘sociale netwerken’.
Maak mest maar maak  ‘slimme’ mest die onze activiteiten erbuiten ten goede komen.

Dat vereist wat denkwerk en wel overwogen strategie, maar wij zijn dan ook niet het soort breindode zombies waar die verstikkende algoritmes ons voor houden.

Leve de Vrije Lyriek!
Ruist gij Zwarte Zeilen van de Tijd!

Categorieën
beeld erger meta tekst

woestenij

onschuld

blijf: geheel van jou blijf ik.
jouw vlindervleugelspeld
doorboort mijn lijf, de bitterte

verettert. jij zwijgt
maar gapend gooit jouw zwart mijn varen
in kolken en klippen.

jouw bleke tover brak de nar
jouw oker bleek vol schaamte rood.

jij bergt de vlakte van jouw dood.

onschuld vliedt daders
die de tijd geen daden bood.

 

volgende woestenij ⇒

 

 

geld maakt ziek, geneest en  koopt LYRIEK

Categorieën
code erger expo meta publi

CALL for MAIL ART

ENGLISH:

Platformplee calls for mail art!

NO THEME – NO PRIZES – NO RULES – NO RETURNS

 

just sent your contributions

to the address in the picture above                 BEFORE May 1st 2018

all contributions will be shown online from https://platformplee.nl/mailart
so please include / make clear how you want the AUTHOR’s  NAME  and the TITLE to appear there
(we will also look for a place to have an exhibition of the pieces that arrive somewhere after 5/1/2018)

 

please spread this call 🙂 thanks!

 

 

NEDERLANDS

het gaat van kwaad naar ERGER:

PLATFORMPLEE.nl wil nu ook uw materiële bijdrage per harde POST ontvangen! Alsof er bij de post nog niet genoeg ELLENDE is!

niks
GEEN REGELS – GEEN PRIJZEN – GEEN THEMA
en alles wat ge opstuurt zijt ge ook effectief KWIJT

GE ZIJT ER VAN AF! VOORGOED! HET KOMT NIET TERUG!

zeg nu nog ’s dat onze vaderlandsche literaire elite niet begaan zou zijn met de brede diepe en schier onoverkomelijke problemen van onze samenleving! ha!

zelf noem ik het (hoogwaardig creatief)
AFVAL en BROL
maar wie ben ik è, de meesten onder ons spreken over KOENST…

Stuur dus vòòr  1 Mei 2018 al uw POSTKOENST naar het adres in het prentje hierboven en weet uzelve met uw
POSTKOENSTWERK bijgeschreven in de
PLEE-ANNALEN!

Geef nu toe: had gij nu verwacht pakweg een jaar geleden dat ge het woord PLEE-ANNALEN ergens zou kunnen gebruiken en dat zulk een woord dan ook nog betekenis zou hebben? Niet in het Chinees ofzo maar in het NEDERLANDS?
HA! de

PLEE-ANNALEN

 

met platformplee zit alles mee!
zelfs het onmogelijke! het ondenkbare!

Categorieën
beeld meta tekst video

Work in progress – notes for a presentation on electronic literature as a kernel or locus, no canon and not a genre –

Work in progress – notes for a presentation on electronic literature as a kernel or locus, no canon and not a genre –
http://www.alansondheim.org/regimes.jpg
http://www.alansondheim.org/themiracle.mp4
Some preliminary (application notes):
‘Gamespace’ is defined as a rule-governed domain; the term
applies to anything from a chessboard to a school community.
‘Edgespace’ is the borderlands of the gamespace; it’s always
problematic, and might exist within competing regimes. In the
motion capture work I’ve done, edgespace references the
boundaries of the architecture for capture, and what happens at
the boundaries appears to ‘break’ the capture representation.
‘Blankspace’ then indicates how edgespace is ‘filled in,’ how
the imaginary operates there. I use the terms in considerations
of Arctic and Antarctic mappings, virtual worlds, and so forth.
Finally, the semiotics of splatter considers splatter as
world-breaking and fast-forward tendencies towards mobile
boundary closures; this leads to splatter semiotics, where the
terms form a field that remains always already ruptured. This is
the semiosis of the overloaded or hacked network, the network of
fake news and fake apps, the explosive and turbulent behavior of
the mediasphere itself.
I see this field as a form of politicized digital literature,
where words lose meaning, become puncta (Barthes) or tokens,
where language splays.”
===
Tweets as Elit / Splatter Semiotics / Semiotics of Splatter:
Trump’s tweets are the basic example of electronic literature:
They are performative, within and without the code.
They are fast-forward in presentation and absorption.
They disappear into the cybersphere; they are always traces.
They wreak havoc on the phenomenology and reception of
traditional media.
===
Examples:
    Why is the United States Post Office, which is losing many
billions of dollars a year, while charging Amazon and others so
little to deliver their packages, making Amazon richer and the
Post Office dumber and poorer? Should be charging MUCH MORE!
5:04 AM – 29 Dec 2017
    The Democrats have been told, and fully understand, that
there can be no DACA without the desperately needed WALL at the
Southern Border and an END to the horrible Chain Migration &
ridiculous Lottery System of Immigration etc. We must protect
our Country at all cost!
      Donald J. Trump (@realDonaldTrump) December 29, 2017
    In the East, it could be the COLDEST New Years Eve on
record. Perhaps we could use a little bit of that good old
Global Warming that our Country, but not other countries, was
going to pay TRILLIONS OF DOLLARS to protect against. Bundle up!
      Donald J. Trump (@realDonaldTrump) December 29, 2017
Caught RED HANDED – very disappointed that China is allowing oil
to go into North Korea. There will never be a friendly solution
to the North Korea problem if this continues to happen!
8:24 AM – 28 Dec 2017
      Donald J. TrumpVerified account @realDonaldTrump
===
Then thinking through this skeleton (filled out in a forthcoming
talk):
Trump tweets are characterized by their timing and placement, by
a ready-made audience of followers, detractors, and
interpreters.
Timing is based on several factors –
1. response to a crisis, attack, or other positive or negative
    provocation;
2. temporal relation to previous tweets (i.e. how far apart are
    they; how is the provocation managed);
3. relation to cable- and other news-outlets, i.e. what is on
    where at the moment;
4. Trump’s personal/internal time clock – sleeping, waking,
    etc.;
5. the desire to confuse the critical listener and news ’talking
    heads / critiques;
6. the desire to ‘win’ by any means possible;
7. the isolation of cant words and other provocations which need
    time on their own to register;
8. and time in relation to politics, political agenda,
    congressional votes, and so forth.
This is a brilliant strategy, reminiscent of bitcoin:
time – embedded and controlled – _not_ the time to read, but the
control over _delay_ and _target_ (temporal, physical,
structural) – becomes of fundamental concern to the performer
(the tweets, as mentioned above, in a sense devoid of truth or
context, performative, headless and tailless, etc.) – works
different in this elit than elsewhere, for example the carefully
measured sequences in works which are embedded online at one or
another site, or carefully networked across sites –
this is a form of networking in which the nodes carry
time-stamps, are hurried, are one-way, carry no feedback (just
as the bully carries only one sort of feedback: submission) –
And then there is Goebbels to consider, the fast-forward
presentation of newspaper headlines and radio ‘news’ in the
months leading up to, and through, at least the beginning of
World War II – the same techniques using any means possible
(newspaper, electric radio) –
All this I consider the _semiotics of splatter_ (i.e.
traditional semiotics, stable, taking the phenomenology of the
splatter cloud, fractal roiling, into consideration) leading to
_splatter semiotics_ (i.e. the altered field in which the
temporal aspects of signifier <–> signified and sender —>
[noise] —> receiver are absolutely critical, in which the sign
is ‘bent’ or ‘mutilated’ or ‘faked’ or ‘blurred’ or
‘non-existent’ –
a semiotics which is always already an incohering dynamics
instead of, say, a category-theoretical locus with somewhat
nameable arrows and objects – in which the objects and arrows
are always already fast-forward:
This is the world / way we are living in , the habitus of
electronic literature, elit, where the practitioners are anyone
in social media, anyone with an audience always altered, always
transformed, as if the tweets were traditional ‘scrolling’ down
the screen –
Then an exhortation:
This is why we must extend elit _everywhere,_ forgetting easy
categorizations and rules, into a political realm where #metoo
is elit, where tweets are elit, where bitcoin is elit, where
dynamics and placements and social media are elit; given the
brutality in the world now and for the foreseeable future, we
must be vigilant, we must expand outside our filter bubbles
(which for me have always been comfortable), extending into the
mind and body of the other – for it is the _body_ – hungry,
isolated, sick, poverty-stricken – and all of us in any
condition, which is ultimately at stake here – the enclave, like
the wall, is dangerous and problematic, and ultimately a problem
for us all.
===
Categorieën
audio meta

BADORATIE #1

download het mp3 bestand en verzamel de VERZAMELDE BADORATIES van KATHEDRAALAUTEUR dv:
https://www.platformplee.nl/wp-content/uploads/2017/12/badoratie001.mp3

 

 

“over noodgedwongen verbalisaties, schrödingerkatten, snode Kantianen lijdend onder de Vloek van het Gelijk, wratten op mijn voetzolen, de ellende van mijn ex (dat is  eruit geknipt), de gemaaktheid van het Zijn, Reza Negarestani en de fallacy of misplaced concreteness van Alfred North Whitehead, de geboorte van de Timologie, zijnde een epistemologie die vertrekt vanuit de Afschuw als vrouwelijke tegenhanger van de filosofie die ‘van nature’ een verlangensepistemologie heeft en in die optiek, besluitende de onmogelijkheid van het verstaanbaar schrijven.

Het was pas lang nadien, zeker een uur, dat ik ontdekte dat de Timologie uiteraard nooit een ‘logie’ kon zijn, ge ziet hoe diep verankerd den mannelijke woorddrang wel niet is, de logos moet en zal er in er in er in. Maar wat is het Er? è?”

dv @ CKU Dec 26, 2017 @ 20:59

 

BADORATIE #1 is een net-performance door Kathedraalauteur dv vanuit het Centrum van het Gekende Universum. Foto van Irem Kaneli.