Categorieën
PLEEBEER

Délie 180

Quand pied a pied la Raison je costoye,
Et pas a pas j'observe ses sentiers,
Elle me tourne en une mesme voye
Vers ce, que plus je fuiroys voulentiers.
  Mais ses effectz en leur oblique entiers
Tendent tousjours a cella droicte senti,
Qui plusieursfoys du jugement s'absente,
Faignant du miel extrem le goust amer:
Puis me contrainct quelque mal, que je sente
Et vueille, ou non, a mon contraire aymer.
vertalingen
Wanneer ik voet na voet de Rede volg
en pas na pas haar wachters observeer
stuurt ze mij de ene weg op die ik volg
wijl ik daarvan vluchten wil, meer en meer.
  Maar die daden in hun wenden evenzeer,
die meer dan eens het verstand ontwijken,
doen mij mij toch aan dat rechte eiken,
doen extreem de honing bitter smaken, 
mijn kwaal weer zo op het goede lijken,
dat ik weer minnen moet wat ik moet laken.
letterlijk (alternatieve woordbetekenissen tss haakjes, dv):

Wanneer ik voet na voet de Rede bijtreedt (meewandelen met)
en ik pas na pas haar wachters observeer (gehoorzaam)
stuurt ze mij op dezelfde weg
naar dat wat ik zelf ontvluchten wil.
maar die acties in hun volle (vaste) wendingen (leugenachtig)
die zich meermaals van het oordeel (verstand) verwijderen
neigen steeds weer naar naar die gevoelde rechte
houdende van de honing de extreem bittere smaak voor
en (vervolgens) belasten mij met kwaad dat ik voel
dat ik wil, of niet (of ik nu wil of niet) tegen mijn zin in beminnen.
commentaar

D180 is een vervolg op D179 waarin dezelfde spanningen als een strijd tussen de Rede en de Liefde worden opgevoerd. hier wordt gefocussed op de rechte lijn van de Rede die het lyrische ik wil volgen maar de onmogelijkheid van dat ik om zich van de betovering van het innamourato-moment te ontdoen resulteert in de Petrarcaanse Aufhëbung-avant-la-lettre van het samengaan der tegengestelden in de overbekende oxymora.

dit viel mij op bij de lezing/vertaling:
-de uitwerking van de Petrarca pose, of beter de beweging naar het voor de kenners destijds ook al erg bekende Petrarcaanse oxymoron als pointe gebeurt veel fijnzinniger bij Scève dan in het voorbeeld van de meester zelf.
S. begeleidt als het ware de gedachtebeweging die zijn tekst oproept bij lezing in het ritme van de verzen zelf.
de naar het latinisme neigende zinsbouw werpt behoorlijk wat obstakels op. die obstakels blijken erg functioneel te zijn.
ook voor de contemporaine lezers moeten de obstakels groot geweest zijn, de status van hooggeleerdheid van S. stond in 1544 al buiten kijf maar ook de beschuldigingen van obscurantisme waren toen al niet van de lucht.

om de functionaliteit van het ‘moeilijk doen’ van Scève ten volle te ervaren kan je best het dizain enkele keren luidop lezen, dan voel je hoe het werkt. de haperingen, de frictie veroorzaakt door de grammaticale obstakels zorgen voor een soort innuendo laag bovenop de lexicale weergave van de rationele progressie.

bijna elk woord krijgt de retentie mee van een aanvankelijk verkeerde lezing en zo begin je dubbel te lezen en komt het ‘foute’ deel dat refereert naar de heftige emotionele tweestrijd autonoom los van het logisch uitrollen van de gekende metaforiek. zo komen die emoties ook bij de lezer tot leven, maar niet vanuit een fictioneel, poserende lyrisch ik die wordt voorgesteld als de biografische Petrarca via de tekst naar het Buiten (denk aan de prachtige expressie van de psyche in de natuur bij P. die later bij o.a. Marini tot heerlijk barokke overdaad uitbloeit) maar meer direct van de tekst naar een fictioneel Buiten en daarin naar het binnen van een lyrisch ik dat ondertussen ook al bij de lezer is opgewekt.
de functies van het fictionaliseren (f) en de expressie (e) zijn radicaal anders geconfigureerd t.o.v. het ik (i) en het Buiten (b)

bij Petrarca gaat de flow bij de opbouw van de virtuele wereld dan zo:
tekst=> f(i) => e(f(i)) =>f(b(i))
bij Scève gaat het eerder rechtstreeks zo:
tekst => f(b(i))

dat maakt onder meer dat het ‘ik’ bij P. veel vaker retorisch als ‘groot auteur’ wordt opgevoerd (de autobiografische brieven van Petrarca staan dan ook voor mij zo stijf van de adelijke verwaandheid dat ik ze niet gelezen krijg. het lijkt wel Seneca, even saai en prekerig, maar dan met meer dan 1000 jaar extra Rot erop, ik krijg er echt het beeld van een onophoudelijk ratelende aristocratische pad bij, niet het soort mens waar ik nog geduld voor heb, het stopt toch nooit. dat doet vaneigens niks af aan de genialiteit van zijn lyriek, maar je moet het toch telkens willen kunnen vergeten.)

Scève brengt de Klassieke auteursidealen en de Horatiaanse eeuwigheidsbetrachting daarin nauwelijks ter sprake, het draait echt allemaal om het idool van de deugd Délie en het lyrische ik heeft het dan ook bij aanvang al over ‘mainte erreurs’ in de schrijverij zelf. de fouten, de jeugdzondes van het lyrische ik bij P. betreffen nooit de schrijverij, de capaciteiten als auteur staan bij P. met zijn Trionfi al lang buiten kijf, S. had voor de Délie nog niets noemenswaardig gepubliceerd, hij was gekend en werd erg geapprecieerd onder auteurs maar hij was voor de wereld niet bekend als vooraanstaand auteur.
de bescheidenheid siert hem misschien omdat het niet anders kon maar het ligt ook niet in zijn aard, vind ik, wanneer je de finesse van zijn taalgebruik ervaart: het leest allemaal te echt om waar te moeten zijn en Délie heeft geen lange lyrische uitweidingen over haar schoonheid nodig om te schitteren als afwezig idool in een algemeen menselijk maar intimistisch mentaal theater dat voor de lezer als meditatieruimte wordt ingericht, een voorname functie die het schrijven ongetwijfeld ook voor Scève zelf had. Scève doet in die besloten ruimte stevig aan dissectie van het ego en dat in het verlengde van de Middeleeuwse literaire traditie van de Maria verering, iets wat Defaux in zijn editie terecht benadrukt.

en terzelfdertijd krijg ik bij Délie veel meer de indruk van een echte vrouw van vlees en bloed, de Laura van P. leest bij mij meer als een mannelijke – nou ja, mannelijk, voor zover ik daarvan wat afweet, in psycho-analytische termen waarschijnlijk eerder pre-puberale – projectie van een begeerd maar onbereikbaar moederidool.

het lyrische ‘ik’ bij Scève blijft stoicijns bescheiden als een oude scholast en retorieker, een erfenis die hij samen met Marot nog actief in het schrijven laat doorklinken, bij Ronsard is dat al een pak minder het geval, daar breekt de erotiek helemaal los in de ‘bredere’ tekstruimte van het sonnet.

terzelfdertijd laat hij wel heel ‘eigentijds’ als exponent van de nieuwe stijl de tekst zelf epateren met een rijkdom aan alluderende resonantie en mentale spitsvondigheden. Scève creëert in zijn teksten geen mythische Scève zoals P de mythe ‘Petrarca’ neerkwakt en breed uitsmeert over al zijn teksten.

ik heb die bewust geïntroduceerde moeilijkheden in de lezing veroorzaakt door de ongewone zinsbouw, dan ook willen behouden in de hopelijk voor uw smaak niet al te vrije vertaling die zowel rijmschema als lettergrepentelling behoudt. da’s vreselijk puzzelwerk bij momenten, maar ik puzzel graag met woorden en het loont wel, vind ik.

de inhoudelijke verdraaiingen in functie van dat vormbehoud kunnen eens ik wat meer ervaring krijg in deze oefening wel geminimaliseerd worden door ze pogen coherent en consequent uit te voeren en vooral ook door de toevoeging van de originele tekst met links naar de moeilijkere woordbetekenissen en mét de letterlijke vertalingen erbij zodat de niet-francofone lezer een maximaal beeld kan krijgen op de rijkdom van het origineel.

zoiets voor een boek ondernemen is voor ons minieme taalgebied onbetaalbaar, hier kan ik alvast de aanzet geven en kunnen anderen na mij het aangeleverde materiaal aanvullen en verbeteren.

ik vrees wel wat dat er niet veel anderen zullen volgen, maar bon: het kàn en dan is mijn taak als dogmatisch NKdeE auteur al exemplarisch volbracht.

het vertalen van lyriek blijft hoe dan ook een onmogelijke opdracht, een kamikazeaanval op de lyriek zelf , zo ervaar ik het soms, maar op deze manier gebeurt al dat afgrijselijke geweld tenminste niet stilzwijgend en achter de rug van de argeloze lezer.

tenslotte: er bestaan in de literatuur rond Scève’s Délie talloze heroïsche pogingen om verborgen betekenissen in het werk te duiden, en het werk wordt vaak gecultiveerd zonder dat men het echt gelezen heeft, maar het grootste geheim van de ondertussen toch wel legendarische Délie is waarschijnlijk dat het verdomd briljant geschreven is en dat er serieus wat intiem denkwerk aan te pas komt om de immense rijkdom in het werk te ervaren, maar dat die moeite dan ook een enorme voldoening oplevert.

Scève lezen heeft naast met meditatie veel gemeen met naar films van Tarkovsky kijken vind ik: je kijkt er wat tegen op om eraan te beginnen, maar eens je er weer in zit vraag je je af waarom je jezelf het genot ervan zolang onthouden hebt.

Categorieën
PLEEBEER

15 songs #1

first of 15 songs generated by images made by Jim Leftwich and sent to me by mail. made with Melobytes, a free online AI Image to Sound app and the free Virtual ANS 3.0 synth

input image by Jim Leftwich
hit the arrow to play the first Song

MANIFEST

SaNDGRaPH pseudo-code

//the dv.app’s coding is rusty still, it’s been out of the loop for 10 years!


var IMG_input = “DSCN5983.JPG”;
var IMG2MIDI_url = “https://melobytes.com/en/app/ai_image2sound”;
var params =(50, 55, Major, 62, 3/4, No, Yes);
var MIDI_app =(Ableton);
var recFile=new File(Audacity, record);

var genFile= new File( dv.genMIDI( IMG_input, IMG2MIDI_url, params, WAV);
var arrangFile= new File(dv.arrangMIDI, Ableton, morotic);
//’Ableton’ is the app used for the arrangement, ‘morotic’ is one of available modes/moods of arrangement of the dv-app


new Session()=dv.session.start ();
//begin recording session, that’s the hardest part, getting the morotic dv.app to do anything..
dv.start.recording (Audacity);
ANS. read ( IMG_input , looped);
// have ANS read the image in a continuous loop
dv.play(arrangFile);
//once you got it running things start to happen! remember that!
dv..monitor(recFile);
//have dv monitor the mixing output to the recording file
dv.master(recFile);
//all it did was Normalising the Audacity output
dv.publish (recFile, WordPress);
//now that wasn’t too hard was it?
dv.comment (“frack of, will you”);
dv.exit();


———————————————————————————-
All files are released in the
Public Domain CC 0 1.0

Categorieën
PLEEBEER

sens unique

van ochtendgil tot avondval
van middernacht tot overal:
u jaagt uw brave nieuwe leden
naar de huurkazernes van de dood.

u loont hen met uw gouden kettingzegen.
u schildert uit in uitgelezen kerkhofgroen
de uitgeflitste kruisweg van hun levens
in het doffe teken van uw nijd.

u slacht per ader en gelaten maar
geen cijfer kan uw dorsten laven.
uw venusheuvel jeukt en vloekt.
uw startschotplannen staken plof.

uw afscheidsgroeten blaken waar
u welkomstwoorden had voorspeld.
kak. uw draaimol wiekt in gaten
de dolle waanzin van uw leiden
wordt nu rede die geen lijden kent.

o droog doorprikte wolkendromendok,
o foute rekenregel in de wereldregen,
hou uw waterlanders nog even in de tank
vul uw vreetkanaal met grijze stronk
van kersenpit en levende garnalen:
de toekomst is maar even om de hoek
de krant gaan halen met vandaag er in.

aanhoor de jubilates van de vrede
het komt wel goed zolang het nu
u toch nog even kan in leven laten.

(javel is uiteindelijk, denk ik, nog steeds
het beste middel tegen rot en stank).

—dv & juda conchetroux i.v.m. simon vinkenoog

Categorieën
PLEEBEER

from the NKdeE bk-tarot ‘noir’

Categorieën
beeld PLEEBEER tekst

leftwich/vekemans image to text app (8)

every essence is obscene
every creature is a lie

my hairy wings will circumcise
my hairy snout will suck your wets
my angled ache will penetrate
your fishy love will turn to hate

every creature is a lie
every essence is obscene

you will sync with death and i will rise

extended version:

EDEN CELS FIN FLEUR
(from the Boucquet Dominion)

image: jim leftwich
text & music:
dv + vintage modular 2.2.5 + ITL

Categorieën
beeld tekst

leftwich/vekemans image to text app (7)

to know die hard (to need err not)
to feel do part (to pay no peace)
but key i did thee to no fiddle on fa.
your crown comes a cross to no lies.

not i is la
i is la
la is.

images: jim leftwich
text: dv

Categorieën
beeld tekst

leftwich/vekemans image to text app (6)

fink be my lack of air when i s you but
trade to the plenty in awe of its beauty but
theft to thrive as through naught in your thought but
murder when drum i the skin of no dream.

squash me a squid in my ink but
do hug their earth in my voice but
sine no no just i see come as you are.

images: jim leftwich
text: dv

Categorieën
PLEEBEER

leftwich/vekemans image to text app (5)

reign a pun the rash thy fiery hail of laughter
ravish the margins do bleed the verge to its ditch
blacken the pale and each think burden with hope
the center of our ail and complicit to tongue with.

swallow eye do i swerve in contentment
sacred to none so sick i reed in your winding
and a way is the way to my waist in the end.

images: jim leftwich
text: dv

Categorieën
beeld tekst

leftwich/vekemans image to text app (4)

did i too zimbra thou as lief i live no more and
none but the pharmacist to con my breath to perk
and mend no ways i can be written as i am to thee
my splendor splash of bane to burning ochre bones to

gray to thee my rusty everglades of joy.
but yet and as of now on three i beat and yes
i butterfly.

images: jim leftwich
text: dv

Categorieën
PLEEBEER

leftwich/vekemans image to text app (3)

to earn the page i bled
it sick to swer ve th e k
wint i snapped its str
ing to wheel the want
i broke the axles to v
erify its death be bliss.

images: jim leftwich
text: dv


Categorieën
beeld PLEEBEER tekst

leftwich/vekemans image to text app (2)

image:

text:

your roam is sacked
increase of none
unvoice my syllables
delete my jots
do touch me not

remain beatitude a
manual and litter sparks
of flight each dying ache
we try to knit the torn
of tender ligaments

to the filth of our devotion.

images: jim leftwich
text: dv


– advertentie –

Steun het Platform voor Literatuur en ergere Ellende:

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

leftwich/vekemans image to text app (1)

image:

text:

your short is fried
stretch my chlorine

lava me / use pro
love me a vaze

images: jim leftwich
text: dv

Categorieën
tekst

hardleerse tongen

Algoritmische romance voor drie stemmen

[@init: stem 1, in sotto voce, 
als een biljartcommentator]

Wat is het nakende?
Het nakende is niet nu
Wat nu is wordt nooit
Het nakende is niet nooit
Wat nooit was wordt nu
Het nakende is niet
Het nakende komt.

De straten zijn leeg
De wereld valt stil
‘Zeker wel een maand of drie’.

Ratten overspoelen supermarkten
Hyena’s huilen in de sportpaleizen
Jakhalzen in de velodroom.

Op alle schermen
Kakelende kippen
Vechtende hanen
Schone reclame.
We drinken als varkens
Uit geulen de leugens
In de kooi van de angst.

Maar het geld raakt niet op
En de zomer wordt weelde
Elke dag is geteld.

[@nakende: afwisselend stem 2 (man)
/3 (vrouw) / 4(=1+2+3]

Ik ging naar het nakende
En het nakende kwam.
De straten waren leeg.
De wereld viel stil.

Kom naar het nakende
want het nakende komt.

Laat ons samen verwijlen
In het nakende
Niet in de toekomst
De toekomst is niets
Laat ons samen vertoeven
In het nakende
Niet in het bekende
Want het bekende verdwijnt
Niet in het onbekende
Want dat is berekend
Niet in het berekende
Want dat is bekend.

Ik ga naar het nakende
Het nakende niets
Bloot zijn de lijven
Van leer zijn de tongen
Van staal het gevoel
Van steen het verstand
In het koudvuur van de nijd.

Kom in het nakende
Want het nakende komt
Voel van angst het genot
Proef de straf van de hoop
Vreet en verorber plezier
Zwem in de stank
Van het bloed en het bier.

Kom in het nakende
Want het nakende komt
Wat gekend is wordt niets
Wat gekleed is wordt naakt
Wat schittert wordt bleek
Wat bleek is wordt dof
De aarde wordt stof
De zeeën verdampen
De hemel vat vuur

Kom in het nakende
Want het nakende komt.

[@romance: stem 3]

Straks in het nakende
Schrijf ik jou uit
Ik kleed je in zijde
Ik kleed je in wol
En ik kleed je weer uit

Ik kruip in je huid
En ik lepel je uit
Ik drink al je bloed
Ik schrok als een beest
Ik roof als een dier
Ik zwelg als een mens
Ik eet je gans uit
ik vreet je gans op
Ik lig in de leegte
Ik ril als een baby
Ik beef in de kou
Ik word mager en ziek
Ik huiver en krimp
Ik sterf in je vel
De huls die verpulvert
Ik rot als een sinaas
Verstuif in de leegte
De leegte rondom
Geen klanken geen beelden
Geen lijf geen verstand
Geen haat en geen liefde
Geen ziel en geen land
Geen letter beweegt nog
Geen woord dat nog telt
Het nakende naakte
De ledige leegte
De leegte van nu.

Kom in het nakende
Want het nakende komt
Het nakende niets
Het nakende naakt
Het nakende nu.

[@weerzin stem 2]

Maak een incisie rondom de tonsel
Stroop de huid tot onder de ogen
Klem het hoofd in de schroeven
Zoute druppels louter pijn
Druppelen tussen de ogen
Inzicht splijt en schrijdt voort
Flitsen waanzin puur venijn.

Kom in het nakende
want het nakende komt.

Het nakende niets
Het nakende naakt
Het nakende nu.

Voor elke vrouw
Voor elke vent
Voor elk kind
Het nakende niets
Het nu op dit scherm
Het nu dit moment.

[@exit:stem 1]

Zo gaat het beter
Nu gaat het goed
Kom in het nakende
De toekomst is nu.

[NKdeE 27/05/2021 @02:27
CC 4.0 Public Domain]
Categorieën
beeld tekst

drd – c-knight

de avond valt en zie mij fier te paard alhier
ik reik de beker in het harnas van uw blik
uw paard speelt mee en loopt op wolken.
jouw rare helm heeft plastic vleugels van plezier,
mijn harde pik brandt rood van het verlangen
en myriam1 vraagt heel boos wat doe jij hier?
ik lach en zeg vergeef mij loeder, jij goddelijke hoer,
ik wou nog spelen met de pijn van duizend dolken
in de volle leegte van mijn kinderlijkenhart
ik kom meteen wel, al het speeltuig opgehangen,
braafjes slapen in het git van bodemloze smart.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
PLEEBEER

drd -art / temperance

een driehoek hoekt het kleden af
de zon zakt rood en oogt naar af
het dalen steekt de vleugels op
het stijgen trekt het dalen mee
het ene maakt van drie een twee
genot is lijden aan de heerlijkheid
heerlijk is het huis waar niemand leidt
de bergen eroderen vredig naar de zee
de doden leven niet, sterven doet het leven niet
de taal begrijpt haar spreken niet
dood moet elke koning die haar ziet
het zaad bereikt haar oorsprong niet
de bloem gaat bloeden van haar lied
het licht is git dat al het blauw verhit

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/


Categorieën
beeld PLEEBEER tekst

drd – w Ace

wie niet gebruikt wat door het werk verworven is,
staat op een wolk te zwaaien met verworvenheid.
de tak verstokt, de hand omklemt van lust begrafenis,
de wolk is weg, de weg is regen en vergetelheid.
geen treurnis trekt de oude boom des winters bloot
hij voelt al teer de nieuwe botten in de moederschoot.
grote dichters deden in de lommer hun gevoeg,
de boer vermaalt de smurrie wel met os en ploeg.

Stuur uw bijdragen aan het Platform voor Literatuur en ergere Ellende naar
bijdragen@platformplee.nl

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/




Categorieën
beeld tekst

drd – F

Verlicht door ’t niets dat alles is en uit de chaos zelf geboren,
is het geen man of vrouw en niets daar tussenin:
de gek heeft aan uw hoge woorden niets verloren
en fluit zichzelf de wereld uit en dan er midden in.
Geen angst of hoop bepaalt het dansen dat je ziet
en elke dag vernietigt moeiteloos humane wanen
ondraaglijk mooi het zingen van het dwazenlied.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – HM

wanneer betekenis alleen de hand bestierd
missen alle vingers koot en minstens één getal
van een tot tien. geen elf of prins, niet een gelaat
zal je dan zien. je telde, telt de tijd te driest
of veel te triest terwijl Neptunus vrolijk
in je billen prikt en boort en spiest.
uit je anus schieten bliksems van Uranus.
je voelt jezelf perfect verschrikkelijk en
ook al duurt het nog een eeuw vannacht,
niemand sterft ooit trager dan degeen’ die wacht,
en zeker was alvast dat jij ook nu nog hangen zal.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – s knight

om onversaagd te gaan waar niemand eerder kwam,
vergooit de zwaardman al zijn have en zijn goed.
zijn razen brandt een spoor met stralen en met bloed,
hij legt het echte bloot en doet dat veel te goed.
gevangen vis in bloem ligt sissend in de pan
zwiepslag in het water, kronkelende moed.
niemand kent zijn naam, de kok weet nergens van:
een smakelijke grap, die onversaagd van nergens kwam.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – c queen

water water woelig water dat in water neerwaarts vloeit
helder van de witte toppen waar de condor met de goden stoeit
donker van de grote meren waar de maan haar wangen koelt
brandend van ’t krioelen in moerassen waar de slangen gapen
ranzig van de steden waar de bleke mensen tijd verslapen
hitsig van de beken waar de maagd zich ’t zaad van ’t lijfje spoelt
water water woelig water dat in water met het water speelt
de kom is vol, de beker klaar, voor spijt is het te laat
zij kijkt ernaar, ik denk dat zij nu straks wel drinken gaat

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – c Page

dartel als een spartelvis, frivool
in zilverschittering met in het aureool
het koude dreigen van de onheilsstorm
die’t witste licht gaat vreten als een worm
jeugdig vuur in ’t gedroomde waterdiep
olijk man of vrolijk vrouw dat is ’t nog niet
het nieuws is ’t zingen van Haar oudste lied

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – w10

geen vuur wordt door een macht bedwongen ooit
geen macht beklemt een razen dat zichzelf verteert
honger het uit en de honger zal branden
verban het naar nergens en de tijd zal ontvlammen
bedek het met aarde en het wordt glazen oog
poort voor de zon die met branden vermoordt
doof het met water en ’t geniet van zijn dood

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – c2

in vrede strelen veren van de zwarte valk
het zwoele zuchten van vereende harten
en uit de diepte hoog in hevige verstrengeling
rijst van vuur en water afstoot en verlangen.
het koele meer van ’t lijden en de smarten
briest en golft en stormt bij ’t schalmen van de hoorn
en in gesloten ogen fonk’len duizend zwarte sterren
en monden sluiten monden met genade en Haar toorn.

Stuur uw bijdragen aan het Platform voor Literatuur en ergere Ellende naar
bijdragen@platformplee.nl

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/



Categorieën
beeld tekst

drd – s7

de listen en de leugens van de scherp geslepen pijn
vergaren grote weelde en zorgen voor festijn.
mensen worden vakjes die alfabetisch op hun nut
in nette rijen bruikbaarheid klaar gerangschikt zijn.
maar doe geen misstap en vergeet je middagdut
want elke orde schuift van middel naar venijn
en waar je eerst naar heling en de wellust greep
staat even later weer dezelfde oude, stompe pijn.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/


Categorieën
beeld tekst

drd – C9

een walmenzee vol bloed en tranen
een kruimeldis op ’t feest van angst en pijn
muziek die van zichzelf geen noot gelooft
een zijn dat letterlijk zijn eigen einde is
mensen die in elkaar zichzelve haten
maar jij vandaag wordt met laurier gekroond
en al je huizen worden lijfelijk bewoond

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – wking

argeloze, hitsig koudvuur in de aarden mond
eenvouds zwarte water waar ik in verdronk
elfje met de lach die elke zekerheid verslond
lijdensweg die al ’t genot aan dood verbond
duisternis die glimmend zacht de tekens zond
elysium, vergetelheid die het geheugen openbaarde
uitzinnig naakte lijf, contouren van ’t geheim
xantippe die ik beminnen zal tot ik verdwijn
betoverende feeks die mij geen waarheid schonk
schaaldier dat de leugens van mijn zwakte openbrak
ravissant mirakel dat mijn blinde staren niet verstond
bedeesde pracht op wie ik elke nacht gelaten wacht
ik bid om mijn vernietiging, gruwelijk gracieus vannacht

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – c8

doek dat valt en valt en valt en jij valt mee
het droeve duister in waar de gelaten huizen:
lachjes, bekken, gieren, smoelen, mensenzee.
angsten en de lusten kruipen er als luizen
en elkanders oren van hun schreeuwen suizen,
want de namen en de handen spelen niet meer mee.
zonder keuze valt jouw vallen met het vallen mee.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd -c6

in kringen die elkaar verslinden willen,
in looppas die bevrijd de pas doet trillen,
in vreugde die de blijdschap wil verstillen,
van oog tot oog straalt vredig het moment:
van wieg tot graf werpen wij de angsten af
wanneer het ogenblik weer daar is dat niet went,
wanneer wij alles geven en niets krijgen willen.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd -s6

de warmte die je voelt is altijd weer van jou
en koude is altijd de koude die geen koude wou.
je vraagt je af waarom je warmte voelen zou?
jij was een lucifer gevangen in een doos
van stro, die zelf zo fel ontbranden wou
dat nu hij aangestoken is en vlammend boos
het enge doosje mist dat je verbranden wou.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – c4

van wat er kon rest nog het lege
en al wat kan is vol daarvan
een spoor van wat er bleef verzwegen
heeft reeds de droom met daad bemand.
maar al het vaste is zo los als zand
en het leed heeft elke hand verlamd.
tranen zijn de glazen voor de grote brand.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – XIX-de zon

XIX – de zon

wees maar vrolijk mensenkind
nu hier weerom ’t onmenselijk verhaal
van licht en duisternis begint.
’t geluk is al het jonge goed gezind
en ’t oude is voor vreugde node blind.
schuld en nijd zijn loos kabaal
want tijd is weg als jij het eind bemint.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
beeld tekst

drd – w3

in den vreemde is wat het herhaalt
moet het vinden wat de ziel vertaalt
dieper dalen dan het water stijgt
hoger klimmen dan de hemel daalt
uit het wit het zwart bevrijden
en het blauw met rood bereiden
wijl de klus het met plezier bedreigt.

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/

Categorieën
PLEEBEER

LAIS CCXL – CCXLVIII

CCXL

Dit licht dat is, dat nergens nog gebeurt
dat hier tot niets maakt, alles er voorbij,
verzegelt hen met zwijgen om de beurt:
twee herten in elkander, niet onvrij
hoe zij zich raken, niet, met hun gewei.
Zo fel wordt nog het licht, dat het dag wordt,
en zo daar liggen zij met lust omgord,
dat lijven in elkaar verlopen traag
dat niets zichzelf er vindt en alles stort
vanzelf tot rot en slijm ineen gestaag.

invoertekst (2014)

CCXLI

In de mist, ’t kleffe niets waarin het staat,
ontwervelt het de rug der gedachten –
zijn het fileert zichzelf van eigen graat –
en de zon brandt door tot hoe zij lachten:
bot is alles wat het kon verwachten.
Zijn land is in een waan ontstaan, vergaan,
het hecht niet meer zo fel aan dit bestaan.
Het had haar vast in ’t licht van ’t moment,
het laat haar straks in haar, in jou ontstaan:
’t beleefde schone is altijd present.

invoertekst (2014)

CCXLII

Het wou dat het in haar verdwijnen kon,
in de gedachte dat zij weg was, is
en dat er iets speciaal voor hen begon,
de toekomst weg zou wezen van LAIS,
dat al het zingen hen betrof, maar ’t is
nu zelf het lied van die gedachte, stil,
rottend in de brij van vergane wil.
Het wou dat het in haar verdwenen was.
Het was er haast, en dan die nare gil.
Er is herinnering, die geeft geen pas.

invoertekst (2014)

CCXLIII

De liefde is een rare lamp waar al ‘t
donker zijnde gans glimt en glooit rondom:
sensuele schaduw in het klare valt
van waar de liefde liefde plooit rondom
en argwaan als gelogen wijkt alom.
Wanneer zij zelfs maar even heeft gebrand
brengt zij een eeuwigheid in ons tot stand
waarin beweging wordt tot werveling,
waarin de hand in hand na hand belandt
en steeds de hand is van jouw lieveling.

invoertekst (2014)

CCCXLIV

Traag is wederom de dag begonnen,
een tasten naar waar er geen lijven zijn
nu het in haar, zij in het begon en
het zweeft in de leegte van afwezig zijn.
Nog loom de spieren zijn verkrampt in pijn
omdat het nog aan strelen is gehecht.
De warmte van het laken is onecht:
’t heeft te veel zijn naam op haar gelegd.
Een lus rond het niets is zijn mond, niets zegt
het hier, alles komt vanzelf bij haar terecht.

invoertekst (2014)

CCXLV

Vormen worden vormen in de vormen
die elkaar betasten en omarmen
tot zij wormen worden voor de normen
waarmee het schrijven vormen verarmen
tot een lichaam zonder hart of darmen.
  In dromen strekt het zich uit in heur haar
en strijkt het zingen aan van haar gebaar.
Het voelt haar zuiver schrijven in zijn handen
zijn lijf wordt oog, het leest haar bij elkaar.
’t Schrijft haar uit in lege woordverbanden.

invoertekst (2014)

CCXLVI

Hoe ellendig niet is zijn mirakel?
Welke slaapdoos prikt zich aan een dode roos?
Woord na woord is lang nog geen parabel.
De duivel opende Pandora’s doos
en zocht de laagste troefkaart die hij koos:
gebroken minnaar, niets in zijn handen.
O wonder der stemloze verbanden
gij praatvaar en paljas in d’ aardse hel,
wie wil er zo in het vuur nog branden:
genot beknot tot miserabel spel?

invoertekst (2014)

CCXLVII

Is niet de ellende wonderbaarlijk?
Erotiek behaagt ons met haar raadsel
en ’t mysterie maakt ons onbedaarlijk.
Waarheid is een veelvoud, elke zaadcel
is van leugens het vernieuwde maaksel.
Maar d’ engel die ter aard gevallen is,
de duivel naait wat er gebroken is.
Rotte steden met hun brede lanen
en leven waaruit lust verbannen is:
maak plaats voor ’t kolkend vuur der tranen.

CCXLVIII

Zij raakte het aan daar waar het niet is,
zij maakt het echte er in klaar en waar.
Haar wereld wemelt daar waar niets nog is,
en ’t is verloren met of zonder haar:
haar gebeuren is een schitterend gevaar.
Het was het duister zo intens gewend,
het kon er preken als verlichte vent,
in vuur en vlam voor liefde die nooit kwam.
Nu geeft zij het de leegte als present:
het staat perplex, zij straalt, het is haar lam.

invoertekst (2014)

over LAIS

LAIS is de geschiedenis van een verwording. het ‘ik’ van de dichter sterft af en is een ‘het’ geworden. het ego sterft als god in ’t diepst van zijn gedachten maar ergens halverwege niest het van ontzetting in de verzamelde geschriften: het kan niet zonder haar.

LAIS zal uit 449 dizaines bestaan en is een update van de DELIE van Maurice Scève van 1544. een dizain is een oude Franse dichtvorm: 10 regels van elk 10 lettergrepen in een vast rijmschema ababbccdcd.
het werk wordt sinds 2010 rechtstreeks online geschreven op deze website

.- over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
over LAIS en de geaugmenteerde schrijverij
LAIS 2020.docx

Categorieën
beeld tekst vertalingen

MORGEN

door Nicholas Roerich (1874-1947)

Ik voelde zoveel dat bruikbaar was
En nu ben ik het allemaal kwijt.
Als een beroofde reiziger.
Als een bedelaar die zijn bezittingen verloor.
Vergeefs herinner ik mij de weelde
Waarin ik ooit verbleef.
Het overvalt me, gedachteloos,
Onwetend wanneer de verloren kennis
Zal oplichten.

Gisteren nog wist ik zoveel,
Maar tijdens de nacht deemsterde alles weg.
Het is waar, de dag was groots.
De nacht was lang en donker.
De geurige ochtend kwam
Vers en wonderlijk
En verlicht door de nieuwe zon.
Ik vergat en mij werd ontnomen
Dat wat ik verzameld had.
Onder de stralen van de nieuwe zon
Smolt alle kennis weg.
Ik zie het onderscheid niet meer
Tussen een vijand en de vrienden.
Ik weet niet wanneer het gevaar
Dreigt. Ik weet niet meer wanneer
De nacht zal komen. En de nieuwe zon
Zal ik niet kunnen trotseren.
Alles wat ik ooit bezat,
Maar nu ben ik verweesd.

Spijtig dat ik niet vóór morgen
Het nodige herwinnen zal.
Maar deze dag is nog lang.
Wanneer zal het komen –
Die morgen?

(vertaald uit het Engels door dv – 12/02/2021)

TOMORROW

I knew so many useful things
And now I have forgotten them all.
Like a robbed traveler.
Like a beggar who has lost his possessions.
In vain I remember the riches
That long since were mine;
I remember unexpectedly, not thinking,
Not knowing when the perished knowledge
Will flash.

Only yesterday I knew much
But during the night everything dimmed.
It is true the day was great.
The night was long and dark.
Came the fragrant morning.
It was fresh and wondrous
And illumined by the new sun.
I forgot and was deprived of that
Which I had gathered.
Under the rays of the new sun
All the knowledge melted.
No longer can I distinguish
An enemy from friends.
I do not know when danger
Threatens. I do not know when
Night will come. And the new sun
I shall not be able to face.
All that I once possessed,
But now I am orphaned.
Pity it is that I shall again regain
The needed not earlier than tomorrow.
But today’s day is still long.
When will it come—
The tomorrow?

uit Nicholas Roerich, Flame in Chalice, vertaald door Mary Siegrist (NY 1929), New York: Nicholas Roerich Museum, 2017.

Nicholas Roerich – Monhegan. Maine (1922)

Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!

ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/


Categorieën
PLEEBEER vertalingen

warme groet (2)

vertaling van ‘WARM REGARDS
Poems written in December 2020′
door Jim Leftwich

meer wegen van Noord-
Californië naar West-
Europa in de wetenschap
dat ons maieutisch credo
anders meeneuriet met een deel
van de dagelijkse discriminaties

more ways from Northern
California to Western
Europe in the knowledge
that our maieutic credo
otherwise hums to some
of the daily discriminations

het gezicht gerimpeld en beproefd
door de onvoldoende
gezonde systemen, het
huis van drie dozijn
jaren, paarlemoer smelten
als maïs, behangsellijm
bestuurlijk post-
kantoor, het vleesschrift
9 graden van de diameter

face crinkled and tried
to the insufficiently
healthy systems, the
house of three dozen
years, nacre melting
like corn, wheatpaste
managerial post
office, meat scripture
9 degrees off diameter

dingen zijn voorbeelden van
de eerste werelden van
uw staatsgreep. bij de door
lampschaduw aangepaste bodem
van de soepkom zoekt de
mythische Rooie Fred een paar
mensen uit in onze week,
elk jaar is duizend
jaar verwijderd van het middelpunt
van onze verontruste school.

things are examples of
the first worlds from
your coup. about the
lampshade adapted
armchair bottom of the
soup bowl, mythical
Red Fred seeks a few
people in our week,
each year is a thousand
years from the center
of our troubled highschool.

(wordt vervolgd / to be continued)
pencil drawing, inverted
Categorieën
vertalingen

warme groet (1)

vertaling van ‘WARM REGARDS
Poems written in December 2020′
door Jim Leftwich

gebonden staan de verre bomen.
de lijst loopt door en door en
door, door en door. deze ochtend
dank ik iedereen voor
gisterenavond. de trefboek-
totem opent ruimtes die bruisen
tot op het eind. dit is onze nieuwe
kans. we zijn geschikt om gelezen
te worden, maar daarna nooit meer.

​serried are the distant trees.
the list goes on and on and
on, on and on. this morning
i am thanking everyone for
last night. the matchbook
totem opens spaces sparkling
to the end. this is our next
chance. we are eligible to
be legible, but never again.

nooit mijn ding geweest, jamais.
tijdens wie minus thuis
waar de blaam van de hubris
gestrooid lag als een baken
op de gazons van de soep
van dat stadje / moet ingang
worden tot onze eigen set
van ongeschreven omstandigheden.

never a hat at that, not ever.
during who minus back home
in which the blemish of hubris
was strewn like a beacon
across the lawns of a small
town soup / have to become
an entrance into our own set
of unauthored circumstances.

op dit moment een poort op de
zee nergens anders nog toekomst
waarmee je wat kan.

right now a portal into the
sea elsewhere no future
that anyone can work with.

hoezeer de voedselbesparingencrisis
ook huilt, we zullen de bomen voor
het bos gezien hebben en
het dan van subjectiviteit
ontdane vee stemvorkt een vroege
wijngaard, de kale hoofden
van monniken een bijgedachte.

as much as food cuts crisis
howl we will have seen the
trees before the forest, and
our cattle since disposed of
subjectivity, diapason early
vineyard, the shaved heads
of the monks an afterthought.

(wordt vervolgd / to be continued)
pencil drawing, inverted
Categorieën
beeld tekst

kroonkoppen

wel heb je ooit
dit kan toch niet
je kan niet eens
’t is ongehoord

hiervoor nee hiervoor
hebben wij niet betaald.

Categorieën
erger

LES

als het afgrijselijke getemperd wordt
door de kastijding van de rede,
als het afschuwelijke gematigd wordt
door het zompe watten van de taal,

als de onuitsprekelijke horror van het echte
doorheen het lijden der tienduizenden
uiteindelijk tot kille bries verzwakt
de gelige flarden van het frêle denken

bereikt en plaatsneemt in de fel verziekte
kwabben van het consumentenlijf,
dan raast het niet of blaast het niet
dan zegt het pluf en plof en wat een bof.

maar hoed u om ’t genot nog god te noemen
en blijf toch beven bij het zwelgen van uw ik,
want daar komt reeds het beest van Troje aan
om uw sap te likken terwijl u stikt in uw gesnik.

Lode Kok (Anke Veld), ‘KOLK’, 2022

“de mens ziet het licht en in het licht ziet hij niets
de mens keert het licht de rug toe
en in zijn schaduw ziet hij schaduw en licht
en zo ontstaat de wereld van de mens.”

uit ‘Hoe het nu er kwam’ door de Gravin van Drogheda
Categorieën
beeld tekst

Artaud / God-de-reu sta mij bij

God-de-reu sta mij bij en zijn tong
die als een pijl de korst doorboort
van de koepel met de dubbele boord,
van de aarde die jeukt naar zijn woord.

En daar is de driehoek van water
die stapt in de pas van punaises
die zich op hete kolen wil bewijzen
als messteek en niet als punaise.

God-de-teef die is diep in de boezem
van gruwel en grond willen kruipen,
de boezem van aarde en water en ijs
die haar voze tong rottend doet druipen.

En daar is de meid-met-de-hamer,
die de kelders van aarde komt slopen
en de schedel van de hond van de ster
voelt hoger het afgrijzen oplopen.

Antonin Artaud, uit ‘Navel van het voorgeborchte’ (1925)
vert. NKdeE 2020

Avec moi dieu-le-chien, et sa langue
qui comme un trait perce la croûte
de la double calotte en voûte
de la terre qui le démange.

Et voici le triangle d’eau
qui marche d’un pas de punaise,
mais qui sous la punaise en braise
se retourne en coup de couteau.

Sous les seins de la terre hideuse
dieu-la-chienne s’est retirée,
des seins de terre et d’eau gelée
qui pourrissent sa langue creuse.

Et voici la vierge-au-marteau,
pour broyer les caves de terre
dont le crâne du chien stellaire
sent monter l’horrible niveau.

[ARTAUD 1956, p.53]

Categorieën
beeld tekst

de twaalf spaken van het wiel

een autobiografische notitie

vekemans vekemans, zo hoorde ik soms de drukke mensen roepen, o vekemans, zo’n kathedraal hoe begin je daar aan? wanneer het dan een bekoorlijke deerne betrof, ja, dan antwoordde ik wel eens iets in deze trant:

-“kom en met twee vingertoppen ontdoe ik jou van de ignorantie die jou dwingt te handelen” (ik raak haar met wijs- en midden vinger het voorhoofd aan en haar onwetendheid verdwijnt).
– “buig het hoofd en uit je haar kam ik het handelen dat jou verleidt tot het besef” (zij buigt het hoofd en van het kammen glanzen al haar lokken zacht en sluik en tam).
– “sla je rechterhand mij rond de hals en ik ontdoe jou van het onderscheid in naam en vorm dat maakt dat jij wil voelen, proeven, ruiken, horen, zien of weten” (zij reikt en hijst haar borst en lippen dichter bij de mijne en wij beiden zijn alreeds onze namen vergeten).
– “leg je linkerhand rond mijn middel en maak je armen tot koorden die onze lijven binden en herhaal: ik zal jou nu ontdoen van tong en oog en oor en tast- en ruik- en denkorgaan”
“jij gaat mij nu ontdoen van elk der zes zintuigen”
– “ik trek de draden los van elk contact”
“jij verbreekt de ketenen van mijn gevoel”
– “ik verbrijzel het gevoel dat je doet verlangen”
“jij neemt het voelen weg dat mij verlangen deed”
– “ik blaas ’t verlangen weg dat jouw gehechtheid voedt”
“jij vult mijn leegte met een leegte die verdwijnt”
– “ik los gehechtheid op waaruit jouw zijn bestaat”
“jij neemt illusies weg die nooit gebeuren”
– “ik maak je vrij van zijn dat een geboorte wil”
“jij neemt gebeuren weg dat niet bestaat”
– “ik leg een vinger op je lippen en verhinder de geboorte”
“jij brengt het wiel op gang dat mij verlicht”
– “er is geen dood meer en geen smart of lijden”
– “jij bent het niets dat ik nog moet vermijden”

“aldus richt men een kathedraal in,” sprak ik tot de overigen “en doet men er zijn/haar intrede”. vervolgens stak ik een sigaret op want ik rookte nog toen en ik staarde ietwat droevig uit het raam.
of naar de grond aan mijn voeten. niemand begreep er ooit wat van.

maar nu heb ik dus deze autobiografische notitie.