Categorie: erger
berichten zonder categorie of over gematerialiseerde ellende of over literatuur of erger
if you’ld be my prince I would praise all exc
ess could it be me tha n all songs might be i
t’s falling flying hover and clover our charm
ing forever above you loving the eerie depth
and underneath my b urning hands spew v
owels the precipice w ill embrace as gold w
ill wait for your everl oving fountain pink c
asting smile open up on dearest smile over
ALL OF YOU ALL OF ME IN
Y O U M E Y O U
Ik voel me op Ik word vernederd door mijn gezin Ik heb nooit Ik begeleid mijn meisjes in alles Je hebt ze net zien zitten Ik ben meer dan tevreden met mijn uiterlijk en als er iets is dat ik niet begrijp dan zoek ik het op of vraag uitleg Ik voel me zo’n beetje een kwajongen Een straatmus, zeg maar Wij speelden veel buiten, klommen in de bomen in de parken Ik was in eigen land een held Maar zo wil ik niet zijn Eerst ik Ik geniet Ik wilde maagd genoeg zijn Ik speel Ik hou zielsveel van mijn lichaam en mensen mogen van mij Ik ben zo blij Ik luister voortaan Ik nam een belangrijke beslissing Ik kan alles wat ik wil, álles, als ik maar écht Er is dan ook werkelijk niets dat ik aan mijn lichaam zou willen veranderen Ik begrijp niet wat dat met mij te maken heeft Gaat mijn grote huilen ooit voorbij? Ik was ziedend van woede en ik voelde dat ze een hekel aan me begonnen te krijgen Ik als medium Ik ben een intellectueel en heb geen tijd voor al dat geleuter eromheen Ik heb Ik kreeg de hele bui over mij heen Ik moet altijd hebben Ik heb geen tijd Ik riep ‘Nee!’, maar de laatste knal overstemde me Ik heb een probleempje Ik heb nooit een vibrator gehad Ik begreep niet wat er gezegd werd Ik keek naar het huisje Te donker, ik zag niets Ik word hier depressief van Ik was net zo’n kreng als mijn schoonmoeder Ik vond het niet prettig dat ik het zo prettig vond Ik hield van haar huid, haar borsten tegen me aan Ik hoor haar hart bonken Ik baalde er vreselijk van dat we zo ver van elkaar af zaten Ik zou dit gevoel kunnen ontvluchten Ik wilde mezelf een beetje moed indrinken Ik heb getwijfeld over België Ik voel gewoon niets meer Ik voel me een wrak Ik weet het Het is waar Ik hoop dat dit belangrijk is Ik móest proberen Ik moest weg Maar waarheen? Mijn ogen begonnen schimmen onderscheiden Er lagen stapels spiegel Ik liep op de tast voor me uit als een witte Ik had geen enkele kans Ik rende door buurten Ik sprong over een hek Ik was bang Ik vind dat heel jammer Je moet jezelf overwinnen Ik wil verrassen met mijn figuur Nu pas voel ik me herboren Voor het eerst ben ik zowel ‘IK’ als ‘ik’ Ik wilde terug naar huis Ik ben blij met mijn cursus Ik heb mijn eigen mening Ik ben iemand Ik voel de oneindigheid van de put… als een zuigende diepte… en daarom val ik voor jou Op de middelbare school was ik echt een oude ziel Ik ben een symbool tegen de krimp geworden Ik dank u wel.
from CODEX PREMONITIONS
To stand around with the lavender footprints of Artaud gives vibes of oxymoron signatures.
This is not going to let letters behind the paper house.
The closer he smiled the rock and film against its place in wrapping trees.
Assume gravity stains the morning like smoke lands the teething knowledge.
Where do kites that might dream collapse onto a painting from visible disbelief?
Doubtless blame rather than audience prevention by birds or milkbottles can maybe prevent his tongue from flower busting through streets.
The last dirigible is too big for the sky.
het Huis de Zee
het Huis de Zee
(mini-opera in vier bedrijfjes)
Act I: Winter
Personages:
Anna met de viool
Antonio met de trompet
Situatie:
’t Is winter. De inspiratie is op. Niemand weet wat verteld. Het lijkkleur van de winter heeft ook de fantasie aangetast. Anna stelt al haar hoop op Antonio zijn trompet. Maar heeft Antonio wel voldoende noten in petto?
Sneeuw, spermatozoïden, verdwaalde noten en Batida de Coco zetten de toon in deze maar niet tot bloei komende act.
Tempo:
Dat het maar rap gedaan is, die monotone aanzwellende brom in de verte.
Antonio
Zo wit!
dat ge ziet
liefste
scheelt er iet?
Anna
Mijn hart ligt te wachten
als een wit blad
op uw diepste gedachten
En al die minuscule lijnen
die ge ziet
of BIJNA niet meer ziet
die verbaasden mij in het begin nog niet weinig.
Zo onnozel dat ik nog was!
Dat ik niet eens snapte
dat die paar lijnen
in al hun droge saaijegheid
gewoon zaten te smachten
om gepakt te worden
door de eerste
de beste
SCHRIJVER
’t mocht ook een ADMINISTRATIEVE BEDIENDE zijn
of een MANAGEMENT ASSISTENTE
al gelijk
als er maar iets kwam verschijnen
tussen de lijnen.
WIE!
O WIE!
had ze daar zo evenwijdig zitten trekken!
Die kunnen gelijk wat fijner zijn
zeide ik tegen mijzelve
want ik verveelde mij.
Polijsten en polieren
schaven en schuren
tot het mijn KEEL uitkwam
want ik verveel mij
En al concentrerende
op de dikte van een lijn
gebeurde het
dat ik mij inbeeldde,
dat ik mij overtuigde
dat ze kleiner konden zijn
hoewel dat BIJNA niet
te doen was
Toch groeide!
en groeide!
in mij de overtuiging
dat die BIJNA
onzichtbare lijnen
nog tot nog grotere
onzichtbaarheid
te herleiden waren.
En zo
ben ik beginnen
schuren
en schaven
tot ze BIJNA
verdwenen waren
die lijnen
in de grote witte vlakte
van het
VERSCHRIKKELIJK
AFZICHTELIJK
GIGANTISCH
BELACHELIJK
leeg blad
Mijn hart
is een wit blad
en ik deins terug
Span uw lippen
om uw mondstuk, liefste
en blaas mij vol
Ik wil zwanger zijn
van uw trompet
uw muzikale mitraillet
O strijk toch ne keer
neer
in de zwarte kist
van mijn viool.
Ik ben zo heupvol
naar uw ontploffing.
Hallo Big Bang!?
waarop wacht gij zo lang!?
Solong Big Bang
see you in heaven
Eh oui, où est le temps
Big Bang
Grosse kanonnen!
Wilkommen ins Knallebal!
Antonio
De lente is nog geen feit.
mijn instrument
ligt ingevroren
in een blok Batida de Coco
85 flessen heb ik ervoor uitgegoten
Wachten is de boodschap
Wachten op Cocó.
In elk geval
beloof ik u
de oerknal
Ich bin zurück in eine stunde!
Jan Pollet
(Uit de eerste act van het Huis de Zee, een mini-opera in vier bedrijfjes)
Woudlied
stronkel niet
het woekert van welig en welste over de vloer
dripdrapt van druiphars en gekeept is het stammental
om schorswater vogellijm ochtval en voorvocht
(het meeste is melk)
er dwalen verdoolde stammen van boogpijl voorziene componisten
ooit achtergelaten door euvel paalplassende poelproducenten
er klijven behaaide walmzwalpers en vooral in de dalmtijd
actieve wamtasten vaak vingerend wetend van prooi
stronkel niet
de goergrot is geopend van negen tot tien en daarna
van tien tot zo verder
we zien er liaanfrisse duikers naar vlindervlammers
en de befaamde rankrijmers uit de eervoerige era et aria
ook maakt men kans op het schieten van een eenvoudige zwalmzwezerik
en een behendig geprukte nebulium elders ondenkbaar
één soort leeft niet op stokjes maar is evenwel
te bezingen tussen vijven en zessen
het betreft een onzinglijke zoenzus met blindslaande tandenrij
– in geval van glimlach – blooswekkende boezem en valdiep vagijn
en mij daar blij & belangeloos bij
stronkel niet
Also Spake Moby Dick
from CODEX PREMONITIONS
Circuses
shattered glass
with the chandelier
of your dying
instincts.
Can such
spirits revolving
like bodily fantasies
mean that they
present wonder
and miracles?
As lovely as
lovely secrets
become very little
subliminal seeding
commits a possible
enigma.
Posing for
insane realities
which might quiver
and levitate the
philosopher looked
like magnetic megalomania
from a ghostly
automaton.
Fluorescent debris
has planted the avenging
bloom of disgust and dementia
kept taking too much of
memory’s membrane.
The hallucinatory
impression dawns on the
inscribing of bodies while
mysticism mysteriously explains
all too literal the decay
seen by parallel humanity.
Authorless with unwritten
writing since
civilizations
could never
handle the
horror seen everywhere.
from COITUS PRELINGUS
It is late.
We are in a room
together.
There is no way out.
Lust rages in
every corner.
A red light glows
and your
eyes steal my passion.
Passion deeper
than my
cock is yours.
I pour
a bottle of
red wine
on your breasts.
My desire
is your desire.
To lick
the wine
from your red
moist nipples.
It is late
and we have much
to do to each
other or we deep kiss
until morning
locked in each other’s
love sweat body.
I have no tokens
left to make you
cum but words
can burn
forever in the
lust drenched
memories
is this moment.
Beau del Aire
Azarunstern
– Con fuerza y diminuendo al niente –
So huge so heavy schwere Lasten heben
Sísifo faudrait courage such a task
Though although greater vuur I ask
Ars longa flüchtig ist das Leben
Fern from famous sepulcralia
Vers um obscuro cemitério
Mijn hartentrom funéreo
Schlägt still haar dodenaria
Menig jewel sleeps bedolven
Under darkness y papaverkolven
Far, far from pikhouweel en sonde
Manche Blume exalam vol spijt
Heur scent doux comme vergetelheid
Über the deepest afgrondwonde
Grâce à Delfim Guimarães, Therese Robinson, William Aggeler, Roy Campbell, George Dillon, Marc Tiefenthal
y last but not least de grote woordensmid Charles Baudelaire
Verschenen in Als engel, maar met roofdierogen – Je t’adore à l’égal de la voûte nocturne
Charles Baudelaire – met reflecties van hedendaagse dichters / et mises en regard de poètes contemporains
Ter gelegenheid van de 150e jaardag van het overlijden van de dichter
Uitgeverij Spleen Amsterdam 2017
download het mp3 bestand en verzamel de VERZAMELDE BADORATIES van KATHEDRAALAUTEUR dv:
https://www.platformplee.nl/wp-content/uploads/2017/12/badoratie001.mp3
“over noodgedwongen verbalisaties, schrödingerkatten, snode Kantianen lijdend onder de Vloek van het Gelijk, wratten op mijn voetzolen, de ellende van mijn ex (dat is eruit geknipt), de gemaaktheid van het Zijn, Reza Negarestani en de fallacy of misplaced concreteness van Alfred North Whitehead, de geboorte van de Timologie, zijnde een epistemologie die vertrekt vanuit de Afschuw als vrouwelijke tegenhanger van de filosofie die ‘van nature’ een verlangensepistemologie heeft en in die optiek, besluitende de onmogelijkheid van het verstaanbaar schrijven.
Het was pas lang nadien, zeker een uur, dat ik ontdekte dat de Timologie uiteraard nooit een ‘logie’ kon zijn, ge ziet hoe diep verankerd den mannelijke woorddrang wel niet is, de logos moet en zal er in er in er in. Maar wat is het Er? è?”
dv @ CKU Dec 26, 2017 @ 20:59
BADORATIE #1 is een net-performance door Kathedraalauteur dv vanuit het Centrum van het Gekende Universum. Foto van Irem Kaneli.
Als je droef bent, lach. Maak jezelf mooi en als iemand zegt dat dat niet nodig is, omdat jullie niets bijzonders gaan doen, zeg haar dan dat je je mooi maakt omdat je droef bent. Zeg sowieso hoe je je voelt. Lach erbij, maar zeg dat je droef bent, want het benoemen neemt iets van de emotie weg. Leg niet uit waarom je droef bent, hoe het kwam en wanneer en waar, want dat maakt het juist erger.
Draag glitter.
Drink. Begin met Desperados. Zeg dat je desperaat bent. Zeg ‘ja, want ik voel me zuur’, wanneer de barman vraagt of je er limoen in wil. Drink bier en het mixdrankje dat je in je handen gedrukt krijgt en liever niet had willen hebben, maar drink vooral veel bier. Luister naar muziek. Sluit je ogen en vergeet dat er andere mensen zijn. Open je ogen, dans met een vriendin en vergeet dat er andere mensen zijn dan jullie twee. Stel je aan. Wees luid. Maak obscene gebaren, doe dingen waar je je al tien jaar lang te oud voor voelt en vergeet dat er ook mensen aanwezig zijn die jou kennen.
Heb leuke gesprekken. Maak iemand boos. Probeer het goed te maken.
Koop chips bij een avondwinkel. Stop de chips in je tas.
Stel je voor aan een uitsmijter, vraag hem hoe je zijn naam moet spellen en ontvang een tegoedbon voor een gratis cocktail. Haal de cocktail. Drink de cocktail. Eet stiekem van de chips in je tas. Stap een haast lege dansvloer op. Dans wild. Bewonder de outfits van dansende mensen die veel jonger zijn dan jij. Wil ook een Kill Bill-pakje.
Val.
Ga naar een plek waar je vroeger vaak kwam. Maak je neus blauw met het krijt dat bij de pooltafel ligt. Luister wanneer je gezegd wordt dat je geen andere lichaamsdelen moet krijten, omdat iedereen je kan zien. Houd je T-shirt aan. Luister wanneer je gezegd wordt dat je het krijt niet mee naar huis mag nemen.
Volg degene die weet waar jullie heen moeten gaan. Dans hard. Dans hard met iemand die je niet kent. Dans alsof jullie het ingestudeerd hebben, maar maak soms een onhandige misstap. Lach. Vertrek zonder iets te zeggen.
Wil naar huis. Zoek je fiets. Verbaas je over de plek waar je je fiets vindt. Zeg dat je best naar huis kan fietsen. Zeg dat je echt naar huis kan fietsen. Zeg dat je zelf naar huis fietst. Zeg dat je een volwassen vrouw bent. Zeg dat het lief aangeboden is, maar dat je niet komt logeren. Zeg dat je je wel redt. Zeg dat je echt naar huis kan fietsen. Zeg dat je de zorgen waardeert, maar dat je nu naar huis fietst.
Zeg dat je belt zodra je thuis bent.
Fiets naar huis. Ga in bed liggen. Bel om te zeggen dat je veilig aangekomen bent.
Huil.
Als je droef bent is een beetje herschreven en verscheen eerder elders.
about the rent
All the wrong notes are right
Charles Ives
ik, die in deze bundel woon als een rat in de val
Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach
ik, die op drek / aas
ik, die altijd dichter ben
ik, die toegeef van niets anders verstand te hebben dan van Eroos
ik die heerlijk door dees’ tijd kom zweven
Ik die schouw het lief dat danst
***
I, who live in this collection caught like a rat in the trap
I, who rustle with the woods and, girl, laugh
I, who feed on / filth
I, who am a poet always
I, who admit to know about nothing else but Eros
I who come floating with delight through these times
I who behold the dancing sweetheart
***
moi, qui vis dans ce recueil comme un rat dans le piège
Moi, qui bruisse avec les bois et, ma fille, ris
moi, qui me nourris de / merde
moi, qui suis toujours poète
moi, qui avoue ne connaître rien d’autre qu’Éros
moi qui viens planer superbement à travers ces temps
Moi qui contemple la chérie danser
Quoting lines by the following Dutch poets:
Dèr Mouw, Kloos, Lucebert, Van Ostaijen, Verwey, and Socrates by the mouth of Boutens,
though not necessarely in that order (and one of them twice).
T o u t e s l e s f a u s s e s n o t e s s o n t v r a i e s
In The Year 5963
In the year 5963
the moon polishes her cheeks along the hills
and all from the generous soil arise the houses
the beasts the swimmers the children
shake the sand from their hair
and the houses the houses they grow and sleep
oversleep in the patient grass
In the year 5963
the houses regain wings
the women bear laundry again
for their men their sons on all sides
we save stamp upon stamp
for the clumsy walls
that shake loose from their
dull-&-dumb dreams
In the year 5963
the dunes brood on cattle
children hit the calm
in the fingers and fins of the
immeasurable day
In the year 5963
the birds walk on stilts
water and earth are free to go as they want
seldom now the black box is consulted
wherein your fiends so often hide
as we pass
In the year 5963
even the sun
sticks to the constitution
the digger unearths the manuscript
of all what is primitive, prehistorical and precipice
while the whale ponders on his brandnew paws
A once covered distance
will never be repeated
nor nowhere forgotten
And whatever they say and write
all over everywhere sings the sea
Over de onhandigheid
over de onhandigheid van het lichaam van paarden is nog onvoldoende gepubliceerd (hippisch)
het hoofd geheven aardbeien plukken voor teenagers (tieners)
als het mooi weer is gaan we ’s middags varen en zo niet dat hebben we afgesproken dat we daar dan contact over hebben (ze wordt 86)
kijk, moet je luisteren (wijzigen in ruik, moet je voelen)
en dan gaat het over een wandtapijt dat je niet mag aanraken (opeten)
ergens worden glasbakken geleverd als ging het om een overschot aan drankenmansgrappen (manschappen)
ik weet niet waar (betekent 2 dingen)
larmoyant zijn is de vijand van de poëzie (o)
een karavaan caravans is al eerder opgemerkt (venus always rings eightfold)
er klinken liederen van oevers en torens (de bergen ruisen)
ik ben inmiddels overleden (^—)
moraal:
achter grendel en slot
sterft men al net zo zot
met dienen blik
trein tram bus je er over
en onderweg
als ik je negeer
als ik leef en als jij …
zie mij
regen me parels
bliksem mijn haar goed
overdonder me met druppelkus
mist me voorbij
de opklaring
zou je kunnen verwachten
van eenzaamheid
de regen gebogen
de wolken gekamd
ben jij niet langer …
overtuig je van me te houden
from CODEX PREMONITIONS
Please
the lovely
women where
the garden
of maddening
lilies uplifted.
Kisses and
laughter attend
to all my
blushing friends
in its wild
flutter. When
wandering and
pensive from
torment
my voice
is dying
to haunt the
dark earth
with roses
fresh from
beneath the
thyme. For me
to please you
more than
honey and more
than drifting snow
I will deepen
peeping lovers
and subtle nymphs.
Midnight of the
strange meadows
brings with my
desire the sacrifice
of rarest passion.
So when cryptic lovers
would persuade me
to touch the muses
I pray that yesterday
blew away the
awkward dreams.
Towering over my body
quivers music melting
divine embrace and
some exhausted words
will dazzle
my floating island.
[untitled #2]
for GABRIEL POMERAND
GABRIEL POMERAND
rubBEings wih mixed mediaDAVID-BAPTISTE CHIROT: Gabriel Pomerand’s SAINT GHETTO OF …
http://
Mar 5, 2009 … david-baptiste chirot pour l’ange Gabriel Today’s page is in conjunction with the publication of a review by d-b chirot of the Lettrist “Archangel”, painter, poet and performer Gabriel Pomerand’s SAINT GHETTO OF THE LOANS at
http:// galatearesurrection4.blogs
(sent by david chirot -published bij dv)
Berglied
Mijn flinterdunne flanken zijn van ons. Onze voeten
staan alom, dag en nacht huilen we. We ruisen zuiver
ruisen zilver en zoet ons huilen. Dat is het sijpelen dat je daar hoort.
Wie omkomen komen in ons om. Welgemanierd staan wij om hen heen
in goedgekapte struiken en bossen. De brandgangen leiden daarvan af of zwijgen
ons open. Ze zwijgen in elk individueel geval.
Het gonst er naar behoren. Wie in ons omkomen komen onfeilbaar om.
Vraag het de luchten, het vee. Waar wij ruisen, sijpelen, zuchten, rinkelen zij. Mijn
flinterdunne flanken zijn van ons. De brandgangen leiden daarvan af. Vraag het de wachters, de zee.
Onze voeten staan alom. Onze voeten zijn schreefletters. Ze zingen zacht. Doen er
hun zwijgen toe.
Ook het onpeilbare, het rotsvaste is van ons. Uit beweging geboren verstarren we.
IJskoud. We staan, liggen, zitten de tijd uit. Overhuiven u, overleven ruwweg.
Er zijn er, zeker, die in ons omkomen, maar ook zijn we dansvloer, stijgbeugel, wordt
er afgeleefd en gebeden.
Wat klingelt is toegevoegd. Vee, gelovigen, dat soort dingen. Wij sijpelen.
Description of an imaginary painting
A war-scene depicting Santa Claus riding a white horse and fighting against Prince Willem-Alexander of the House of Orange. The scene focusses on the final outcome of the battle when Santa Claus defeats Willem-Alexander by pushing his lance into his body.
Prince Willem Alexander is seen falling from his horse, while Santa Claus triumphantly scaffolding his horse high above him. Santa Claus stands for the free cities of Holland besieged by – and finally felt to – the troops of Willem of Orange, the forefather of the current Prince
The scene is situated in front of the Beurs van Berlage in Amsterdam, further backwards we see a glimpse of the famous Cuypers/van Gendt building Centraal Station and part of the Nicolaus Church at the former harbour.
To complicate matters Prince Willem Alexander is dressed in the uniform of the former Argentina junta.
Part of the bystanders are famous victims of the Orange regime as there are Johan van Oldenbarneveldt and the brothers Koerbagh
TBC
from CODEX PREMONITIONS
Crooked and simple
have been wrongly
attributed to the
land of sunflower flute.
Scroll with writing
on unquiet mists are
all withered by
the dews of wine.
A ghost cried
about stories from
their love silks
between the clouds—
strangers together
will pluck wistaria
away from
the village serpents.
When dawn came home
to bed the world
rolled from the sky
swiftly daring moonlight
as painting silk.
Autobiographical juggler
as the magpie’s
of wine and laughing
gaze has never changed
from minding stubborn.
The old wanderer moors
his mistress behind
the apricot tree
and laughing companions
lie buried
beneath the river.
Across orchards
and brambles
until the shrine
of wine sits close
by the chance
that the sages are
all withered.
Candles forgotten
could only hope
for illumined conception
by exploits of
pearls and flesh.
Scatter evidence
of all the sorrows
that listening can evade.
Een goedlachs kersttoespraakje van Martinus
Waarde ellendelingen,
Waarom, vraag ik u, waarom is er in de muziekwereld wel sprake van een mainstream en in de literaire wereld niet? Want juist doordat in de literaire wereld geen enkel onderscheid wordt gemaakt is zij verworden tot de meest commerciële aller kunstdisciplines. In de muziekwereld is het een bekend gegeven, mainstream artiesten bedienen de lowest common denominator, en de muziekliefhebber kan bij de underground bandjes terecht. In schrijversland doet men echter net alsof er alleen mainstream bestaat.
Want het totaal achterhaalde verhaaltje wil: er zijn grote uitgevers, en er zijn mislukkelingen die de eigen boeken uitgeven. Die laatste komen voor geen enkele prijs of beurs in aanmerking, want commercie – nee, die bestaat niet in Letterenland.
U hoeft maar de boekwinkel binnen te lopen en u ziet: commercie, dat is Mijnheer Scrooge met de boekenlegger totaal vreemd. Zelfs nu de grootste uitgeverijen worden opgeslokt door de Postcodeloterij en/of mijnheer Wiet met zijn bigdatafiet – hoogwaardige literatuur, links, rechts, onder en boven.
In 2017 deed ik een verwoede poging de Efteling failliet te laten gaan. Wie zoekt op een overnachting in het Pieckparadijsje vindt daar die oervervelende bundel van mij in de Google Top 10.
Commerciëler kan het bijna niet.
Daarom wil ik u, ellendelingen, vanuit de glansrijke Elite toch een aangename, goedlachse Kerst wensen. En aangezien de traditie wil dat men meteen naarstig het blad vol eigen werk plempt, bij deze een gedichtje dat misschien wel het liefste underground kerstgedichtje is dat ooit werd geschreven:
Underground
Ik zou
het liefst
miskend
op alle
eindejaarslijstjes
stralen
als de siberische ster
die goedlachs
u kan warmen
in donkere tijden.
Martinus 23-12-2017
There is no poetry
so actually
we didn’t drown him
just threw his ashy remains
out over the all absorbing sea
not knowing what else to do
except for singing a little song
which we couldn’t do properly
which we couldn’t do
which we couldn’t
not even a song
he would like
just a picture of the scene
for the singing was no good
at all
I.M. Nico Krabbendam
16 12 1956 – 24 12 2007
woordenwoorden
woordenwoorden
Koelbloedig staat bij mij gelijk aan heetgebakerd.
Heetgebakerd staat bij mij gelijk aan afbladderen.
Afbladderen met 2 d’s noem ik 9
en dat mijn 9 altijd wil neuken met een 6.
Als het hoofd goed gevuld is, dus bijna vol,
dan moet er gepoept worden.
Woordenwoorden wel te verstaan,
soms zinnenzinnen, lange dunne zinnenzinnen.
Neuken is dan niet genoeg,
de 9 wil altijd neuken met een 6.
Maar liefste: ‘Woorden poepen moet ook!’
Eerst komt dan: consulaatambtenaar, een lekkere dikke.
Dan: locomotief met katapult, ook lekker dik.
Dunne zoölogie, niet zo dik.
Maar ook kleine woordpoep zoals papa en mama en kunst!
Om te eindigen met: haarinplant, platenbon, kassabon, boekenbon.
En tenslotte: omslagweer in donderslagsaus!
” De melancholie is volledig blauw.
Want ik heb horen schreeuwen in een kamer.
Met bloembehang. Wie men liefheeft, kent men niet.
Waanzin grijpt de deuren, geen ontkomen meer aan.
Er staan kruisen in het bloed die de weg vragen.
Er staan huizen in de etter van de overstromingen.
(the little girl goes on crying)
Ik draai mij om in het grote woord, het lastige woord, het moordende woord. ”
– fragment gedicht Luc Fierens 2002
(collage – “la chasse ” – juni 2016 – Luc Fierens)
Dane the Wildcat/Lester of Red wall
You little slimemouth,
rotten, scumbucket!”
the big badger wouldn’t stop.
“Alaric!” shouted Lester.
“Get a hold of yourself!”
“You’re defending that scumball!”
screamed Alaric.
“He killed Silverhound!
The little, sleazemop,
adderlover!”
“Alaric!” Lester shouted.
“You can’t let out your anger in violence!
That’s what Redwall taught …
Fuckin cute little slut.
228 notes.
Open in app; Facebook · Tweet …
xxmonkey360xx liked this.
-broken-lost- liked this.
landmarker liked this.
bennybruhh liked this.
adderlover liked this.
jamie198429-blog liked this.
loveisendlessbeautyisbeyond liked this.
passion-fruitz liked this.
jenni-inwonderland reblogged this
from chokingbabygirl ·
jager-bombb reblogged this
from jager-bombb.
… ydderlover.com ·
udderlovre.com ·
odderlover.com ·
uddorlovor.com ·
uwderlover.com ·
uddarlovar.com ·
adderlover.com ·
dderlover.com ·
udderlove.com ·
uddelover.com ·
kdderlover.com ·
uddderlover.com ·
uddirlovir.com ·
udderloveer.com ·
idderlover.com ·
udderlover.com ·
uderlover.com ·
udderlever.com ·
uddelrover.
udderlover.tumblr.com
statistics: typo mistakes,
Alexa rank and more
if the other gets hard and painful,
it should be fomented with warm water
and rubbed with an intimate hand.