P.L.e.E.uit metafysika uitgelegd aan onze goden van sadà\exposadà
tekst 3
stem: Jeroen van den Heuvel.
verkrijgbaar bij uitgeverij crU http://www.uitgeverijcru.nl/bundels/metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden/
zie ook: https://ooteoote.nl/2019/10/ei-182-sadaexposada-metafysika-uitgelegd-aan-onze-goden-i-3/
TER AFSCHEID
WAT EEN KUNSTENAAR BEHOORT TE DOEN
WAT EEN KUNSTENAAR BEHOORT TE DOEN
IS DE DOOD REANIMEREN OF ANIMEREN
BEIDE INTERESSANT
IK VERKIES REANIMEREN
WANT DAT SUGGEREERT DAT DOOD OOIT LEVEND WAS
OF LEVEND IS GEWEEST
DIT IS DE MELANCHOLIE WAAR IK VAN HOUD
HET LEVEN, DAT IS DE BUITENKANT VAN DE DOOD
ER ZOU NU EEN KERN IN HET LEVEN ZIJN,
ONS ONBEKEND EN GELIJK DE DOOD
ALLES WORDT OMGEVEN DOOR VERDRIET, EEUWIGE
WEEMOED EN HET GEVOEL ONBESTEMD TE ZIJN
HIER IS DE KUNSTENAAR THUIS
HIJ BEWEEGT ZICH STEEDS WEER TOT DE KERN DIE DE
DOOD IS
DOET MELDING HIERVAN AAN ANDEREN EN ZORGT
VOOR
HEELHEID
Het is al lang kwart over acht geweest. Of kwart over zes, voor mijn part. Het doet er niet toe.
Het is immers kwart over tien.
We zijn vlug geneigd hieruit een besluit te trekken maar dat is er niet.
Als we er morgen maar niet meer aan denken.
Het is bijlange morgen nog niet.
Er kan nog veel gebeuren.
Of helemaal niets.
De zwarte dame
Zij heeft haar zinnen, van duivelen bezeten,
op het arme kind gezet, een vreemde proeverij
van kwade vruchten – haar kleed alvast kapotgereten,
bereidt het roofdier slinks haar wrede boeverij:
Aanschouw haar zalige tepels beide, ze prijken
hoger dan een hand kan grijpen, haar vertier
– haar woest getrappel – gaat louter over lijken,
lam slaat elke tong, ongeschikt voor geil plezier.
De bevende gazelle in al haar naaktheid vloekt
met de dwaze olifant – zij wentelt zich gezwind
ruggelings, koestert hartverwarmend als een kloek,
lacht naïef haar tanden bloot naar het treurig kind –
Dan tussen haar benen waar men de prooi al vond
kijkt een duister open plooi je onder krulmos aan:
betreed het paleis van deze uitzonderlijke mond
bleek en roze als een schelpdier van de oceaan.
(naar Stéphane Mallarmé)
ill. Kees van Dongen, kleurenlitho voor Henry de Montherlant, Les Lépreuses, Parijs 1947
every essence is obscene
every creature is a lie
my hairy wings will circumcise
my hairy snout will suck your wets
my angled ache will penetrate
your fishy love will turn to hate
every creature is a lie
every essence is obscene
you will sync with death and i will rise
extended version:
image: jim leftwich
text & music: dv + vintage modular 2.2.5 + ITL
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
to know die hard (to need err not)
to feel do part (to pay no peace)
but key i did thee to no fiddle on fa.
your crown comes a cross to no lies.
not i is la
i is la
la is.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
fink be my lack of air when i s you but
trade to the plenty in awe of its beauty but
theft to thrive as through naught in your thought but
murder when drum i the skin of no dream.
squash me a squid in my ink but
do hug their earth in my voice but
sine no no just i see come as you are.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
reign a pun the rash thy fiery hail of laughter
ravish the margins do bleed the verge to its ditch
blacken the pale and each think burden with hope
the center of our ail and complicit to tongue with.
swallow eye do i swerve in contentment
sacred to none so sick i reed in your winding
and a way is the way to my waist in the end.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
did i too zimbra thou as lief i live no more and
none but the pharmacist to con my breath to perk
and mend no ways i can be written as i am to thee
my splendor splash of bane to burning ochre bones to
gray to thee my rusty everglades of joy.
but yet and as of now on three i beat and yes
i butterfly.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
to earn the page i bled
it sick to swer ve th e k
wint i snapped its str
ing to wheel the want
i broke the axles to v
erify its death be bliss.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
image:
text:
your roam is sacked
increase of none
unvoice my syllables
delete my jots
do touch me not
remain beatitude a
manual and litter sparks
of flight each dying ache
we try to knit the torn
of tender ligaments
to the filth of our devotion.
images: jim leftwich
text: dv
leftwich/vekemans image to text app output list
for e.d.
– advertentie –
Steun het Platform voor Literatuur en ergere Ellende:
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
Hallo lieverd,
Mijn excuses voor het verstoren
van uw dagelijkse werkzaamheden!!
Mijn naam is Advocaat Mehmet Keles Esq,
een advocaat en hoofdadvocaat die werkt
op alle gebieden van de jurisdictie van de familierechtbank.
Ik heb mijn cliënt en zijn gezin verloren
bij een auto-ongeluk, hij heeft het bedrag van
(dertien miljoen achthonderdtachtigduizend dollar)
op zijn rekening staan, ik heb een mandaat
van zijn bank gekregen om zijn naaste familieleden
te voorzien voordat het fonds in beslag wordt genomen
door de Bank.
daarom heb ik contact met u opgenomen
in deze zaak vanwege het feit dat u dezelfde
achternaam had met mijn overleden cliënt
hij komt ook uit uw land en er is geen
geregistreerde erfgenaam in zijn rekeningbestand
bij de bank,
gelieve dringend te reageren zodat ik kan
geven u alle nodige informatie
over deze erfenis transactie
voor uw beste begrip
als u geïnteresseerd bent.
Heb een mooie dag
wachten op uw snelle
antwoord!
Met vriendelijke groet!
Barr. Mehmet Keles Esq
| Sans titre en attendant Un arbre, ni coq ni âne, prend soin de son âme. Y saute un pinceau ou encore un homme – oiseau. Ils sauvegardent notre jeunesse, ni d’une poule, ni d’une ânesse, empêchant notre tronc de prendre folie ou poltron. Vois-tu ce gros tronc ? La forme le ronge, la vase d’un mauvais songe. Vois-tu cette fine branche ? Elle a une belle jambe bien blanche. |
Algoritmische romance voor drie stemmen
[@init: stem 1, in sotto voce, als een biljartcommentator]
Wat is het nakende?
Het nakende is niet nu
Wat nu is wordt nooit
Het nakende is niet nooit
Wat nooit was wordt nu
Het nakende is niet
Het nakende komt.
De straten zijn leeg
De wereld valt stil
‘Zeker wel een maand of drie’.
Ratten overspoelen supermarkten
Hyena’s huilen in de sportpaleizen
Jakhalzen in de velodroom.
Op alle schermen
Kakelende kippen
Vechtende hanen
Schone reclame.
We drinken als varkens
Uit geulen de leugens
In de kooi van de angst.
Maar het geld raakt niet op
En de zomer wordt weelde
Elke dag is geteld.
[@nakende: afwisselend stem 2 (man) /3 (vrouw) / 4(=1+2+3]
Ik ging naar het nakende
En het nakende kwam.
De straten waren leeg.
De wereld viel stil.
Kom naar het nakende
want het nakende komt.
Laat ons samen verwijlen
In het nakende
Niet in de toekomst
De toekomst is niets
Laat ons samen vertoeven
In het nakende
Niet in het bekende
Want het bekende verdwijnt
Niet in het onbekende
Want dat is berekend
Niet in het berekende
Want dat is bekend.
Ik ga naar het nakende
Het nakende niets
Bloot zijn de lijven
Van leer zijn de tongen
Van staal het gevoel
Van steen het verstand
In het koudvuur van de nijd.
Kom in het nakende
Want het nakende komt
Voel van angst het genot
Proef de straf van de hoop
Vreet en verorber plezier
Zwem in de stank
Van het bloed en het bier.
Kom in het nakende
Want het nakende komt
Wat gekend is wordt niets
Wat gekleed is wordt naakt
Wat schittert wordt bleek
Wat bleek is wordt dof
De aarde wordt stof
De zeeën verdampen
De hemel vat vuur
Kom in het nakende
Want het nakende komt.
[@romance: stem 3]
Straks in het nakende
Schrijf ik jou uit
Ik kleed je in zijde
Ik kleed je in wol
En ik kleed je weer uit
Ik kruip in je huid
En ik lepel je uit
Ik drink al je bloed
Ik schrok als een beest
Ik roof als een dier
Ik zwelg als een mens
Ik eet je gans uit
ik vreet je gans op
Ik lig in de leegte
Ik ril als een baby
Ik beef in de kou
Ik word mager en ziek
Ik huiver en krimp
Ik sterf in je vel
De huls die verpulvert
Ik rot als een sinaas
Verstuif in de leegte
De leegte rondom
Geen klanken geen beelden
Geen lijf geen verstand
Geen haat en geen liefde
Geen ziel en geen land
Geen letter beweegt nog
Geen woord dat nog telt
Het nakende naakte
De ledige leegte
De leegte van nu.
Kom in het nakende
Want het nakende komt
Het nakende niets
Het nakende naakt
Het nakende nu.
[@weerzin stem 2]
Maak een incisie rondom de tonsel
Stroop de huid tot onder de ogen
Klem het hoofd in de schroeven
Zoute druppels louter pijn
Druppelen tussen de ogen
Inzicht splijt en schrijdt voort
Flitsen waanzin puur venijn.
Kom in het nakende
want het nakende komt.
Het nakende niets
Het nakende naakt
Het nakende nu.
Voor elke vrouw
Voor elke vent
Voor elk kind
Het nakende niets
Het nu op dit scherm
Het nu dit moment.
[@exit:stem 1]
Zo gaat het beter
Nu gaat het goed
Kom in het nakende
De toekomst is nu.
[NKdeE 27/05/2021 @02:27 CC 4.0 Public Domain]
| Incrédule quotidien L’indiffère semble un malheur. L’incrédule du coup a peur. Quel bonheur, que rien ne casse, je n’ai pas de copains de classe, ni des camarades de chasse, s’appelant bêtement Ducasse. Le cuir une peau bien tannée se tient souple dans la main. La viande dans la saumure salée se fait manger de goût plein. Tu as beau dire que tu t’en fiches, pâlis au moins quand on te couillonne. |
| Ongeloof van elke dag Onverschil lijkt een ongeluk, ongeloof schrik zonder opsmuk. Mijn geluk kan niet stuk: ik ken geen Van Lienden onder mijn vrienden. Gelooid ligt het leer soepel in de hand. Gepekeld keer op keer mals het vlees onder de tand. Zeg dan nog wat kan het je schelen. Verbleek en laat met je ballen spelen. |
Mijn god, al die herinneringen, Mnemosyne is een beest. Zonet weerklinkt de stem weer van mijn moeder. Mijn vader eet gehakt. En ik? Sterven zal ik in deze poel, dit bellenvat dat het verleden opslorpt en weer uitspuugt. Mijn slab en mijn baard kleven en stinken als de hel die mijn geboortegrond is.
En de toekomst, wat komt nog? Ook die zweeft en sneeft om mij heen, klautert uit dezelfde bron, was dit dan haar doos vol van het kwaad dat zich uitstort over de levende wezens? Dansen, het beste ervan maken, waar is Terpsichore als je haar nodig hebt, nee, Erato, Erato danst schoon genoeg, is een betere cipier voor alles wat ademt en bloedt.
Ik schommel, eerst komt het geluid van links, ijl en schril, dan van rechts, ietwat vals, verkeerd gestemd zeker, ik schommel door het strottenhoofd van de geschiedenis.
Children, leave the string alone! *) Kleio en Melpomene komen gearmd geslenterd van de grijsblauwe verte achter de bergen tot aan de rivier waaraan ik zit en beef. Hier, zeggen zij, open maar, en overhandigen mij een pakje in bruin pakpapier, als ik het open zijn ze weg, in het pakje zit een gedicht, in het gedicht komen van achter de bergen in de blauwgrijze verte gearmd geslenterd Melpomene en Kleio tot aan de rivier waaraan ik beef en zit. Hier, zeggen zij, open maar—
Ik ben inmiddels wel gewend aan dit land. Soms als ik me begin te vervelen met het almaar voorbijstromend water, zoek ik mijn pakje en open het. Alles wat ik ken en vergeten ben is om me heen. De stem van mijn vader, mijn moeder met haar volle mond weerklinken maar kort, al snel rijst achter de bergen van Eurynome het verre blauw, dat grijs is en blauw tegelijk. Craquelé. De bewakers van het land laten zich nooit zien nooit zien nooit zien. Ik ben vergeten dat ik vergeten ben en vraag als dat domme wicht waar mijn geliefde blijft blijft blijft en wie bewaakt hier het land, niks sterven en dood, Droste & Doppler bewaken het land.
titel ontleend aan Chris Yperman, Pour Delphine
*) Robert Graves, ‘Warning to Children’
ill. Caspar David Friedrich
Zo’n titel die Hannah Duchamp altijd paraat heeft
Loopt u wel eens in de lente door het bos?
Ruikt u de wilde jasmijn wel?
Ziet u de volle knoppen van de kamperfoelie?
Struikelt u over oppoppende krultangen van jonge varens?
Uw scribent spreekt u hierover aan vandaag.
Hij is niet helemaal eerlijk geweest.
Harmen was namelijk jarig gister en
heeft u daar niets over verteld.
Al 52 jaar brak hij d.d. 28 april
de winter en zomer in twee.
Het was een koud dag,
maar in de zon al zomers warm.
Jaargang 53 is aanstaande vandaag:
het is 29 april in het jaar tweeduizendzeventien,
een zaterdag
Lente en herfst vindt Harmen stom want
de overgangen tussen zomer en winter
ZIJN KWETSEND
Voor lente en herfst hebben de mensen een zwak.
Dat ligt aan de lente en de herfst, niet aan de mensen:
lente en herfst moeten gewoon hun ware aard tonen!
Want wat wil je nu, tante Lente? Wat wil je, oompje herfst?
Jullie willen toch beiden
gewoon zomer of winter zijn?
Hèhè lente, met je bloesems en zo,
tut tut herfst, met je bruine bladeren en zo
Maar waar Harmen ook liep,
het rook er naar wilde Jasmijn en
omdat die geur zo heerlijk was,
plukte hij 15 bloemtoppen.
Eerst dacht hij aan thee
maar nee, dan liever griesmeelpudding
met hazelnoot, citroen, vanille,
cranberries en rozijnen.
Harmen kookte de bloesem in melk
met citroenschil en vanille,
zeefde de melk en maakte de pudding.
The proof is in the pudding.
Waren die wimpers en wenkbrauwen
van het meisje met de parel nu voor,
tijdens of na het debat over cultuur
gisteren nieuws?
Loopt u wel eens door het bos?
Ruikt u de wilde jasmijn wel?
Ziet u de volle knoppen van de kamperfoelie?
En struikelt u over de oppoppende krultangen van jonge varens?
Schilderde vandaag als een bukraket
Als schilder dien je immers alle woorden opnieuw uit te vinden
Anders regent het niet in Napels
Afspraken werden niet nagekomen
2 uur: Pipo kwam niet opdagen
3 uur: belde ik hem op
helemaal vergeten zeid-tie
Gister maakte we die afspraak, liefje
Gister bakte ik een cake voor jou
en ruimde vanmorgen m’n huis op
dat was vandaag, dat je wacht en wacht
en je verheugt en verheugt
Ik probeerde daarna alle schilderijen van Stan de Sitter
alias Landschip, in één schilderij samen te vatten:
Eerste werktitel was ‘Het regent in Napels’
naar een gedicht dat ik ooit schreef
over dieren en jongens op brommers,
Europa en vrouwen met dikke billen
uitmondend in de Dikke Derrière van Dikke Duitse Kunsttantes
Daar ging dat schitterend gedicht over namelijk
En Panamese bankiers natuurlijk ook,
die elkaar met gouddraad dichtnaaien
in hightech loodsen op de tweede Maasvlakte
Vraag me niet waarom
zo denk ik gewoon
Het waait wiei waai woei weg in Vlaardingen had ook gekund,
of Elvis de Pelvis in z’n jonge jaren, zoals opa Poppel zei
Doe mij maar het hier en nu, niet dat saaie daar en toen
onzinnige herhaaldrift van kunstenaars obligaat en obsoleet
en niet abject en infaam zoals Bram Moskowicz uit den treure
keer op keer zo fijnzinnig bleef herhalen
Vandaar mijn groots werk beste mensen
waaraan ik nog wat zit te ruften,
omdat ik het nog niet goed vind
om ten-TOON-te-stellen
MAAR, daar gaat het hier ook helemaal niet om:
met dit gedicht zal ik nooit Slavier halen
want daarvoor moet je in Utrecht wonen zei meneer Nauta
want fatsoen moet je doen! Vind u niet meneer Derks?
Ik hoop hiermee alle dichtwetten te hebben overtreden
Mannie, Nanne en Willem krijgen geen appelcake meer
enkel nog billenkoek hier ter huize
PS: ik maak hier volgend jaar wel een gedicht van.
Eitje
Groeten uit regenachtig Schildersland!
Hoogstwaarschijnlijk is het nieuwe absoluut, denkt u niet?
Eerst stijgt de rook nog recht of bijna recht omhoog.
De windrichting valt goed af te leiden uit rookpluimen.
Wind waait merkbaar – voelbaar – in het gezicht.
Stof waait op, haar raakt in de war.
Kleding flappert, opwaaiend stof hindert de ogen.
Wind kuift golven op meren en kanalen.
En dan waaien plotseling vuilcontainers om in straten.
De mensen houden hun paraplu’s nog maar met moeite vast.
Het is lastig tegen de wind in te lopen of te fietsen.
Ieder voortbewegen is zeer lastig.
Schoorsteenkappen en dakpannen waaien gewoon weg.
Dan waaien kinderen om.
Mijn moeder bijvoorbeeld vliegt in 1932 over de voiture.
Er is grote schade aan gebouwen.
Tenslotte waaien volwassenen om.
Er is sprake van enorme schade aan bossen.
Vreselijke verwoestingen alom.
Vannacht stelde hij zich daarom voor
een stuk grond in Minnesota te zijn,
alwaar het pijpenstelen regende en hij
in één grote hand tot klei werd geknepen.
Er zijn amateuristische foto’s genomen.
Maar op de schaal van modaliteit
scoren die buitengewoon laag.
Want omdat Nietzsche god dood verklaarde,
is iedere pennenstreek die we zetten slechts ‘idee’.
Omdát Nietzsche god dood verklaarde
en iedere pennenstreek die we zetten daarom slechts ‘idee’ is,
zou ik desalniettemin hoe dan ook
je wellicht misschien toch maar eens,
wanneer ik zomaar zo plotseling de gedachte heb opgevat
– zeg maar de moeite neem je enigszins,
mogelijkerwijs dus, op gene en/of op enkele wijze –
wegwijs proberen willen maken in de wirwar
van o zo kleine smeeroliewoordjes, en voorstellen
hoe hij vannacht droomde
dat hij een stuk grond was in Minnesota
waar het pijpenstelen regende en hij
in één grote hand tot klei werd geknepen.
Er zijn amateuristische foto’s genomen.
Maar op de schaal van modaliteit
scoren die buitengewoon laag.
Hoogstwaarschijnlijk is immers het nieuwe absoluut, denkt u niet?
| Genade We komen aan in Koudfontein, gevankelijk, en vrezen niet te sterven: zal de dood langzaam komen, doorheen onze marteling, of plots, een houw? Groen met goud afgeboord, een tapijt om een hoofd op te vangen. Onze voeten zwellen, onze schouders buigen. | Grâce Nous arrivons à Froidefontaine, captifs, sans craindre notre mort: viendra-t-elle lentement, par torture, ou subitement, d’un seul coup ? Vert aux bords jaunes dorés, le tapis se prête à recevoir une tête coupée. Nos pieds se gonflent, nos épaules se cambrent. |
de avond valt en zie mij fier te paard alhier
ik reik de beker in het harnas van uw blik
uw paard speelt mee en loopt op wolken.
jouw rare helm heeft plastic vleugels van plezier,
mijn harde pik brandt rood van het verlangen
en myriam1 vraagt heel boos wat doe jij hier?
ik lach en zeg vergeef mij loeder, jij goddelijke hoer,
ik wou nog spelen met de pijn van duizend dolken
in de volle leegte van mijn kinderlijkenhart
ik kom meteen wel, al het speeltuig opgehangen,
braafjes slapen in het git van bodemloze smart.
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
een driehoek hoekt het kleden af
de zon zakt rood en oogt naar af
het dalen steekt de vleugels op
het stijgen trekt het dalen mee
het ene maakt van drie een twee
genot is lijden aan de heerlijkheid
heerlijk is het huis waar niemand leidt
de bergen eroderen vredig naar de zee
de doden leven niet, sterven doet het leven niet
de taal begrijpt haar spreken niet
dood moet elke koning die haar ziet
het zaad bereikt haar oorsprong niet
de bloem gaat bloeden van haar lied
het licht is git dat al het blauw verhit
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
opnieuw verhief zich het lichaam en sprak
ik ben uw engel
uw meest intieme woonplaats
daar waar ik samenval met uw ziel
zullen vleugels groeien
aangrijpend en majestueus
poorten zullen zich openen
waardoor ik mij met u zal uitstrekken
om te verkondigen
wat u beweegt
laat het vrede zijn.
~marije hendrikx
Stuur uw bijdragen aan het Platform voor Literatuur en ergere Ellende naar
bijdragen@platformplee.nl
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
wie niet gebruikt wat door het werk verworven is,
staat op een wolk te zwaaien met verworvenheid.
de tak verstokt, de hand omklemt van lust begrafenis,
de wolk is weg, de weg is regen en vergetelheid.
geen treurnis trekt de oude boom des winters bloot
hij voelt al teer de nieuwe botten in de moederschoot.
grote dichters deden in de lommer hun gevoeg,
de boer vermaalt de smurrie wel met os en ploeg.
Stuur uw bijdragen aan het Platform voor Literatuur en ergere Ellende naar
bijdragen@platformplee.nl
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
Verlicht door ’t niets dat alles is en uit de chaos zelf geboren,
is het geen man of vrouw en niets daar tussenin:
de gek heeft aan uw hoge woorden niets verloren
en fluit zichzelf de wereld uit en dan er midden in.
Geen angst of hoop bepaalt het dansen dat je ziet
en elke dag vernietigt moeiteloos humane wanen
ondraaglijk mooi het zingen van het dwazenlied.
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
wanneer betekenis alleen de hand bestierd
missen alle vingers koot en minstens één getal
van een tot tien. geen elf of prins, niet een gelaat
zal je dan zien. je telde, telt de tijd te driest
of veel te triest terwijl Neptunus vrolijk
in je billen prikt en boort en spiest.
uit je anus schieten bliksems van Uranus.
je voelt jezelf perfect verschrikkelijk en
ook al duurt het nog een eeuw vannacht,
niemand sterft ooit trager dan degeen’ die wacht,
en zeker was alvast dat jij ook nu nog hangen zal.
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
om onversaagd te gaan waar niemand eerder kwam,
vergooit de zwaardman al zijn have en zijn goed.
zijn razen brandt een spoor met stralen en met bloed,
hij legt het echte bloot en doet dat veel te goed.
gevangen vis in bloem ligt sissend in de pan
zwiepslag in het water, kronkelende moed.
niemand kent zijn naam, de kok weet nergens van:
een smakelijke grap, die onversaagd van nergens kwam.
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
ontdek alle RKCD’s op
https://radioklebnikov.bandcamp.com/
