| Sans titre en attendant Un arbre, ni coq ni âne, prend soin de son âme. Y saute un pinceau ou encore un homme – oiseau. Ils sauvegardent notre jeunesse, ni d’une poule, ni d’une ânesse, empêchant notre tronc de prendre folie ou poltron. Vois-tu ce gros tronc ? La forme le ronge, la vase d’un mauvais songe. Vois-tu cette fine branche ? Elle a une belle jambe bien blanche. |
Van de hak op de tak
zelden omgekeerd, zelden mak,
springt nu eens de mees
dan weer de mens met de pees.
Het houdt ons, bomen, jong
die van de wereld zijn de long.
Het belet onze stam
krankzinnig te worden of lam.
Zie je die dikstam?
Hij vergaat van de vorm
die hem wegknaagt tot molm.
Zie je die duntwijg?
Aan zijn voet een paardenvijg.
