Een meteoor ter grootte van een roomsoes nadert de aarde,
die zelf het formaat heeft van een ambachtelijke chocoladebol.
Experts raden aan ogen en luiken gesloten te houden.
En te wachten, met elkaar, tot de zoete klap.
Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the easy-footnotes
domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init
action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /customers/6/2/1/platformplee.nl/httpd.www/wp-includes/functions.php on line 6121
Een meteoor ter grootte van een roomsoes nadert de aarde,
die zelf het formaat heeft van een ambachtelijke chocoladebol.
Experts raden aan ogen en luiken gesloten te houden.
En te wachten, met elkaar, tot de zoete klap.
In de herhaling verbergt zich een talent
Ik dwarrel niet maar schiet vooruit,
meteoor op het water.
Ik val niet eens.
Ooit was ik een ster
en dwarrelde in de hemel.
Toen kwam mijn tijd
om naar beneden te gaan,
te vallen.
Liever was ik blijven dwarrelen.
Zal ik ooit nog dwarrelen?
Mijn val
omhoog
waarmee alles is begonnen,
was onverwacht.
Niemand had het ooit voorspeld.
Ik dacht: ik zweef, maar dwarrelde.
Vele ogen verborgen achter camera’s
volgden me op de voet.
Hier en daar stopte iemand
een micro voor mijn neus
en stelde vragen.
Wist ik veel wat ik moest antwoorden.
Ik was bezig te dwarrelen.
Beide voeten op de grond,
wat moet ik me daar bij voorstellen?
Op handen en voeten kruipen,
ik doe het niet na.
Vraag een meteoor niet iets
wat hij of zij niet kan.
Vraag me gewoon niets.