Categorieën
tekst

Het ligt er en heeft er gelegen – Ci-gît et puis gît

Ik tast volop in het duister en sta op.

Vandaag geen zon, hoera, het regent.

Voor de rest ligt iedereen zo stil,

nog vast in slaap, de weerman zijn gelijk.

 

De lust tot fluiten borrelt op.

Ik houd het voor gezegd en zwijg

heel even. Ik laat de plee zingen

in mijn plaats, hoera, het regent.

 

Hemeltje, waar wolken dicht bijeen

gepakt en gezakt en beladen wachten

op hun beurt om te druilen,

 

geef ons een dag als geen ander.

En morgen nog zo een.

 

Je tâtonne pleinement dans la pénombre

quand je me lève. Aujourd’hui, le soleil

prend congé, il pleut, enfin, youppie.

Les autres ne bougent pas, dorment

et donnent raison à la météo.

 

Je sens venir l’envie de siffler.

Je crois toutefois avoir tout dit et me tais,

un moment. Je fais chanter les chiottes

à ma place car youppie, il pleut.

 

Ô ciel, où les nuages se rassemblent

et descendent, attendent chargés

pour pleurnicher à leur tour,

 

donne-nous un jour pas comme les autres.

Et demain encore un comme ça.