Auteur: Adriaan Krabbendam

Adriaan Krabbendam (Tunis, 1955) is antiquary, profound sleeper, doctor of the unknown, coachman of relations between the chthonic and the restricted human role in disasters, beachcomber laureate, firm simpleton, now and at the hour of our death, factotum of cities and landscapes, world without end

erger tekst

Een postolympische dip

Luide knal geregistreerd
– een postolympische dip –

wintervlindervrouwtjes kunnen niet vliegen
maar misschien ben ik ook wel raar hoor
geen idee
een schol is een kookplaat immers
een mislukt pretpark

verbitterd zijn ze
ze hebben geen vleugels
de man in de blauwe badjas
en fluffy huissokken
een roze veulen
de papierversnipperaar
werd haar beste vriend

de bidsprinkhaankreeft
beschikt over superzicht en
een gemene linkse
soms raakt een mannetje
tijdens de paring
zo opgetogen dat
hij even opvliegt
in de halflege Grote Zaal

het cynisme van de kersverse echtgenoot
met rauwe woorden
november is hun toptijd

Tags poëzie, vrije lyriek

beeld erger tekst

de zaal van baards! – het sprakeloze in taal en typografie bij de hoorns gevat

Berichtauteur Door Adriaan Krabbendam
Berichtdatum 7 januari 2018
3 reacties op de zaal van baards! – het sprakeloze in taal en typografie bij de hoorns gevat

(achter iedere god
een ithyfallisch vers staat)

visioenen van de absolute kut, solide
maar droog.

jouw stokslagen mijn duizend engelen, waarmee ik de
werelden bevecht

(meer list dan twijg in beth, dat bod, onverplaatsbaar.

Brandend en dreunend vernietigt sadà\exposadà de taal, in zwart en rood op wit, door erin af te dalen
Een tot mislukken gedoemd project glorieert in het snijvlak van wat de taal scheidt van het sprakeloze,
het bedrukte wit,
een prachtig procedé waarin de poging het onuitspreekbare tot spreken te dwingen prevaleert
De lust omgezet in de lust voor het oog, taal en symbool en typografie graven in het wit van de pagina naar de fecoliet van de gestolde erotiek
Een twijg wordt uiteengetrokken tot t w i j g

Dompel je onder
in de zaal van taal waar de aars
versmelt met de b van beth

heb ik dan geen kritiek?
jawel, de ℵ – de alef – is geen os, maar de kop van een potente stier, de maangod Minotaur die dit boek met verve bespringt

Tags Aanbeveling, alef, beth, de zaal van baards!, poëzie, sadà\exposadà, typografie, visual poetry, vrije lyriek

erger tekst

Circus The Swarm Presents

Berichtauteur Door Adriaan Krabbendam
Berichtdatum 6 januari 2018
Geen reacties op Circus The Swarm Presents

〉 Circus The Swarm 〈
proudly presents!

Enter Mister Bullshead, all balanced potency, as Reverend Moondance!

A warm applause for Sister Homy, holding the Secret Pomegranate

Both will be

Assisted by Lady Camel, who is about to conceive with their full consent:

Boy Dalet, happily produced by the former threesome, aka Mr.Matter Hatter!

* Circus The Swarm opens its Curtains! *

With the lovely Missis Hook, on either side flanked by

Sir Sword Swallow & The Doors of Perception

Who bravely support both Trickster Knossos as well as Houdini Gatekeeper

All under the auspices of

The Fickle Finger of Fate!

*
* *
* * *
* * * *

sponsored by ♥♠♦♣™
Number Nine Love Potion™
Numes™

Tags acrobatics, circus, fate, love, matter, number

tekst

Perspectives

Naturally [sic] the climate changes, and man acts a part in it. For man takes part of nature. Whether we lend a helping hand or try to reverse the change, it’s all part of it. It is haughty to think that mankind can bring this about or is able to stop it, we supply our paltry contribution to powers which in reality are totally beyond our control.
But man is good at measuring if he wishes, and dismissing scientifical conclusions is just as stupidly absurd and haughty.
One way or the other, earth is heating up, as she does from time to time. Trying to save our own skin is as brave as it is pathetic, and supplies at the same time a contribution. Those are the perspectives, in a smaller and broader sense.
Trump, who doesn’t give a damn about the matter, is a prick, and many others with him. For the sake of human dignity, or whatever you’ld call it, it is relevant to make a serious effort to call a halt to our own mismanagement. As for the rest we have no say whatsoever in the Matter.

Tags chthonic, climate change, earth, matter, perspectives

tekst

Excerpt from the accounts of Chton

Berichtauteur Door Adriaan Krabbendam
Berichtdatum 1 januari 2018
Geen reacties op Excerpt from the accounts of Chton

Excerpt from the accounts of Chton[i]

– for Jac Naber –

…alfway totters the ant rabble [=>bespectacled]

manner of convoy equipped quenchless […] temper

digging digging

swallowed up froze in the prime mess
which we is set off to be
we is salt current ice pulp

boil fluid

in coil shrink exploding

clicking

puffing

gay geysering tide time
spinning in the spire span
cosmococoon? we is cosmococooncook! [-clock(?)]

[…]

half sublunary we is rainbow white
monkeys whirling
newborn snow

[…]

in the lightless silence time

ever

we is always ever

[…] and all is just flowing
petrifies encircles
to powder purple fright

our amber is billions carat
we belches from the map […] prime forest
branches waving fall down
all the woody

just keep lying there for a while
[…]

after us the ant man
after the ant man
the licking sea

[let] be licking the sea
past the escape route signposting
of dull housing ants
on our burner without personnel

                                               we stays […]
                                               we flogs […]
                                               we spits […]                                                   [fire]

here at our whimpering hearth
lava harbour till ha…

[i] [largely] illegible petrefact xyloscript

Tags alchemy, ants, chtonic, earth stove, lava, lyrical poetry, petrefact, xyloscript

erger tekst

Mwanzo

Hapo mwanzo Mungu aliziumba mbingu na nchi.
Nayo nchi ilikuwa ukiwa, tena utupu,
na giza lilikuwa juu ya uso wa vilindi vya maji;
Roho ya Mungu ikatulia juu ya uso wa maji.
Mungu akasema, Iwe nuru; ikawa nuru.
Mungu akaiona nuru, ya kuwa ni njema;
Mungu akatenga nuru na giza.
Mungu akaiita nuru Mchana, na giza akaliita Usiku.
Ikawa jioni ikawa asubuhi, siku moja.

Mwanzo 1:1-5

Tags beginnings, lyrical poetry, Swahili

beeld erger tekst

YOUM EYOU

if you’ld be my prince I would praise all exc
ess could it be me tha n all songs might be i
t’s falling flying hover and clover our charm
ing forever above you loving the eerie depth

and underneath my b urning hands spew v
owels the precipice w ill embrace as gold w
ill wait for your everl oving fountain pink c
asting smile open up on dearest smile over

ALL OF YOU ALL OF ME IN

Y O U M E Y O U

Tags helter-skelter, love song

erger tekst

Eerst ik (fragment)

Ik voel me op Ik word vernederd door mijn gezin Ik heb nooit Ik begeleid mijn meisjes in alles Je hebt ze net zien zitten Ik ben meer dan tevreden met mijn uiterlijk en als er iets is dat ik niet begrijp dan zoek ik het op of vraag uitleg Ik voel me zo’n beetje een kwajongen Een straatmus, zeg maar Wij speelden veel buiten, klommen in de bomen in de parken Ik was in eigen land een held Maar zo wil ik niet zijn Eerst ik Ik geniet Ik wilde maagd genoeg zijn Ik speel Ik hou zielsveel van mijn lichaam en mensen mogen van mij Ik ben zo blij Ik luister voortaan Ik nam een belangrijke beslissing Ik kan alles wat ik wil, álles, als ik maar écht Er is dan ook werkelijk niets dat ik aan mijn lichaam zou willen veranderen Ik begrijp niet wat dat met mij te maken heeft Gaat mijn grote huilen ooit voorbij? Ik was ziedend van woede en ik voelde dat ze een hekel aan me begonnen te krijgen Ik als medium Ik ben een intellectueel en heb geen tijd voor al dat geleuter eromheen Ik heb Ik kreeg de hele bui over mij heen Ik moet altijd hebben Ik heb geen tijd Ik riep ‘Nee!’, maar de laatste knal overstemde me Ik heb een probleempje Ik heb nooit een vibrator gehad Ik begreep niet wat er gezegd werd Ik keek naar het huisje Te donker, ik zag niets Ik word hier depressief van Ik was net zo’n kreng als mijn schoonmoeder Ik vond het niet prettig dat ik het zo prettig vond Ik hield van haar huid, haar borsten tegen me aan Ik hoor haar hart bonken Ik baalde er vreselijk van dat we zo ver van elkaar af zaten Ik zou dit gevoel kunnen ontvluchten Ik wilde mezelf een beetje moed indrinken Ik heb getwijfeld over België Ik voel gewoon niets meer Ik voel me een wrak Ik weet het Het is waar Ik hoop dat dit belangrijk is Ik móest proberen Ik moest weg Maar waarheen? Mijn ogen begonnen schimmen onderscheiden Er lagen stapels spiegel Ik liep op de tast voor me uit als een witte Ik had geen enkele kans Ik rende door buurten Ik sprong over een hek Ik was bang Ik vind dat heel jammer Je moet jezelf overwinnen Ik wil verrassen met mijn figuur Nu pas voel ik me herboren Voor het eerst ben ik zowel ‘IK’ als ‘ik’ Ik wilde terug naar huis Ik ben blij met mijn cursus Ik heb mijn eigen mening Ik ben iemand Ik voel de oneindigheid van de put… als een zuigende diepte… en daarom val ik voor jou Op de middelbare school was ik echt een oude ziel Ik ben een symbool tegen de krimp geworden Ik dank u wel.

Tags ik.

erger tekst

Woudlied

stronkel niet

het woekert van welig en welste over de vloer
dripdrapt van druiphars en gekeept is het stammental
om schorswater vogellijm ochtval en voorvocht
(het meeste is melk)

er dwalen verdoolde stammen van boogpijl voorziene componisten
ooit achtergelaten door euvel paalplassende poelproducenten
er klijven behaaide walmzwalpers en vooral in de dalmtijd
actieve wamtasten vaak vingerend wetend van prooi

stronkel niet

de goergrot is geopend van negen tot tien en daarna
van tien tot zo verder

we zien er liaanfrisse duikers naar vlindervlammers
en de befaamde rankrijmers uit de eervoerige era et aria
ook maakt men kans op het schieten van een eenvoudige zwalmzwezerik
en een behendig geprukte nebulium elders ondenkbaar

één soort leeft niet op stokjes maar is evenwel
te bezingen tussen vijven en zessen
het betreft een onzinglijke zoenzus met blindslaande tandenrij
– in geval van glimlach – blooswekkende boezem en valdiep vagijn

en mij daar blij & belangeloos bij

stronkel niet

Tags lied, poëzie, vrije lyriek, woud

erger tekst

Azarunstern

Beau del Aire

Azarunstern

– Con fuerza y diminuendo al niente –

So huge so heavy schwere Lasten heben
Sísifo faudrait courage such a task
Though although greater vuur I ask
Ars longa flüchtig ist das Leben

Fern from famous sepulcralia
Vers um obscuro cemitério
Mijn hartentrom funéreo
Schlägt still haar dodenaria

Menig jewel sleeps bedolven
Under darkness y papaverkolven
Far, far from pikhouweel en sonde

Manche Blume exalam vol spijt
Heur scent doux comme vergetelheid
Über the deepest afgrondwonde

Grâce à Delfim Guimarães, Therese Robinson, William Aggeler, Roy Campbell, George Dillon, Marc Tiefenthal
y last but not least de grote woordensmid Charles Baudelaire

Verschenen in Als engel, maar met roofdierogen – Je t’adore à l’égal de la voûte nocturne
Charles Baudelaire – met reflecties van hedendaagse dichters / et mises en regard de poètes contemporains
Ter gelegenheid van de 150e jaardag van het overlijden van de dichter
Uitgeverij Spleen Amsterdam 2017

Tags Baudelaire, collage poem, lyrical poetry, multilingual

erger tekst

All the wrong notes are right

Berichtauteur Door Adriaan Krabbendam
Berichtdatum 25 december 2017
2 reacties op All the wrong notes are right

All the wrong notes are right
Charles Ives

ik, die in deze bundel woon als een rat in de val
Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach
ik, die op drek / aas
ik, die altijd dichter ben
ik, die toegeef van niets anders verstand te hebben dan van Eroos
ik die heerlijk door dees’ tijd kom zweven
Ik die schouw het lief dat danst

***

I, who live in this collection caught like a rat in the trap
I, who rustle with the woods and, girl, laugh
I, who feed on / filth
I, who am a poet always
I, who admit to know about nothing else but Eros
I who come floating with delight through these times
I who behold the dancing sweetheart

***

moi, qui vis dans ce recueil comme un rat dans le piège
Moi, qui bruisse avec les bois et, ma fille, ris
moi, qui me nourris de / merde
moi, qui suis toujours poète
moi, qui avoue ne connaître rien d’autre qu’Éros
moi qui viens planer superbement à travers ces temps
Moi qui contemple la chérie danser

Quoting lines by the following Dutch poets:

Dèr Mouw, Kloos, Lucebert, Van Ostaijen, Verwey, and Socrates by the mouth of Boutens,

though not necessarely in that order (and one of them twice).

T o u t e s l e s f a u s s e s n o t e s s o n t v r a i e s

Tags dichtregels, dutch poets, multilingual, translation

erger tekst

In The Year 5963

In the year 5963
the moon polishes her cheeks along the hills
and all from the generous soil arise the houses
the beasts the swimmers the children
shake the sand from their hair
and the houses the houses they grow and sleep
oversleep in the patient grass

In the year 5963
the houses regain wings
the women bear laundry again
for their men their sons on all sides
we save stamp upon stamp
for the clumsy walls
that shake loose from their
dull-&-dumb dreams

In the year 5963
the dunes brood on cattle
children hit the calm
in the fingers and fins of the
immeasurable day

In the year 5963
the birds walk on stilts
water and earth are free to go as they want
seldom now the black box is consulted
wherein your fiends so often hide
as we pass

In the year 5963
even the sun
sticks to the constitution
the digger unearths the manuscript
of all what is primitive, prehistorical and precipice
while the whale ponders on his brandnew paws

A once covered distance
will never be repeated
nor nowhere forgotten

And whatever they say and write
all over everywhere sings the sea

Tags distance, lyrical poetry, nowhere, poem, vision

erger tekst

Over de onhandigheid

over de onhandigheid van het lichaam van paarden is nog onvoldoende gepubliceerd (hippisch)
het hoofd geheven aardbeien plukken voor teenagers (tieners)
als het mooi weer is gaan we ’s middags varen en zo niet dat hebben we afgesproken dat we daar dan contact over hebben (ze wordt 86)

kijk, moet je luisteren (wijzigen in ruik, moet je voelen)
en dan gaat het over een wandtapijt dat je niet mag aanraken (opeten)
ergens worden glasbakken geleverd als ging het om een overschot aan drankenmansgrappen (manschappen)
ik weet niet waar (betekent 2 dingen)
larmoyant zijn is de vijand van de poëzie (o)

een karavaan caravans is al eerder opgemerkt (venus always rings eightfold)
er klinken liederen van oevers en torens (de bergen ruisen)
ik ben inmiddels overleden (^—)

moraal:

achter grendel en slot
sterft men al net zo zot

Tags lyriek, moraal, onhandigheid, poëzie, vrije lyriek

erger tekst

Berglied

Mijn flinterdunne flanken zijn van ons. Onze voeten
staan alom, dag en nacht huilen we. We ruisen zuiver
ruisen zilver en zoet ons huilen. Dat is het sijpelen dat je daar hoort.

Wie omkomen komen in ons om. Welgemanierd staan wij om hen heen
in goedgekapte struiken en bossen. De brandgangen leiden daarvan af of zwijgen
ons open. Ze zwijgen in elk individueel geval.
Het gonst er naar behoren. Wie in ons omkomen komen onfeilbaar om.

Vraag het de luchten, het vee. Waar wij ruisen, sijpelen, zuchten, rinkelen zij. Mijn
flinterdunne flanken zijn van ons. De brandgangen leiden daarvan af. Vraag het de wachters, de zee.
Onze voeten staan alom. Onze voeten zijn schreefletters. Ze zingen zacht. Doen er
hun zwijgen toe.

Ook het onpeilbare, het rotsvaste is van ons. Uit beweging geboren verstarren we.
IJskoud. We staan, liggen, zitten de tijd uit. Overhuiven u, overleven ruwweg.
Er zijn er, zeker, die in ons omkomen, maar ook zijn we dansvloer, stijgbeugel, wordt
er afgeleefd en gebeden.
Wat klingelt is toegevoegd. Vee, gelovigen, dat soort dingen. Wij sijpelen.

Tags bergen, chtonisch, lied, lyriek, poëzie, vrije lyriek

beeld erger tekst

In Memoriam

There is no poetry

so actually
we didn’t drown him

just threw his ashy remains
out over the all absorbing sea

not knowing what else to do
except for singing a little song

which we couldn’t do properly
which we couldn’t do
which we couldn’t

not even a song
he would like

just a picture of the scene

for the singing was no good
at all

I.M. Nico Krabbendam
16 12 1956 – 24 12 2007

Tags ashes, chinese sea, in memoriam, no poetry, poetry, song

erger tekst

De geparfumeerde tuin

– naar Kaikhosru Shapurji Sorabji —

mama magma zwoegend zeewijf
roept om respijt in het rooibos
bladerend in de prehistorische dakgoot te blind & te geel
laatste kleur voor deze bijna-blinde

o stollende hel en kiezels wij oogsten
god’s stakkerend vuur
maar omhoog is de val omhoog
haar stervende guirlande grammatica

onder melkweg bedolven sluimert de rillende
seconde van de rubedo roeiriem m’n rossige rakker
en bevliegt al het dure het geplengde magenta –
keurmeester alarm! ostinato.

suja zalfput zomphalm zonderlingham suja zotteke zoet
ook wij in de diepten doen aan mi-li-eu
gutkut het schoone scheiden van afval in haar hof
so what want heb je dit: [ ] wel eens gezien?

aldus bezweek de puntige patriot van het heelal
maar niet vooraleer de melkweg van leesbare
spatjes te hebben bespogen takjes aan het voorsteven
van de glimmende bruid

het gespalkte al de kreupele kruimels de stijve oevers
van de jammerende jungle spuiten hun keukenmeid over de kling
niets valt er te halen alles is licht
in het schrijvende schrijvende waterding

nu nog de gekko zevert zij en weer stolt vooralsnog
een zwakkere zon tussen de eiken
de gekko levert het verschil tussen leep en leip
rilt op de rille van het smeltende grind

wie zoent mij de wereld
wie zingt mij de wereld
wie zeeft mij de wereld
poppenspel van zever en rijp

Kaikhosru Shapurji Sorabji, Le jardin parfumé

https://www.youtube.com/watch?v=kGjgsww2Kfs