Categorieën
vertalingen

warme groet (1)

vertaling van ‘WARM REGARDS
Poems written in December 2020′
door Jim Leftwich

gebonden staan de verre bomen.
de lijst loopt door en door en
door, door en door. deze ochtend
dank ik iedereen voor
gisterenavond. de trefboek-
totem opent ruimtes die bruisen
tot op het eind. dit is onze nieuwe
kans. we zijn geschikt om gelezen
te worden, maar daarna nooit meer.

​serried are the distant trees.
the list goes on and on and
on, on and on. this morning
i am thanking everyone for
last night. the matchbook
totem opens spaces sparkling
to the end. this is our next
chance. we are eligible to
be legible, but never again.

nooit mijn ding geweest, jamais.
tijdens wie minus thuis
waar de blaam van de hubris
gestrooid lag als een baken
op de gazons van de soep
van dat stadje / moet ingang
worden tot onze eigen set
van ongeschreven omstandigheden.

never a hat at that, not ever.
during who minus back home
in which the blemish of hubris
was strewn like a beacon
across the lawns of a small
town soup / have to become
an entrance into our own set
of unauthored circumstances.

op dit moment een poort op de
zee nergens anders nog toekomst
waarmee je wat kan.

right now a portal into the
sea elsewhere no future
that anyone can work with.

hoezeer de voedselbesparingencrisis
ook huilt, we zullen de bomen voor
het bos gezien hebben en
het dan van subjectiviteit
ontdane vee stemvorkt een vroege
wijngaard, de kale hoofden
van monniken een bijgedachte.

as much as food cuts crisis
howl we will have seen the
trees before the forest, and
our cattle since disposed of
subjectivity, diapason early
vineyard, the shaved heads
of the monks an afterthought.

(wordt vervolgd / to be continued)
pencil drawing, inverted