Schemerleven
In mijn bestaan legt
het licht het af tegen de
gematigde grijsheid
van de schemering.
Op de tast
en de tenen
sluip ik door het leven,
zachtjes als een zuchtje
zoek ik mijn weg op het
gehoor,de ogen knipperend
en tranend vanwege kleine
lichtstreepjes
die de gordijnen
en de zonnebril
niet konden
tegenhouden.
Ja,ik lijd onder mijn
lichtgevoeligheid
meer dan onder kille
op-en aanmerkingen
van mijn medemensen.
De klappen van de
samenleving
deren mij niet,
heb altijd een
zakdoek
in de buurt
voor tranen en bloeden.
