Categorieën
erger

AVONTUUR IN DE NEDERLANDSE CULTUUR

kwastafveegconjunctuur, piemelcultuur, avontuur
kwastafveegconjectuur, piemelcultuur
piemelcultuur, avontuur

AVONTUUR!

Gaan jullie mee?

Het jaar 2017 kunnen we wel afsluiten nu.
Het was een goed jaar en een slecht jaar.
Er gingen veel mensen dood by the way.
Who cares…

DAAR GAAN WE

O betweteren, O bedwateren
Where is all the fun?
Je betwattert er haast van in je adellijke kak!
Betwitter jezelf maar raak hoor kakmajoor!

Verkies het trollen over duistere hazenpaden gedrenkt in ether,
op de Iremdepirem kanelikanoli knollenmanier,
die Deutsche Wasserbummen komen heus ooit weer neer!

Doe dan die Iremdepirem kanelikanoli maar:
Ova Zephyria, wo bist du? Sind sie schon tot?

Und mijn Herre Trump-Pie,
Wie heeft de ‘US’ zo bruin gebakken?

Het is de wind in het internet m’n kind.
Het giert en klikklakt: ‘US’ – ‘US’!
Gaat die lekker daar met YOURSELF?

ES IST genau SLUSS MIT dem ‘US’!
Jaloerse Zephyrus laat een vies windje m’n kindje.
De beerputten staan wijd open, my Dear.

Terwijl wij onze Z-gedichten zoeken
Luisteren we naar Juggernaut.
Nu willen we zZz horen ook:
Irem de pirem met haar wasserbummen!

Want vroeger toen we nog punk waren,
aten we kaasfondue op het dak
en draaiden Satie achterstevoren om te horen
of nihilisme een voor- of achterkant had.

Vandaag kunnen we best een taart bakken.
Want woorden die galmen of walmen is niet zo mijn ding.
Woorden zijn als blinkende messen, nobel als tafelzilver.

Dit jaar zal ik geen gedicht meer schrijven
over de verongelijkte agressie van hoentjes,
of zwanen die in het koude water
onversaagd langsdweilen als uilenballen,
het gebrek aan humor van de reiger die traag opvloog
toen ik hem een sneeuwbal voor z’n arrogante kop gooide.

Over luizenratten die aan je poten vreten,
hardnekkig als haatdragende collega’s
die aan het einde van het jaar
– kil en kul –
met hardliners als interpunctie
je al dan niet dood de hemel in prijzen.