Viola d’amore
o mijn pergola, hoorde je dat?
de aren strijken langs elkaar
en elke ruwe klank vergaat
vrijwillig in haar vijver waar
prinsessen twee emmertjes water
halen in het vliedgezang van bach
met vioolgesnater & springgeklater
van hun zilv’ren vissenlach
het bassen van de bedding mag
liever vier maal vier maal vier
uw verlieven aan de held’re dag
onderschrijven met zijn tranenwier
o mijn pergola, van tuiten zat
volg ik uw zuchten, ben uw hert
dat aan de oever zingen staat
bij uw zesde brandenburgconcert
ill. Gustav Klimt, Vissenbloed
https://www.youtube.com/watch?v=YZW791uMSAQ
Één reactie op “Viola d’amore”
Zeer wisselvallig gedicht, dit. Oké, het rijm zal wel kloppen maar de spanningsboog niet. Die zakt in het midden door. Van tuiten zat, dat zegt veel – Niettemin, de titel was veelbelovend