nooit-eindigend verhaal bij de Calque-Muse van 20/05/2018
het zingen zingt de zon
de zee kolkt in de buik
het dansen is het dansen van het diepe.
de zwarte diepte
de koude diepte
de diepte die doodt
de diepte die de stemmen doet verstommen
het blauw, het blauw is in mijn ogen
het duwen van de diepte streelt
het strelen van de stralen
het duwen van de diepte duwt
de diepte in mij uit
ik zit met jou aan een tafeltje in een snack-bar ergens aan een lange weg naar nergens. jij bazelt, lurkt aan een flesje cola. mannen bazelen, lurken.
ik ga naar buiten, blijf maar zitten. in een spreitje in de auto ligt mijn schelp, het is een mooi gedraaide schelp, je kan er op blazen, het klinkt echt goed, luid.
ik blaas. ik word beter, hoor maar.
mijn adem draagt mijn stem, mijn stem polijst de schelp.
het zingen zingt de zon
de zee kolkt in de buik
het dansen is het dansen van het diepe.
