mijn jas is niet van zilverlicht
al het serene, sonore beneemt het zicht
je moet wel gek zijn om je te dompelen
onder in de zon, en te verschrompelen
ten overstaan van algehele uitverkoop
al loopt het volk als vee te hoop
voor de val vrijmoedig van ikarus
omwille van een veel te vuriger kus
dan van de maan, schattige schroothoop
in ommegang tweedehands vuurdoop
van goud zij ruimhartig zilver maakt
en al mijn omstrengeling lichtjes staakt
te kniezen kiezen is er niet
brand of kilte je verschiet
en het verzilverde krediet
verwarmt je hart – graniet
dwaal of blijf alleen verdriet
zingt het ware liefdeslied
Één reactie op “Mijn jas is niet van zilverlicht”
De bochten en de haarspelden verknopen
en dan uit de grond van het hart hopen
dat de krochten en de kaarkammers grondig verlopen,
het lijkt een heel werk
om uit te komen een ster aan het zwerk.