Categorieën
erger tekst

En denk aan oma

 

vier
betreur
beroer
herleef
verroest
betast
gedenk
2017

 


En denk aan oma

 

 

 

Categorieën
erger

Sta stil bij de rivier of alles wordt een pot nat

Sta stil bij de rivier of alles wordt een pot nat

Ieder kunstwerk is een nieuw tijdsgewricht, een scharnierpunt in de tijd, dat het voorgaande en het komende van elkaar scheidt en weer verbindt. Serieuze kunst doorbreekt de stomme, onbeduidende rechtlijnigheid van de alsmaar voortschrijdende tijd, geeft haar souplesse en buigzaamheid, soms met een lichte knik dan weer met een forse knak. Serieuze kunst gebiedt de tijd stil te staan en biedt de mogelijkheid tot contemplatie, de gedachtestroom moet onderbroken worden met ijkpunten waarmee men zich kan verhouden.
De tijd is een rivier die voorbijglijdt. De rivier stroomt altijd naar het niemandsland, kalm en gestaag of, versnellend wild en bruusk met gevaarlijke draaikolken en onderstromen. Zij is ten alle tijden indrukwekkend. Soms doet zij ons dobberend mijmeren, dan weer weet zij ons hevig te beroeren. De rivier is een gedachtestroom: sta stil bij deze rivier of alles wordt één pot nat.
Bezie haar van de kant; zie de rivier en zie hen die zich laten meesleuren in haar maalstroom, want de meeste van ons wensen slechts onderdeel te zijn van de rivier. Zij gaan plompverloren te water, denken zich te kunnen laven of zich aan haar over te geven, denken dat meegaan met de stroom verlichting brengt en verfrist. Zij dompelen zich onder, wagen zich in het diepe, zij spatten elkaar nat onder het slaken van vreugdekreetjes en prijzen de superieure rivier, haar waterkwaliteit en temperatuur, om uiteindelijk kopje onder te gaan in de eeuwigheid. Zij willen één worden met de rivier, maar die maalt daar niet om. Mijn advies is: houdt u zich bij pootje baden! Ga in ieder geval nooit verder dan uw middel de rivier in. Beter nog, houdt gepaste afstand; dat geeft overzicht en inzicht.
Geeft uw ogen de kost en weet dat indrukken uitgedrukt moeten worden om niet alles onopgemerkt voorbij te laten gaan. Indrukken zijn er immers niet om te onderdrukken en weet ook dat in verlichte tijden – wij leven in een hel overgoten verlichte tijd, waar alles schijnbaar zonneklaar is – de duisternis zich alleen maar klein houdt en zich balt in zijn donker hol. Vrees daarom de critische massa van de duisternis; onderdrukking van indrukken betekent gevaar. Weet dat onder het sprankelend, licht tintelende oppervlak van de rivier de duisternis heerst. Weet dat, hoe meer mensen zich overgeven aan de rivier, hoe woester de kolkende massa wordt. Het feestgedruis in de rivier is slechts schijn. Weet dat alles begint met een vraagteken; waar zijn de vraagtekens gebleven?
Nu iets wat me werkelijk dwars zit: weet u, er is nu sprake van een verregaande debilisering. De kleine geesten, voor wie het zeker weten lijkt te zijn uitgevonden, ridiculiseren de grote geesten. De grote geesten, met hun weifelend, alomvattend onzeker weten, die de beschaving denken te vertegenwoordigen, worden nu door de kleine geesten in de maling genomen zonder dat ze het door hebben. Als het aan de kleine geesten ligt, en zover is het al, kunnen de hoge geesten hoog of laag springen: zij gaan hoedanook vroeg of laat de boom in.
Hoe uitdrukkelijk moet je zijn tegen hen die van indrukken aan elkaar hangen? In stabiele tijden worden indrukken uitgedrukt. We leven echter in andere tijden; de tijd is nu vol, hectisch en complex en overladen, voor ieder zwaar. De tijd dringt zich op en éénieder verdrinkt in de tijd. De rivier is inmiddels aangezwollen tot een niets ontziende modderstroom. En, wie wenst er meegesleurd te worden in een modderstroom?

Categorieën
beeld

Fra Angelico

‘Het goud van Fra Angelico’;  100x70cm olieverf op museumkarton

Fra Angelico

Ik heb 10 foto’s gemaakt vandaag
van mijn werk in ontwikkeling.
Ik ben 50 nu, een oude kunstenaar
mijn lichaam zit vol cadmium en lood
en mijn longen ademen sigaren.
Vandaag doopte ik mijn handen voor de miljoenste keer
100 keer in terpentine
en waste ze grondig met zeep.
Er gebeurde veel vandaag.
Vanmorgen vroeg namelijk rond 10 uur
werd er aangebeld toen ik mijn koffiebonen maalde.
Aan de deur stond een vriendelijke Antilliaan
die mijn bestelling van Gerstaecker bracht
een doos vol, 400 euro aan toekomstverf
‘Dat is mijn verf’ zei ik.
‘Het is zwaar man’ zei hij.
Mijn moeder belde een minuut later,
ik zat nog maar net aan de inmiddels lauwe koffie
en ze vertelde me
dat ze het niet meer ziet zitten.
Ik moest vooral enorm hoesten
omdat ik een kriebelhoest had.
Mijn mama meet nog maar 1 meter 40
en weegt niet meer dan 45 kilo en duldt geen tegenspraak.
Ze zat weer aan de schijterij
– poep en luiers- met 90 jaar rugpijn.
Veel Helrood en Helgeel,
Van elk 10 tubes a 200 ml
en Himmelblau en aardtinten
van Dijckbruin tot sapgroen.
Ik was goddomme Heloranje vergeten te bestellen!
Gelukkig had ik nog een tube: wat is een mens zonder heloranje!
Wanneer ik mijn vrouw probeer te vertellen
dat ik een Fra Angelico heb gemaakt moet ik huilen.
Fra Angelico, Fra Angelico, Fra Angelico
Ik kan zijn naam niet zeggen.
Maar wel schrijven zonder traan.

Categorieën
beeld

onthoud goed: facebook is a tool not a massage

foto van Harmen Verbrugge.
‘Vlaardingen’; 50x60cm; olieverf op doek

Onthoud goed: facebook is a tool not a massage

Vanmorgen vroeg ging mijn vrouw
Naar het RIJKS MUSEUM
Toen zij vertrok dacht ik al
Ik schilder ’s morgens het trapgat
En doe ’s middags de badkamer

12 Uur was ik klaar en dacht
na twee boterhammen
met Langres stinkkaas
Wat leer je nu van lakken, Harmen
( jeuh!)
Je zet altijd alles in hoogglans: JA
Lak is uitroepteken in verf: JA
Zet dat dan minstens in perspectief
voor de mensen: JA

een beetje hier een beetje daar
is allemaal heel abstract voor
ieder die het trapgat niet snapt

Na 4 uur kwasten was het vijf uur
en moest ik de keuken in omdat
er ook gegeten moet worden
wanneer de vrouw thuis komt
Uit het RIJKS MUSEUM

Ik was één keer in het Rijksmuseum
Toen was ik zeven jaar
Toen heb ik alles gezien
Vanmorgen vroeg ik mijn vrouw
wat foto’s te schieten van
Bethsabé zeker vroeg ze
ja  graag van die zei ik

Een hele RODE KOOL is een pan vol
bedacht ik me net; maar invriezen
lukt niet met een halve RODE KOOL

NB: wanneer je je gehaktballen draait
leg ze dan nog even in de ijskast,
dan bakken ze daarna mooi rond

Categorieën
beeld

Pleebezwerend

 

Portret van een verloren schilderij (naar Bacon’s van Gogh); 110x82cm, olie op karton

Pleebezwerend

Ja, plee maar, pleeëriken!
Toe, plee maar, pleeëriken!
Dat ze pleeën pleeën, dat ze plakkerig flakkeren
toe, plee maar plakkerig!
Ja, die pleeërige pleeanalen, die plopperige pleekanalen!
Ja, ontplee ontplakkerig, plee van pleegelegen plakkertjes!
Pleeanaler pleeanaler!
Verplee, plakkertjes, omplee plakkertjes!
pleekelingen, plakkelingen.
Ja, plee maar, plakkerikken!
Toe, plee maar, plakkers!

Categorieën
beeld tekst

facebookster

ik ben een sterk gelaat
dat alle guurte tegen gaat
ik overschrijf haast dagelijks mijn woord
in antwoord op de nieuwe vragen

mijn dreigement is slappe koord
een zee die nadert, om te wijken:
ik sta constant in eigen zeik te zeiken

 

⇐ vorige woestenij volgende woestenij ⇒

 

vergooit uw GELD en koopt LYRIEK!