Categorieën
tekst

uit: de grote middag

 

uit de grote middag (het propagandistisch-klassiek natuurgedicht, preambule van de zaal van baards!, de triomf van de roofkunst) uitgegeven door uitgeverij crU

Categorieën
beeld code erger

QR Poetry

Sorry mensen in het Engels,

Maar welaan pakt uwen Handy en laat het de plaatjes scannen (met uwen QR Reader App natuurlijk), de gedichtsels verschijnen automagisch op uw electronische leesbril

Veel plezier

Andreas Maria Jacobs

 

Categorieën
beeld

stof tot nadenken

Categorieën
erger

Een goedlachs kersttoespraakje van Martinus

Waarde ellendelingen,

Waarom, vraag ik u, waarom is er in de muziekwereld wel sprake van een mainstream en in de literaire wereld niet? Want juist doordat in de literaire wereld geen enkel onderscheid wordt gemaakt is zij verworden tot de meest commerciële aller kunstdisciplines. In de muziekwereld is het een bekend gegeven, mainstream artiesten bedienen de lowest common denominator, en de muziekliefhebber kan bij de underground bandjes terecht. In schrijversland doet men echter net alsof er alleen mainstream bestaat.

Want het totaal achterhaalde verhaaltje wil: er zijn grote uitgevers, en er zijn mislukkelingen die de eigen boeken uitgeven. Die laatste komen voor geen enkele prijs of beurs in aanmerking, want commercie – nee, die bestaat niet in Letterenland.

U hoeft maar de boekwinkel binnen te lopen en u ziet: commercie, dat is Mijnheer Scrooge met de boekenlegger totaal vreemd. Zelfs nu de grootste uitgeverijen worden opgeslokt door de Postcodeloterij en/of mijnheer Wiet met zijn bigdatafiet – hoogwaardige literatuur, links, rechts, onder en boven.

In 2017 deed ik een verwoede poging de Efteling failliet te laten gaan. Wie zoekt op een overnachting in het Pieckparadijsje vindt daar die oervervelende bundel van mij in de Google Top 10.

Commerciëler kan het bijna niet.

Daarom wil ik u, ellendelingen, vanuit de glansrijke Elite toch een aangename, goedlachse Kerst wensen. En aangezien de traditie wil dat men meteen naarstig het blad vol eigen werk plempt, bij deze een gedichtje dat misschien wel het liefste underground kerstgedichtje is dat ooit werd geschreven:

Underground

Ik zou
het liefst
miskend
op alle
eindejaarslijstjes
stralen
als de siberische ster
die goedlachs
u kan warmen
in donkere tijden.

Martinus 23-12-2017

Categorieën
beeld

‘De schilder’ 100x70cm; olieverf, teer, kwast

Categorieën
beeld erger tekst

In Memoriam

There is no poetry

 

so actually
we didn’t drown him

just threw his ashy remains
out over the all absorbing sea

not knowing what else to do
except for singing a little song

which we couldn’t do properly
which we couldn’t do
which we couldn’t

not even a song
he would like

just a picture of the scene

for the singing was no good
at all

 

I.M. Nico Krabbendam
16 12 1956 – 24 12 2007

 

 

Categorieën
beeld erger

is

is Hydrophis

is is is

Hydrophis

Categorieën
beeld tekst

onder aan de trap

Categorieën
beeld

nature v.s. nurture

Categorieën
tekst

Ballast

Angkor, Patagonië, Zanzibar, Samarkand, Bukhara, Timbuktu, Machu Picchu, Odessa, Cuba, Constantinopel (Istanbul) Bhutan, Arizona, Montana, Kamtsjaktka, Winterswijk. Landen, eilanden, steden en streken met een magische klank waar ik zeker van wist dat ik er nog eens naartoe zou gaan. Ik stak met mijn wijsvinger oceanen over, beklom bergen en zakte rivieren zoals de Don en de Nijl af. Ik had al die plaatsen verzameld door middel van atlassen en kaarten.

De dagen dat ik verhuisde waren de dagen dat ik mijn eigen dromen vervloekte en ontelbare trappen op en af moest zeulen met kisten vol atlassen. Ik vervloekte de genetica die me dezelfde blinde verzamelwoede als mijn vader had bezorgd.

Ik had ook nog dozen vol strips, honderden boeken, elpees en andere overbodige rommel, zoals mijn vaders oude globe waar landen op stonden die allang niet meer bestonden. Ik werd dan wel gespierder van dat steeds maar weer verhuizen, mijn dikke buik verdween er echter niet van.

Afijn, een groot schip kan geen diepgang hebben zonder ballast.

© Lammert Voos

 

Categorieën
tekst

kwatrijn

hup, automaten, huppel – door uw dodensteden – volk
van levende urnen – omwolk – krabbers aan eigen wolk –
uw doodshoofden met wijnwalm – linea recta > de goot,
voor de zielsknijper – die uit ons oog nog lijkvocht molk

(Uit: echoos van omar; kwatrijnen van sadà\exposadà en wijnand steemers; met kleurenillustraties van Jiri Buunk – oplage 75 ex.

Categorieën
beeld

Waardepapier

Frus

trust

frost

tros

tot de bevinding komen

gekomen

van de frussische vrucht

banaan

al kan met enige durf

druif

even goed

tot daden gedreven

dadels

 

Druip

raam

kraam

wat? Wie past daar het schoentje?

 

kruip

draam

dram

kruiperig, drammerig

het slaakt er niet in

 

door de bank geverfd

door de wol genomen

de wolf verscheurt

niet eens

het lam

dat

door de bank geverfd

in zijn wol genomen

almaar aan lammert

vanwege zijn gnomen

van ver zijn wij gekomen,

banaan, druif, dadel.

Categorieën
erger

woordenwoorden

woordenwoorden

Koelbloedig staat bij mij gelijk aan heetgebakerd.
Heetgebakerd staat bij mij gelijk aan afbladderen.
Afbladderen met 2 d’s noem ik 9
en dat mijn 9 altijd wil neuken met een 6.

Als het hoofd goed gevuld is, dus bijna vol,
dan moet er gepoept worden.
Woordenwoorden wel te verstaan,
soms zinnenzinnen, lange dunne zinnenzinnen.

Neuken is dan niet genoeg,
de 9 wil altijd neuken met een 6.
Maar liefste: ‘Woorden poepen moet ook!’

Eerst komt dan: consulaatambtenaar, een lekkere dikke.
Dan: locomotief met katapult, ook lekker dik.
Dunne zoölogie, niet zo dik.
Maar ook kleine woordpoep zoals papa en mama en kunst!

Om te eindigen met: haarinplant, platenbon, kassabon, boekenbon.
En tenslotte: omslagweer in donderslagsaus!

Categorieën
beeld erger tekst

De melancholie is volledig blauw

 

” De melancholie is volledig blauw.

Want ik heb horen schreeuwen in een kamer.

Met bloembehang. Wie men liefheeft, kent men niet.

Waanzin grijpt de deuren, geen ontkomen meer aan.

Er staan kruisen in het bloed die de weg vragen.

Er staan huizen in de etter van de overstromingen.

(the little girl goes on crying)

Ik draai mij om in het grote woord, het lastige woord, het moordende woord. ”

– fragment gedicht Luc Fierens 2002

(collage – “la chasse ” – juni 2016 – Luc Fierens)

Categorieën
erger tekst

fecoliet, uit: de zaal van baards!

 

uit de zaal van baards! uitgegeven door uitgeverij crU.

Categorieën
erger tekst

argh-nar

Categorieën
erger tekst

Dane the Wildcat/Lester of Red wall

Dane the Wildcat/Lester of Red wall

You little slimemouth,
rotten, scumbucket!”
the big badger wouldn’t stop.
“Alaric!” shouted Lester.
“Get a hold of yourself!”
“You’re defending that scumball!”
screamed Alaric.
“He killed Silverhound!
The little, sleazemop,
adderlover!”
“Alaric!” Lester shouted.
“You can’t let out your anger in violence!
That’s what Redwall taught …
Fuckin cute little slut.
228 notes.
Open in app; Facebook · Tweet …
xxmonkey360xx liked this.
-broken-lost- liked this.
landmarker liked this.
bennybruhh liked this.
adderlover liked this.
jamie198429-blog liked this.
loveisendlessbeautyisbeyond liked this.
passion-fruitz liked this.
jenni-inwonderland reblogged this
from chokingbabygirl ·
jager-bombb reblogged this
from jager-bombb.
… ydderlover.com ·
udderlovre.com ·
odderlover.com ·
uddorlovor.com ·
uwderlover.com ·
uddarlovar.com ·
adderlover.com ·
dderlover.com ·
udderlove.com ·
uddelover.com ·
kdderlover.com ·
uddderlover.com ·
uddirlovir.com ·
udderloveer.com ·
idderlover.com ·
udderlover.com ·
uderlover.com ·
udderlever.com ·
uddelrover.
udderlover.tumblr.com
statistics: typo mistakes,
Alexa rank and more
if the other gets hard and painful,
it should be fomented with warm water
and rubbed with an intimate hand.

Categorieën
beeld tekst

De zieneres

uit Sudaiku's, 2013
De zieneres
Categorieën
erger tekst

Opstaan

Op het keukenplankje stond een mok waar de afbeelding verkeerd om op gedrukt stond. Ondersteboven. Statler en Waldorf hingen met hun hoofden naar beneden en ik begreep niet hoe dat kon. Het leek me stug dat een mok met zo’n misdruk in de winkel zou belanden. Misschien had iemand het speciaal voor hem laten maken. Was het een grap voor insiders. Ik luisterde naar voorbijrijdende auto’s. In een kamer verderop ging een wekkerradio af.

Hij werd wakker. In zijn slaap had hij lange grommen laten horen. Nu bewoog hij. Ik draaide me naar hem om.
‘Goedemorgen.’ Zijn stem klonk ver weg.
‘Goedemorgen.’
Hij had een vouw van zijn kussen over zijn linkerwang lopen en zijn ogen waren klein. Hij legde zijn arm over mijn middel. Mijn mond was droog. Ik boog mijn hoofd naar voren om niet richting zijn gezicht te ademen.

‘Hoe voel je je?’ vroeg hij.
‘Wel goed,’ zei ik. ‘Jij?’
‘Ik heb dorst. Wil je ook water?’
Hij liep naar het keukentje en vulde een blauwe Spa-fles. De rek was uit zijn boxershort. Ik keek de kamer rond en zag het raam.
‘Jezus, man. De gordijnen.’
‘Heb je last van het licht?’
Hij liep naar de gordijnen en sloot ze. De kleur van de kamer veranderde van geel naar lichtrood.
‘Dank je,’ zei ik, maar eigenlijk dacht ik aan hoe ik vannacht bovenop hem had gezeten. Aan hoe ik een vuist had gemaakt en op mijn gekromde wijsvinger had gebeten toen ik doorhad hoeveel geluid ik produceerde. Ik dacht aan hoe hij mijn hand toen had gepakt. ‘Niet stil zijn,’ had hij gezegd. ‘Ik wil je horen genieten.’ Ik dacht aan hoe ik mijn t-shirt en bh voor hem had uitgetrokken. Het enorme raam aan het hoofdeinde van zijn bed was me niet opgevallen.

Er zat een stuk wc-papier tussen mijn benen geklemd. Ik herinnerde me niet hoe het geëindigd was vannacht of hoe we waren gaan slapen.

Hij stapte in bed en gaf me de fles water. Het kostte me moeite om overeind te komen. Ik dronk een paar slokken, ging met mijn rug naar hem toe liggen en trok de deken over me heen. Er kwam een zure geur van mijn oksel. Hij kwam tegen me aanliggen en kuste mijn nek. Ik hield mijn armen tegen mijn lichaam gedrukt.

Ik heb eens een relatie met iemand gehad die graag filmpjes van uit de hand gelopen demonstraties keek. Als ik langskwam liet hij me zijn favorieten zien. Terwijl hij met beide handen mijn rug kriebelde, zag ik hoe Atari Teenage Riot speelde voor een publiek dat deels uit knuppelende ME’ers bestond. In tegenstelling tot wat je zou denken op basis van zijn voorkeur voor geweld, was hij een van de meest veilige vriendjes die ik ooit had gehad. Na zeven weken werd ik verliefd op iemand anders.

Hier stond een boekenkast.

Hij kreunde. Ik schoof wat dichter tegen hem aan en drukte mijn billen tegen zijn kruis. Hij reageerde niet. Ik heb nooit begrepen hoe mensen vast kunnen slapen als er een vreemde naast ze ligt.

De boeken in de onderste helft van zijn kast waren horizontaal gestapeld. Ik herkende ‘Eten, bidden, beminnen’. Hoe kies je het moment waarop je vertrekt? Ik stond op, trok mijn jurkje aan en ging naar de wc. Er lag stugge vloerbedekking op de gang en er was lang niet gezogen. Ik voelde hoe de viezigheid aan mijn voeten bleef hangen. Er kwam een huisgenoot langsgelopen. Hij groette me niet.

Ik probeerde me met water en wc-papier op te frissen. Vergeefs. Sommige geuren krijg je alleen weg met een goede douchebeurt. Het had hem kennelijk niet gestoord. Toen ik zijn kamer weer binnenkwam, was hij wakker en sloeg zijn deken voor me open. Ik haalde mijn handen over mijn voetzolen voordat ik bij hem ging liggen. De rommel die aan mijn voeten kleefde kwam met tikjes op het laminaat terecht.

Hij pakte me beet en trok me naar zich toe. Onze neuzen raakten elkaar bijna. Ik hield mijn adem zoveel mogelijk in.
‘Ik vond het leuk vannacht,’ zei hij, ‘maar je moet zo wel gaan. Ik heb maandag tentamens.’
Ik was haast vergeten hoe het was om te studeren.
‘Dat is goed,’ zei ik.
‘Ik heb geen ontbijt voor je. Sorry.’
‘Wat studeer je eigenlijk?’
‘Econometrie.’
Ik had geen studieboeken zien liggen en durfde niet te vragen of hij het meende.

‘Kom,’ zei hij en stond op. Hij opende zijn laptop en startte Spotify. Dire Straits.
‘Wat een volwassen keuze,’ zei ik.
‘Wat bedoel je daarmee?’
‘Niets.’

Ik zocht naar mijn kleding. Alles lag verspreid door de kamer. Zelfs mijn schoenen lagen niet bij elkaar in de buurt. Vlak naast het bed lag een roze hipster. Hij wees ernaar.
‘Je onderbroek.’
‘Dat is niet mijn onderbroek.’
Hij lachte erom.

‘Heb je veel tentamens?’ vroeg ik.
‘Een paar. Wat studeer jij eigenlijk?’
Vlak bij het keukentje zag ik mijn eigen onderbroek. Zwart en doorzichtig.
‘Ik heb hem al,’ zei ik.

Aan zijn deur hing een spiegel. Mijn mascara zat grotendeels onder mijn ogen. Ik maakte mijn vinger nat en probeerde het zwart zoveel mogelijk weg te vegen. Mijn haren waren vet. Ik haalde het elastiek los en maakte een nieuwe staart.

Hij zette zijn waterkoker aan.
‘Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik alleen thee voor mezelf zet,’ zei hij. ‘Ik moet echt meteen aan de slag.’
‘O. Joh.’
Ik trok mijn jas aan. Hij had een keukenkastje geopend en zocht naar thee. Er stonden minstens tien smaken om uit te kiezen.
‘Geen groene,’ zei hij tegen zichzelf. ‘Zoethout, misschien.’

Ik pakte mijn tas. ‘Ik ga,’ zei ik.
‘Wil je nog wat water?’ vroeg hij.
Hij wachtte mijn antwoord niet af, maar pakte de mok met Statler en Waldorf en vulde deze.
‘Drink op.’
De afbeelding bleek niet verkeerd op de mok gedrukt te staan. Pas toen ik het lauwe water opdronk, bedacht ik dat er mensen zijn die hun kopjes en mokken ondersteboven wegzetten. Tegen het stof.

‘Bedankt,’ zei ik. ‘Ik kom er zelf wel uit.’
‘Alsjeblieft,’ zei hij en gaf me een kus op mijn mond. ‘Tot snel.’

Categorieën
beeld

[untitled]

Categorieën
tekst

Ik kan het je uitleggen

Ik wek mijn eigen verwachtingen
van woensdag tot zondag

jij klinkt heel sober en serieus
dat lachen klinkt wat oninvoelbaar

hij was een adderlover
en een meldingenman

wij herhalen onszelf
en gaan daarbij tot het uiterste

ik ben het meest onrustige van allemaal
ik wil een waanzinnige brainwashcursus

wie jonger dan 45 is
zal het einde van vis uit de zee meemaken

Categorieën
beeld erger

Weegpunt • raszuiver fokvarkens / Weigh station • pure-bred breeding pig

from the auto-drawings – drawn in a moving car during travel

Categorieën
tekst

De tijd wordt centraal geregeld

In de wachtkamer rijst elke dag zijn ster

levenslang abonnement met onbekende voorwaarden

afgesloten bij een dubieuze provider

 

er zijn veel verschillende nieuwjaarsvieringen

maar volgende week ga ik misschien

 

geloof het of niet

het heeft mijn derde oog geopend

ik zie wat ik zie in slowmotiondimensies

 

Categorieën
tekst

Een serie sleutels

Wolken in stilstand

verplicht tot vernietiging

onleesbaar

 

functies van zelfherstel

belichten in detail

relaties tot anderen

 

dragers van goudband

veroorzaken insectuele overlast

voegen complexiteit toe

Categorieën
tekst

De ontsublimering van superdieren

De roes een onderkoelde ballon

het lichaam een uitleenmachine

 

het is allemaal niet zo moeilijk

niemand verveelt zich

met stokrozen als wachters

 

hij hoort het angstig aftellen

van meterstanden

in iedere supermarkt

 

weken is een tijdverdrijf

en er is geen verrekijker

als ze daalt in zijn gedachten

 

 

Categorieën
erger

from CODEX PREMONITIONS

Imperceptible signal
passed between the rooms
as if she saw
a visionary child
that had never guessed
at unaided revolution.
She became peaceful
in her manner
and she attended
the great swinging cypresses
where the smoke rose
into a momentous world.
After watching for
some canaries of
enviable flowers drooped
in their plumage
and that beneath
their stories were revelations
she had yet to want.
There was a pause
with her astonishing emotions
and so squeezing
her own amusement
in tangled books
with strangeness vacillating.
Waiting on the
edge of circus bandboxes
was to write a continued
starlight of obscure objects.
As she spoke she
exclaimed emphatically
about her undertaking
in questions like
grasping the orchestra
of friendship and
her voice quivered.